Huis van Afgevaardigden (Verenigde Staten)

Het logo van het Huis van Afgevaardigden

Het Huis van Afgevaardigden (Engels: United States House of Representatives) is één van de twee kamers van het Amerikaans Congres, het parlement van de Verenigde Staten. De andere kamer wordt de Senaat genoemd. Het Huis van Afgevaardigden is vergelijkbaar met de Nederlandse Tweede Kamer of de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Het Huis van Afgevaardigden bestaat uit 435 leden.

De leden worden om de twee jaar gekozen op de zogenaamde Election Day, vroeg in november. Ze worden gekozen door middel van een districtenstelsel. Dit betekend dat het land is districten is ingedeeld, op basis het aantal inwoners. Elk district heeft ongeveer even veel inwoners. De partij die de meerderheid in een bepaald district haalt, krijgt de zetel voor dat district. Daarnaast zijn er zes leden zonder stemrecht. Zij representeren elk Puerto Rico, de Noordelijke Marianen, Amerikaans-Samoa, Guam, de Amerikaanse Maagdeneilanden en het District of Columbia. Deze gebieden zijn geen staten van de VS, maar zijn afhankelijke gebieden van de VS. De leden mogen mee debatteren in het Huis van Afgevaardigden, maar mogen niet over wetten stemmen.

De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden is een belangrijk persoon. Tegenwoordig is dit de Republikein Mike Johnson. Na de vicepresident wordt hij/zij gezien als de opvolger van de president als hij overlijdt of wordt afgezet tijdens zijn/haar presidentschap.

Geschiedenis

In de vergaderzaal van het Huis van Afgevaardigden wordt ook jaarlijks de State of the Union gehouden.

Oorspronkelijk wilde men dat het Huis van Afgevaardigden de enige kamer van het Amerikaans Congres werd. Toen de Verenigde Staten onafhankelijk werden bestonden deze uit 13 staten. Deze 13 staten wilden samenwerken uit angst dat er een oorlog zou uitbreken tussen de verschillende staten. Ook stonden ze samen sterker tegenover andere landen. De Articles of Confederation zorgden dat het congres maar een kamer had, waarin iedere staat een veto had. Dit bleek niet te werken; één staat zou namelijk een wet kunnen tegenhouden. Hierdoor wilden veel Amerikaanse politici, waaronder James Madison en Alexander Hamilton, het parlement vernieuwen. Madison en Hamilton ontwierpen de Amerikaanse grondwet en riepen de staten hij elkaar. Alle staten stuurden afgevaardigden, behalve Rhode Island. Hamilton en Madison hadden het idee om twee kamers te maken:

• Het Huis van Afgevaardigden: waarin iedere staat een aantal zetels had dat overeen kwam met het aantal inwoners van de staat.
• De Senaat: waarin iedere staat 2 zetels had.

Madison en Hamilton vonden dat als er alleen een Huis van Afgevaardigden was, grote staten (zoals Virginia en New York) te veel macht hadden. Hierdoor zouden kleinere staten, zoals Rhode Island en New Hampshire ondergesneeuwd raken. De Senaat zou dit voorkomen en zou ervoor dat de kleinere staten meer macht zouden hebben. Dit plan werd uiteindelijk verder uitgewerkt, waarna op 4 maart 1789 het Huis van Afgevaardigden voor het eerst vergaderde.

Gedurende de 19e eeuw waren er veel conflicten tussen het Huis van Afgevaardigden en de Senaat. Het Huis van Afgevaardigden had vaak meerderheden die tegen de slavernij waren, terwijl de Senaat meerderheden voor de slavernij had. Dit was deel van het conflict, dat uiteindelijk uitmondde in de Amerikaanse Burgeroorlog. Tijdens deze oorlog gaven alle zuidelijke afgevaardigden hun zetel op; alleen Andrew Johnson namens de staat Tennessee deed dit niet. Na de oorlog behaalde de Republikeinse Partij, de partij tegen de slavernij, grote meerderheden in het Huis van Afgevaardigden. Vanaf 1877 brak er een periode aan waarin zowel de Democratische als de Republikeinse Partij meerderheden hadden. De Democratische Partij verkreeg de meerderheid in het Huis van Afgevaardigden vanaf 1933, toen Franklin D. Roosevelt tot president verkozen werd. De Democraten behielden deze meerderheid tot aan de jaren 90, toen een periode aanbrak waarin de Republikeinen de meerderheid verkregen. Sinds de kredietcrisis van 2008 zijn er zowel periodes waarin de Republikeinen als de Democraten de meerderheid hebben.

Volgens de grondwet

De vergaderzaal van het Huis van Afgevaardigden

De verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden worden elke twee jaar gehouden. De dag waarop deze verkiezingen gehouden worden wordt Election Day (Verkiezingsdag) genoemd. Iedere afgevaardigde vertegenwoordigd een kiesdistrict. De meeste staten hebben meerdere kiesdistricten, terwijl andere slechts één kiesdistrict hebben. Het aantal kiesdistricten hangt af van het aantal inwoners van de staat. Californië, dat de meeste inwoners heeft, heeft 53 kiesdistricten en daarmee 53 afvaardigden. Deze kiesdistrict zijn dan genummerd van 1 tot 53. Wyoming, de staat met de minste inwoners, heeft slechts één kiesdistrict. Wanneer een staat slechts één kiesdistrict heeft, wordt dit een At-large district genoemd. In ieder kiesdistrict staan meerdere leden op de lijst; gewoonlijk Democraten, Republikeinen en in veel gevallen ook onafhankelijken en leden van kleinere partijen. De kandidaat met de meeste stemmen wint het kiesdistrict, ook al is dit maar met een klein verschil.

Het Huis van Afgevaardigden zit in de linkervleugel van het Capitool.

Volgens het 1e artikel van de Amerikaanse grondwet moet een afgevaardigde:

• Minstens 25 jaar oud zijn.
• Minimaal 7 jaar Amerikaans staatsburger zijn.
• Tijdens de verkiezingen wonen in de staat waarvoor hij/zij zich verkiesbaar voor stelt.

De kandidaat hoeft niet per se in het kiesdistrict te wonen waarvoor hij/zij zich verkiesbaar heeft gesteld. Dit kiesdistrict moet echter wel tot dezelfde staat behoren. Een kandidaat die in 1e kiesdistrict van New York woont, kan zich daardoor verkiesbaar stellen voor het 2e kiesdistrict van die staat. Hij/zij kan zich niet verkiesbaar stellen voor bijvoorbeeld het 2e kiesdistrict van Colorado.

Volgens het 14 amendement van de grondwet kan het Huis van Afgevaardigden een lid afzetten in het geval van landverraad of hulp aan vijanden van de Verenigde Staten. Dit amendement was toentertijd aangenomen om te voorkomen dat voorstanders van de Geconfedereerde Staten van Amerika macht kregen in het huis. Voor een afzetting moet twee derde van zowel het Huis van Afgevaardigden als de Senaat het ermee eens zijn. Slechts vijf afgevaardigden zijn door de geschiedenis heen afgezet. Afgevaardigden John Bullock Clark, John William Reid en Henry Cornelius Burnett werden afgezet omdat zij de kant van de Geconfedereerde Staten kozen. Afgevaardigden Michael Myers en James Traficant werden afgezet vanwege corruptie.

Werking

Het Huis van Afgevaardigden heeft 435 leden en bestaat altijd uit twee fracties; de Democratische Partij en de Republikeinse Partij. Elke partij heeft een partijleider, die de fractieleider is van zijn de fractie in het huis. De grootste partij levert traditioneel de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden (House Speaker). De huidige voorzitter is Mike Johnson van de Republikeinse Partij. De huidige verdeling van het Huis van Afgevaardigden is als volgt:

De spreker van het Huis van Afgevaardigden heeft zijn/haar eigen zetel.

Politieke partij	Zetels	Fractievoorzitter	Whip
Republikeinse Partij	221	Steve Scalise	Tom Emmer
Democratische Partij	212	Hakeem Jeffries	Katherine Clark
Onbezet	2

De fractieleider van de grootste partij wordt de Majority leader (Leider van de meerderheid) genoemd, terwijl de fractieleider van de andere partij de Minority leader (Leider van de minderheid) genoemd wordt. Beide partijen hebben een whip. De whip is een persoon die zorgt dat alle leden van de partij stemmen zoals de partij dat wil. Hierdoor wijken afgevaardigden niet af; al gebeurd dit natuurlijk wel. Voor een meerderheid zijn 218 leden nodig.

Naast deze 435 leden zijn nog 6 non-voting members. Dit zijn leden die niet kunnen stemmen. Zij kunnen wel vragen stellen, wetsvoorstellen maken en spreken, maar niet stemmen. De zes leden vertegenwoordigen elk een van de volgende gebieden; Washington D.C., Puerto Rico, de Amerikaanse Maagdeneilanden, Guam, de Noordelijke Marianen en Amerikaans-Samoa. In het verleden hadden de Filipijnen (tussen 1907 en 1946) ook een non-voting member, maar de eilanden werden later onafhankelijk. De zes gebieden zijn geen staten, maar afhankelijke, overzeese gebieden (met uitzondering van Washington D.C. dat een federaal district is). Hoewel sommige gebieden, Washington D.C. en Puerto Rico, meer leden hebben dan sommige staten, hebben zij maar één lid. Pas wanneer de gebieden staten worden krijgen ze leden die kunnen stemmen. Officieel kunnen ook drie inheemse groepen non-voting members sturen; namelijk de Cherokee, de Choctaw en de Delaware-groep (niet de staat). Zij hebben dit echter nooit gedaan, tot dat de Cherokee in 2019 een non-voting member koos.