Dominicaanse Republiek
| Dominicaanse Republiek República Dominicana
| |
|---|---|
| Hoofdstad | Santo Domingo de Guzmán |
| Aantal inwoners | 10.535.535 (2021) |
| Oppervlakte | 48.671 km² |
| Regeringsvorm | Presidentiële republiek |
| President | Luis Abinader (sinds 2020) |
| Vicepresident | Raquel Peña de Antuña (sinds 2020) |
| Godsdienst | Christendom (66,7%) Geen religie (29,6%) Overig (2,7%) |
| Taal | Spaans (Español) |
| Munteenheid | Dominicaanse peso |
| Volkslied | Quisqueyanos valientes |
| Nationale feestdag | 27 februari |
| Landcode | DOM |
De Dominicaanse Republiek is een land in Midden-Amerika. De hoofdstad van dit land is Santo Domingo. Het land telt ongeveer negen miljoen inwoners waarvan maar liefst drie miljoen in en rondom de hoofdstad wonen. De Dominicaanse Republiek ligt op het eiland Hispaniola en grenst in het westen aan Haïti. In het noorden liggen de Bahama's en de Turks- en Caicoseilanden en in het oosten ligt Puerto Rico.
De officiële taal van het land is Spaans. In het verleden is een kolonie van zowel Spanje als Frankrijk geweest. Ook heeft een tijdje een land gevormd met buurland Haïti. Uiteindelijk werd de Dominicaanse Republiek een onafhankelijk land sinds 1865. Sindsdien waren de Verenigde Staten vaak getrokken in de Dominicaanse Republiek. Sinds 1965 is een de Dominicaanse Republiek een democratie, naar voorbeeld van de VS.
Nog altijd is er veel corruptie in de Dominicaanse Republiek, maar door druk van o.a. de VS treedt de overheid er steeds harder tegenop.
Geschiedenis
Vroege geschiedenis
De eerste bewoners van de Dominicaanse Republiek waren de Taíno. De Taíno zijn een volk van de Arawakken, die op veel Caribische eilanden gevestigd zaten en oorspronkelijk uit Zuid-Amerika kwamen. De Taíno leefden van de visserij, jacht en het verzamelen van voedsel. De Taíno werden verdreven door de gewelddadige Cariben. Naar schatting woonden 4.000 tot 2 miljoen Taíno op het eiland ten tijde dat Christoffel Columbus in Amerika aankwam. Het eiland was verdeeld in vijf aparte koninkrijken.
De Spanjaarden kwamen op het eiland in 1492. De Spanjaarden hadden aanvankelijk een vriendschappelijke relatie met de Taíno, maar dit verslechterde vrij snel. Ondertussen overleden veel Taíno door ziekten als pokken en mazelen. Deze ziekten waren door de Europese kolonisten meegenomen naar de Nieuwe Wereld. Doordat deze ziekten niet in de Nieuwe Wereld voorkwamen, hadden veel inheemse inwoners geen antilichamen tegen de ziekten. Dit leidde tot veel uitbraken van deze ziektes, waarbij veel inheemse volkeren stierven. Veel Spaanse kolonisten trouwden daarnaast nog met Taíno-vrouwen.
Koloniale periode
Op 5 december 1492 kwam Columbus aan op het eiland en noemde het La Española, aangezien het klimaat en landschap erg op dat van Spanje leken. Columbus's broer bouwde in 1496 de stad Santo Domingo op het eiland. Dit was de eerste permanente plaats waar Europese kolonisten woonden in de Nieuwe Wereld. Het eiland was voor de Spanjaarden interessant, aangezien er goud gewonnen werd. Dit leidde tot een goudkoorts en de bouw van veel nieuwe steden. De inheemse inwoners werden gebruikt als slaven voor het winnen van goud. Dit leidde ook tot veel sterfte onder deze inwoners. Ondertussen werd ook de suikerbiet geïntroduceerd op het eiland, wat leidde tot grote suikerplantages. Naar mate de Spanjaarden het vasteland van Amerika koloniseerde, werd het eiland Hispaniola minder belangrijk. Veel kolonisten verlieten het eiland en verhuisden naar Mexico en Peru. Ook werd de suikerindustrie minder belangrijk, waardoor de invoer van slaven uit Afrika stil kwam te liggen. Dit zorgde er ook voor dat voormalige slaven en Europese kolonisten relaties startten.
In het midden van de 17e eeuw zond Frankrijk kolonisten naar het noordwesten van Hispaniola, het huidige Haïti. Op 17 april 1655 werd het eiland aangevallen door de Engelsen, maar deze verloren. In de 18e eeuw ging het weer beter met de Dominicaanse Republiek en de kolonie kreeg te maken met immigratie vanuit de Canarische Eilanden. Op het eiland werden tabaksplantages gesticht en de invoer van slaven ging door. Toen de Haïtiaanse Revolutie uitbrak in 1791 en het westen zich onafhankelijk verklaarde van Frankrijk, bleef het oosten onder controle van de Spanjaarden. Het Spaanse leger wist de Dominicaanse Republiek te beschermen, werd Spanje door Frankrijk aangevallen. Hierdoor droeg Spanje de kolonie over aan Frankrijk in 1795. De Dominicaanse bevolking was hier niet blij mee en in 1807 vormde Juan Sánchez Ramírez een leger om de Fransen te verdrijven. Toen de Fransen verdreven waren werd de kolonie teruggeven aan Spanje. Echter, in datzelfde jaar verklaarde de kolonie zich onafhankelijk als Spaans-Haïti. Dit leidde tot de vereniging van Haïti in 1822.
Eén Hispaniola
Twee maanden na de onafhankelijkheid van de Dominicaanse Republiek verenigde het land zich met Haïti. Dit betekende een einde van de slavernij en hoge belastingen voor de Dominicanen. Haïti had een slechte regering, die niet in staat was de wetten in het land te handhaven. Hierdoor werd de bezetting door Haïti alleen gevoeld in de grote steden en niet tot nauwelijks in de landelijke gebieden. Aangezien de Haïtianen de kerk zagen als goedkeurder van de slavernij, werden alle kerkelijke bezittingen overgedragen aan de staat. De katholieke geestelijken werden het land uitgedreven en het onderwijs viel volledig stil. De universiteiten werden gesloten en alle jonge Dominicaanse mannen moesten in het leger dienen. Doordat de Haïtiaanse grondwet het verbood dat elites land mochten hebben, werd het bezit van veel Dominicaanse families onteigend. Veel van deze families verhuisden vervolgens naar Cuba, Puerto Rico en Colombia.
Juan Pablo Duarte stichtte in 1838 een geheime vereniging om de Dominicaanse Republiek onafhankelijk te maken zonder dat buitenlandse troepen aan de pas kwamen. Duarte wordt tegenwoordig gezien als de stichter van het land. Zijn vereniging rebelleerde tegen de regering van de Haïtiaanse dictator Jean-Pierre Boyer. Samen met de hulp van Charles Hérard wisten ze Boyer omver te werpen, maar Hérard had niet het beste voor met de Dominicanen. Hérard gooide veel Dominicanen in de gevangenis en dit leidde tot de Dominicaanse Onafhankelijkheidsoorlog, die tot 1856 duurde. De Dominicanen riepen de onafhankelijkheid uit en namen een grondwet aan naar model van de Verenigde Staten. De Dominicanen wisten de controle over hun land te krijgen in 1845, maar Haïti viel het land opnieuw binnen in 1849 en in 1855. In 1856 tekende de twee landen officieel vrede.
Onafhankelijkheid
.jpg)
De eerste grondwet van het land werd ondertekend in San Cristobal. Uit angst dat er oorlog zou ontstaan had Pedro Santana vrijwel alle macht in handen. Ondertussen dreigde Haïti om de Dominicaanse Republiek opnieuw aan te vallen. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog vroeg Santana de hulp van de Spanjaarden. Tussen 1861 en 1865 was de Dominicaanse Republiek opnieuw een kolonie van Spanje. In 1865 kwam de bevolking in opstand tegen de Spanjaarden en de onafhankelijkheid werd hierdoor hersteld. Deze periode wordt La Restauración genoemd, oftewel de restoratie. Veel historische gebouwen in het land werden verwaarloosd en raakten in verval.
Door de aanleg van het Panamakanaal werd de Dominicaanse Republiek gezien als een belangrijke locatie voor de Verenigde Staten. Tussen 1916 en 1924 werd de Dominicaanse Republiek door de Verenigde Staten bezet. De reden hiervoor was dat de Amerikanen bang waren dat het land bezet zou worden door Europese machten. De Amerikanen herstelden de republiek en democratie. Horacio Vásquez, die aan de zijde van de Amerikanen stond, werd de nieuwe president. Rafael Trujillo greep echter in een staatsgreep de macht. Trujillo leidde de Dominicaanse Republiek tussen 1930 en 1961. Hij wist de staatsschuld op te lossen en de grens met Haïti eindelijk vast te leggen. Daarnaast kwamen er verbeteringen in het onderwijs en de gezondheidszorg. Ook werden veel huizen en wegen gebouwd. Trujillo zette daarnaast veel Haïtianen het land uit en vermoordden er ook paar. Daarnaast onderdrukte hij de bevolking en heerste met een ijzeren vuist. Trujillo voerde een mislukte invasie op Guatemala uit. Trujillo werd tegengewerkt door communisten uit Cuba. Hij werd vooral tegengewerkt door de zusters Mirabal. Toen hij de zusters liet vermoorden, brak er een grote opstand uit in de Dominicaanse Republiek. Trujillo werd hierdoor afgezet.
De Verenigde Staten waren bang dat de Dominicaanse Republiek nu ook communistisch zou worden, zoals Cuba. President Lyndon B. Johnson zond de Amerikaanse marine naar het eiland. De Amerikanen steunden een staatsgreep waarbij een militaire regering, een junta, aan de macht kwam. President Joaquín Balaguer kwam aan de macht, die de mensenrechten deed verslechteren. Daarnaast werden communisten vervolgd en zo'n 11.000 mensen werden vermoord. Het zou uiteindelijk tot 1996 duren voordat de Dominicaanse Republiek een democratisch land werd onder druk van andere landen. Hierna verbeterden de mensenrechten en was er meer stabiliteit. Ook groeide de economie enorm.
Geografie
Landschap
.JPG)
De Dominicaanse Republiek ligt op het oostelijke deel van het eiland Hispaniola, dat behoort tot de Grote Antillen. Het land heeft een grens met Haïti van 360 kilometer. Van noord naar zuid is het land 286 kilometer lang van oost naar west is het land 390 kilometer breed. De Dominicaanse Republiek heeft vier belangrijke gebergtes. Dit zijn van noord naar zuid de Cordillera Septentrional, de Cordillera Central, de Sierra de Neiba en de Sierra de Bahoruco. Deze vier gebergtes worden door elkaar gescheiden door valleien. Deze gebergten liggen in het oosten van het land. In het westen van het land is het land vlak tot heuvelachtig. De Pico Duarte is met 3.098 meter het hoogste punt van het land.
Voor de kust van de Dominicaanse Republiek liggen enkele eilanden, waaronder Saona, Beata en Catalina. De langste rivier van het land is Yaque del Norte, die van de Cordillera Central naar de Atlantische Oceaan loopt. Hoewel de Artibonite de langste rivier van het eiland Hispanola is, loopt slechts een klein deel door de Dominicaanse Republiek. Het grootste meer van het land is het Enriquillomeer in het zuidoosten.
Klimaat
Het land heeft een tropisch klimaat in het laagland en aan de kusten van het land. In sommige gebieden heeft het land eerder een savanneklimaat. Het land heeft te makken met hoge temperaturen gedurende het hele jaar door. Aan de kusten en in het laagland valt daarnaast veel neerslag gedurende het hele jaar, terwijl de gebieden met een savanneklimaat erg droog zijn. In sommige gebergten is er sprake van sneeuwval, waardoor hier een hooggebergteklimaat is. Tussen november en januari valt de meeste neerslag, maar in sommige gebieden loopt het natte seizoen door tot aan mei. Het land heeft daarnaast ook nog te maken met tropische stormen en orkanen, die soms veel schade kunnen aanrichten.
Grote steden
| 10 grootste steden van de Dominicaanse Republiek | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nummer | Stad | Inwoners | ||||||||
| 1 | Santo Domingo de Guzmán | 2.987.013 | ||||||||
| 2 | Santiago de los Caballeros | 1.329.091 | ||||||||
| 3 | Santo Domingo Oeste | 701.847 | ||||||||
| 4 | Santo Domingo Este | 624.704 | ||||||||
| 5 | Santo Domingo Norte | 286.912 | ||||||||
| 6 | San Felipe de Puerto Plata | 277.981 | ||||||||
| 7 | Concepción de la Vega | 220.279 | ||||||||
| 8 | San Pedro de Macorís | 193.713 | ||||||||
| 9 | La Romana | 191.303 | ||||||||
| 10 | Los Alcarrizos | 166.930 | ||||||||
.jpg)
Bevolking
Algemeen
De Dominicaanse Republiek heeft zo'n 10 miljoen inwoners. De Dominicaanse bevolking is over het algemeen erg jong; slechts 6% van de bevolking is boven de 65 jaar. De bevolking van de Dominicaanse Republiek groeit nog steeds. Dit komt door geboorte, maar ook door immigratie. Vooral inwoners vanuit Haïti vluchten naar de Dominicaanse Republiek, maar ook inwoners van kleinere eilanden komen naar het land toe. Veel Dominicanen emigreren naar Puerto Rico om zo de Verenigde Staten te bereiken. Puerto Rico is immers een Amerikaans territorium. Ook gaan veel Dominicanen naar Spanje toe.
70% van de inwoners heeft een gemixte migratieachtergrond, waarvan de meeste latino of mulatto is. Latino's zijn de afstammelingen van kinderen van inheemse Amerikaanse volkeren en Spaanse kolonisten. Mulatto's zijn de afstammelingen van Spaanse kolonisten en Afrikaanse slaven/immigranten. De grootste groep immigranten komt uit West-Azië, voornamelijk uit Syrië, Libanon en Palestina. Ook is er een Oost-Aziatische groep immigranten uit China en Japan. De meeste blanke inwoners hebben een Spaanse migratieachtergrond, maar sommige zijn ook Joods, Duits, Portugees of Italiaans.
Taal
De enige officiële taal van de Dominicaanse Republiek is het Spaans. Het Spaans op de Dominicaanse Republiek is beïnvloed door het Spaans van de Canarische Eilanden en de Cariben. Ook zijn er bepaalde woorden uit Afrikaanse en inheemse talen. Veel inwoners spreken daarnaast Frans en Engels, aangezien deze twee talen verplicht zijn om op school te leren. 98% van de inwoners heeft het Spaans als moedertaal. De rest heeft het Frans of Engels als moedertaal. In vergelijking met andere Latijns-Amerikaanse landen heeft de Dominicaanse Republiek een hoog niveau Engels. Het Haitaans Creools wordt vooral door immigranten uit Haïti gesproken en is de grootste immigrantentaal.
Religie
95% van de inwoners heeft is aanhanger van het christendom. 57% van de bevolking is katholiek en 23% is protestants. 2,5% hangt geen geloof aan en de andere 2,5% is aanhanger van een ander geloof, zoals het boeddhisme of Chinese volksreligies. De katholieke kerk is de dominante religie op het eiland en is geïntroduceerd door de Spanjaarden. Het protestantisme kwam rond dezelfde tijd naar het eiland. De meeste protestanten zijn evangelisch. In de Dominicaanse Republiek geldt vrijheid van religie, wat betekent dat iedereen vrij is om te geloven wat hij/zij wil. De Dominicaanse Republiek was een van de plekken waarnaar veel Joden vluchtten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zij vestigden zich in de stad Sosúa, wat het Joodse centrum van het land is.
Cultuur
Architectuur en beeldende kunst
De Dominicaanse Republiek staat bekend om zijn Spaanse koloniale architectuur. Deze architectuur is vooral te vinden in de hoofdstad Santo Domingo, waarbij de oude stad op de werelderfgoedlijst staat. De koloniale architectuur is beïnvloedt door de barokstijl, een bouwstijl uit Europa die toentertijd erg populair was. De inheemse volkeren in het land hebben daarnaast veel invloed gehad op de architectuur in het land. De Taíno bouwden huizen met daken van gedroogde bladeren en muren van modder. De huidige architectuur op de Dominicaanse Republiek is gericht op luxe, vooral de gebouwen die voor toeristen bestemd zijn. Deze nieuwe stijl maakt gebruik van simpele vormen met grote ramen.
Dominicaanse kunst wordt vaak geassocieerd met heldere kleuren en levendige afbeeldingen. Dit is de typische stijl van schilderijen die in veel toeristenwinkels te vinden zijn. De schilderkunst in het land is beïnvloedt door de romantiek en het neoclassicisme. Vooral artiesten Darío Suro en Jaime Colson zijn bekend. Vanaf de jaren 1940 wordt de kunst beïnvloedt door Spaanse immigranten. Nieuwere Dominicaanse kunstenaars zijn Paul Giudicelli en Clara Ledesma.
Muziek
De Dominicaanse Republiek heeft veel invloed in de Spaanstalige muziek. Het land staat bekend om verschillende stijlen, waarvan merengue de belangrijkste stijl is. Merengue staat bekend om zijn snelle tempo. De tambora en de güira zijn twee muziekinstrumenten die veel gebruikt worden tijdens merengue en zijn traditioneel op het eiland. Tussen 1937 en 1950 werd merengue internationaal bekend en tussen 1980 en 1990 beleefde de muzieksoort een heropleving. Deze heropleving zorgde uiteindelijk voor het ontstaan van bachata, een muziekstijl van het platteland van het land. Bachata gaat vaak over romantische verhalen met een verdrietige ondertoon. Een bekend voorbeeld van bachata is het nummer Obesión van de Amerikaans-Dominicaanse band Aventura, waartoe de Dominicaanse zanger Romeo Santes behoorde.
Daarnaast wordt er nog veel salsamuziek in de Dominicaanse Republiek gemaakt. Vooral Johnny Pacheco staat bekend om deze muziek. Andere bekende Dominicaanse musici zijn Juan Luis Guerra, Toño Rosario en Chichí Peralta.
Dominicaanse keuken
De Dominicaanse keuken is beïnvloed door de Spaanse, Taíno en Afrikaanse keuken. Ook zijn veel gerechten uit de Midden-Oosten opgenomen in de keuken van het land. De Dominicaanse keuken lijkt erg op die van Cuba en Puerto Rico, maar de ingrediënten en plaatselijke gerechten kunnen verschillen. Een traditioneel Dominicaans ontbijt bestaat uit gefruite uien, mangú, gebakken eieren, salami en kaas. Soms is ook avocado toegevoegd. Dit ontbijt wordt vaak Los Tres Golpes genoemd. De lunch wordt gezien als de belangrijke maaltijd van de dag en heeft de bijnaam La Bandera. Een typisch Dominicaanse lunch bestaat uit rijst, rode bonen, vlees en salade.
Veel gerechten worden gekruid met sofrito, dat een kruidenmix is van lokale kruiden. Bekende Dominicaanse gerechten zijn onder meer chicharrón, yuca, casabe, pastelitos en batata.
Sport
De populairste sport in de Dominicaanse Republiek is baseball. Het land heeft zijn eigen competitie met zes teams. Het baseballseizoen start in oktober en eindigt in januari. Bekende baseballers van het eiland zijn Juan Marichal en Ozzie Virgil, Sr. Op het gebied van boxen is de Dominicaanse Republiek ook erg bekend, net als baskettbal en volleybal. Daarnaast is voetbal nog een populaire sport.
Daarnaast doet het land sinds 1964 mee aan de Olympische Spelen. In 1984 won het land zijn eerste medialle.
Feestdagen
In de Dominicaanse Republiek worden christelijke feestdagen, zoals kerstmis en pasen, gevierd. Daarnaast zijn ook nieuwjaarsdag (1 januari) en de Dag van de Arbeid (1 mei) vrije dagen. Het land viert op 26 januari de de geboorte van vader des vaderlands Juan Pablo Duarte, op 27 februari wordt Onafhankelijkheidsdag gevierd en op 6 november viert men de grondwet.
Elke februari wordt er carnaval op het eiland gevierd. Carnaval wordt uitgebreid gevierd met parades, dansen op straat en muziek. In juli viert het eiland Espíritu Santo om de verschillende culturen op het eiland te vieren. Dit gaat gepaard met veel traditionele muziek. Iedere juni wordt in Santo Domingo ook een festival gehouden voor Latin-muziek, waaraan zowel Dominicaanse als internationale bands en artiesten deel kunnen nemen. Gedurende evenementen op het eiland is vaak veel muziek, veel dansen en veel eten.
Politiek
Staatsinrichting
De Dominicaanse Republiek is een democratie en een republiek. Hierdoor heeft de Dominicaanse Republiek een president als staatshoofd en is de macht in het land in drieën verdeeld. De democratie in de Dominicaanse Republiek is geïnspireerd door de Verenigde Staten, waardoor bepaalde dingen zijn overgenomen van de Verenigde Staten. De president van de Dominicaanse Republiek is ook het hoofd van de uitvoerende macht. Dit betekent dat hij samen met zijn regering wetten uitvoert en zorgt voor het dagelijks bestuur van het land. Daarnaast is hij leider van het leger van het land. De president wordt door middel van verkiezingen om de vier jaar gekozen.
De regering en president worden gecontroleerd door het parlement. Het parlement bestaat uit twee kamers:
- Het Huis van Afgevaardigden (Cámara de Diputados) bestaande uit 178 leden, die elke vier jaar gekozen worden.
- De Senaat (Senado) bestaande uit 32 leden, die elke vier jaar gekozen worden.
Een wet moet eerst door het Huis van Afgevaardigden en daarna door de Senaat om geldig te zijn. In de Dominicaanse Republiek zijn er meerdere politieke partijen. De drie grootste politieke partijen zijn de conservatieve Partido Reformista Social Cristiano (PRSC), de sociaaldemocratische Partido Revolucionario Dominicano (PRD) en de Partido de la Liberación Dominicana (PLD).
Bestuurlijke indeling
De Dominicaanse Republiek is verdeeld in 31 provincies. Daarnaast is er nog een federaal district (Distrito Nacional), waarin de hoofdstad Santo Domingo ligt. De provincies zijn verdeeld in gemeenten. Iedere provincie heeft een gouverneur, die worden benoemd door de president. De 31 provincies van de Dominicaanse Republiek zijn:
.jpg)
Internationale relaties
De Dominicaanse Republiek is lid van o.a. de Verenigde Naties, de Wereldbank, de Wereldgezondheidsorganisatie en de Organisatie van Amerikaanse Staten. De Dominicaanse Republiek heeft een goede band met buurland Haïti. Oorspronkelijk waren beide landen arm, maar tijdens de 20e eeuw groeide de economie van de Dominicaanse Republiek hard. Haïti bleef arm. De Dominicaanse Republiek zorgt voor veel ontwikkelingshulp naar Haïti. Daarnaast neemt de Dominicaanse Republiek veel migranten uit Haïti op en droeg bij aan de wederopbouw na de aardbeving op Haïti in 2010. Het land heeft een goede relatie met de Verenigde Staten; vooral met de Amerikaanse territorium Puerto Rico. Puerto Rico en de Dominicaanse Republiek hebben namelijk veel historische en culturele banden. Het land heeft daarnaast nog een goede relatie met andere Amerikaanse landen, met uitzondering van Cuba en Venezuela. Ook heeft het land een goede band met Spanje.
Economie
De Dominicaanse Republiek is de grootste economie in het Caribisch gebied en Centraal-Amerika. De economie van het land is in ontwikkeling om een rijk land te worden. Het land beschikt over de op een na grootste goudmijn ter wereld. De economie van het land was oorspronkelijk afhankelijk van koffie, suiker en cacao. Tegenwoordig zijn de industrie, dienstensector en handel ook belangrijk geworden. 60% van de bevolking werkt in de dienstensector en 22% in de industrie. Doordat veel Dominicanen familie hebben in de Verenigde Staten, zenden zijn veel geld naar de Dominicaanse Republiek. Dit zorgt mede voor de economische ontwikkeling van het land.
Sinds het midden van de jaren 1980 is ook het toerisme belangrijk geworden. Het land staat bekend om zijn stranden, tropische klimaat en Spaanse koloniale architectuur. Veel Amerikanen bezoeken het eiland, doordat het dichtbij de Verenigde Staten ligt. Veel buitenlandse toeristen besluiten ook in het land te investeren door de bouw van vakantiehuizen en -resorts. Daarnaast zorgt het toerisme voor veel andere werkgelegenheid, zoals taxichauffeurs en gidsen. De laatste jaren zijn de binnenlanden van de Dominicaanse Republiek steeds meer in trek. Hier bezoeken toeristen de natuur van het land en komen voor buitenactiviteiten.
| Landen en afhankelijk gebieden in Noord-Amerika | 
| ||
|---|---|---|---|
| Antigua en Barbuda · Bahama's · Barbados · Belize · Canada · Costa Rica · Cuba · Dominica · Dominicaanse Republiek · El Salvador · Grenada · Guatemala · Haïti · Honduras · Jamaica · Mexico · Nicaragua · Panama · Saint Kitts en Nevis · Saint Lucia · Saint Vincent en de Grenadines · Trinidad en Tobago · Verenigde Staten Afhankelijke gebieden: Amerikaanse Maagdeneilanden · Anguilla · Aruba · Bermuda · Bonaire · Britse Maagdeneilanden · Clipperton · Curaçao · Groenland · Guadeloupe · Kaaimaneilanden · Martinique · Montserrat · Puerto Rico · Saba · Saint-Barthélemy · Saint-Martin (FR) · Saint-Pierre en Miquelon · Sint Eustatius · Sint Maarten (NL) · Turks- en Caicoseilanden |
|||