Abraham Lincoln
| Abraham Lincoln | |
|---|---|
| |
| Abraham Lincoln | |
| Geboren | 12 februari 1809 |
| Geboren te | Hodgenville, Kentucky |
| Overleden | 15 april 1865 |
| Overleden te | Washington D.C. |
| Gehuwd met | Mary Todd Lincoln |
| Partij | Republikeinse Partij |
| Functie | 16e president van de Verenigde Staten |
| Aantreden | 4 maart 1861 |
| Aftreden | 15 april 1865 |
| Voorganger | James Buchanan |
| Opvolger | Andrew Johnson |
| Functie(s) | |
| 16de president van de Verenigde Staten Afgevaardigde voor Illinois | |
Portaal  Politiek
| |
Abraham Lincoln (Hodgenville, Hardin county, Kentucky, Verenigde Staten, 12 februari 1809 - Washington D.C., Verenigde Staten, 15 april 1865), was tussen 1861 en 1865 de 16de president van de Verenigde Staten. Lincoln was de eerste Republikeinse president, en de eerste president die vermoord werd. Lincoln is nog steeds (een van) de (meest) geliefde Amerikaanse Presidenten. Nog nooit is er een Amerikaanse President geweest die zoveel heeft gedaan voor zwarte Amerikanen als Lincoln, hij schafte namelijk de slavernij af.
Lincoln was politicus in Illinois en zat later in het Huis van Afgevaardigden. In 1854 werd Lincoln de leider van de Republikeinse Partij en deed mee aan de presidentsverkiezingen van 1860. Hoewel Lincoln in de zuidelijke staten nog geen eens op het stembiljet stond, won hij de verkiezingen. De verkiezing van Lincoln was het directe oorzaak van de Amerikaanse Burgeroorlog. Lincoln was tegen de slavernij, maar geloofde dat het vanzelf zou uitsterven. De Zuidelijke Staten waren echter bang voor een directe afschaffing en stapten uit de Verenigde Staten. Deze staten gingen de Geconfedereerde Staten van Amerika vormen. Lincoln wilde de Unie redden, wat tot de Amerikaanse Burgeroorlog leidde. Hoewel het begin van de oorlog nadelig was voor de Unie (de Verenigde Staten), gaf Lincoln de strijd niet op. Hierdoor daalde zijn populariteit en Lincoln was bang dat hij de verkiezingen van 1864 zou verliezen. In Lincolns Gettysburg Adress, een van de beroemdste speeches, riep hij uiteindelijk op voor de afschaffing van de slavernij. Generaals als Ulysses S. Grant en William T. Sherman wisten grote overwinningen te behalen en door het stemmen per post door soldaten wist Lincoln de verkiezingen te winnen. Op 9 april 1865 gaf generaal Robert E. Lee zich over, wat het technische einde van de oorlog was. Lincoln zou echter op 14 april, slechts 5 dagen later, vermoord worden door John Wilkes Booth in het Ford's Theatre in Washington D.C. tijdens een opvoering van Our American Cousin. Hij werd opgevolgd door zijn vicepresident, Andrew Johnson.
De meeste Amerikanen zien Lincoln als een van de beste of de beste Amerikaanse president ooit. Hij wordt herinnerd voor het afschaffen van de slavernij en het bij elkaar houden van de Verenigde Staten. Ook stond hij bekend om zijn eerlijkheid en werd daarom Honest Abe genoemd.
Levensloop
Jeugd en opleiding
Lincoln werd geboren op 12 februari 1809 als de tweede zoon van Thomas Lincoln en Nancy Hanks Lincoln. De familie woonde in een klein houten hutje in Hodgenville, Kentucky. Lincolns familie was in de 17e eeuw vanuit Engeland naar de Verenigde Staten gekomen. Lincolns grootvader werd vermoord door inheemse stammen in 1786, wat door zijn vader werd gezien. Zijn vader had verschillende baantjes in zowel Kentucky als Tennessee. Zijn vader oorspronkelijk veel land in Kentucky, maar verloor het merendeel na een rechtszaak. Het was namelijk onduidelijk dat zijn vader het land echt gekocht had. De familie verhuisde vervolgens naar Indiana. Hoewel Lincoln later stelde dat de familie naar Indiana trok aangezien slavernij er verboden was, trok de familie in werkelijkheid naar de staat vanwege het verlies in land. In Indiana werkte zijn vader als klusjesman en boer. Zijn familie lid van de Baptistische Kerk, die onder meer de slavernij, alcohol en dansen verbood. Zijn vader wist uiteindelijk (dit maal officieel) een stuk land in Indiana te krijgen.
Toen Lincoln negen jaar oud was, werd zijn moeder erg ziek en overleed. Hierdoor werd haar 11-jarige dochter Sarah hoofd van het huishouden. Sarah Lincoln zou zelf overlijden in 1828 tijdens de geboorte van een zoon. Na de dood van zijn moeder hertrouwde zijn vader met Sarah Bush Johnston. Zij was al weduwe en had al drie kinderen uit een vorige relatie. Abraham werd heel erg close met zijn stiefmoeder en noemde haar zelfs moeder. Lincoln hield niet van werken op het land, waardoor zijn familie hem lui noemde. Sarah zag echter in dat Lincoln kon goed studeren en leerde hem lezen en schrijven. Lincoln leerde zichzelf allerlei dingen en ging alleen zo nu en dan naar school. Toen Lincoln 15 jaar oud was, had hij slechts 12 maanden onderwijs in zijn hele leven gehad. Desondanks wist Lincoln zichzelf onderwijs te geven en las onder meer de Bijbel en boeken van Benjamin Franklin en Daniel Defoe. Tijdens zijn jeugd deed hij allerlei baantjes om mee te helpen, zoals houthakken. Ook deed Lincoln aan worstelen.
In 1830 verhuisde de familie naar het westen van Indiana. Toen zijn familie verhuisde naar Illinois, ging Lincoln uit huis al ging hij ook Illinois wonen. Op reis naar New Orleans zag Lincoln voor het eerst met zijn ogen de slavernij.
Huwelijk en kinderen
Toen Lincoln naar Illinois verhuisde ontmoette hij Ann Rutledge. Zij was Lincolns eerste liefde. De twee hadden een relatie in 1835, maar datzelfde jaar overleed Ann door de ziekte tyfus. Vervolgens ontmoette Lincoln Mary Owens uit Kentucky, maar de relatie werd nooit echt serieus. In 1837 stuurde Lincoln haar een brief waarin hij zei dat hij het begreep als de relatie was afgelopen. Owens heeft nooit op de brief gereageerd. In 1839 ontmoette Lincoln zijn toekomstige vrouw, Mary Todd Lincoln, en een jaar later waren ze verloofd. In 1842 trouwden de twee en in 1844 kocht het koppel een huis.
Het paar kreeg vier kinderen:
- Robert Todd Lincoln (1843-1926)
- Edward Baker Lincoln (1846-1850)
- William Wallace Lincoln (1850-1862)
- Thomas Tad Lincoln (1853-1871)
Alleen hun oudste zoon zou volwassen worden. Het vroege overlijden van hun kinderen leidde tot depressies bij hem en zijn vrouw. Het paar was niet streng voor hun kinderen en Lincoln was dol op kinderen.
Vroege carrière
In 1832 kocht Lincoln een winkelruimte met een vriend van hem. Hoewel het economisch goed ging met de Verenigde Staten, ging het niet goed met het bedrijf en de winkel werd uiteindelijk verkocht. Niet veel later besloot hij de politiek in te gaan. Lincoln wilde ervoor dat boten zich beter op de rivier Sangamon konden bewegen. Lincoln verloot echter de verkiezingen en kwam niet in het parlement met Illinois terecht. Lincoln diende vervolgens in het leger van de staat. Lincoln was kapitein in de strijd tegen de inheemse leider Black Hawk. In 1834 werd Lincoln verkozen tot het Huis van Afgevaardigden van Illinois. Lincoln was lid van de Whig Party; die toen de tegenstanders van de Democratische Partij waren. Lincoln was een voorstander van het verbeteren van de infrastructuur en zette zich daarnaast nog in voor het afschaffen van de slavernij. Illinois was een vrije staat, waarin slavernij verboden was, maar in veel andere Amerikaanse staten bestond de slavernij nog. Lincoln wilde aanvankelijk de slaven bevrijden en ze naar Liberia (een land in Afrika) sturen.
Lincoln werd bekend in Illinois en in 1846 werd hij verkozen tot het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Van alle afgevaardigden van Illinois was hij als enige lid van de Whig Party, maar werd bekend in de Verenigde Staten. Lincoln stond bekend als een goed spreker. Hij verzette zich tegen de Amerikaans-Mexicaanse Oorlog, die president James Polk begonnen was tegen Mexico. Na de oorlog kregen de Verenigde Staten er een enorm stuk grond bij. Lincoln zette zich in voor het verbieden van de slavernij in dit gebied. In 1848 steunde hij Zachary Taylor voor het presidentschap. Taylor won de verkiezingen en Lincoln hoopte dat hij een baantje bij de General Land Office zou krijgen. Taylor wilde hem echter benoemen tot gouverneur van het Oregonterritorium. Lincoln weigerde dit, aangezien hij hierdoor niet verder kon gaan met zijn advocatenbureau in Illinois. Lincoln ging verder met het zijn van advocaat in Illinois. Vanwege zijn betrouwbaarheid en eerlijkheid kreeg hij de bijnaam Honest Abe.
Leider van de Republikeinse Partij
Na de compromis van 1850 ontstonden er spanningen tussen de Noordelijke en Zuidelijke Staten over de slavernij. De compromis moest deze spanningen wegnemen, maar het omgekeerde gebeurde. Ondertussen wilde men een spoorlijn aanleggen tussen Californië en Chicago. Het probleem was dat de spoorlijn niet gebouwd kon worden, aangezien het Nebraska- en Kansas-territorium tussen Californië en Illinois nog geen regering had. Het geven van een regering zorgde voor debatten over of de slavernij toegestaan was of niet. De Democratische senator Stephen A. Douglas namens Illinois kwam uiteindelijk met de Kansas-Nebraska Act gesteund door president Franklin Pierce. De wet bepaalde dat de inwoners van het gebied zelf mochten beslissen of de slavernij toegestaan was of niet. Dit leidde ertoe dat veel mensen naar het gebied verhuisden, zowel voor- en tegenstanders, om de stemming te beïnvloeden. In Kansas braken er gevechten en gewelddadige conflicten uit tussen de voor- en tegenstanders.
De Whig Party was inmiddels bijna verdwenen en tegenstanders van de wet stichtten een nieuwe partij; de Republikeinse Partij. De Republikeinse Partij bestond uit leden van de Whig Party en de leden van de Democratische Partij, die tegen de slavernij waren. De Republikeinse Partij werd al vrij snel populair in de Noordelijke Staten, die tegen de slavernij waren. In 1856 deed de Republikein John C. Frémont mee aan de verkiezingen, maar verloor van Democraat James Buchanan. Onder Buchanan verslechterde de situatie alleen maar. Nadat het Hooggerechtshof had geoordeeld (in de zaak Dred Scott v. Sandford) dat slaven inderdaad bezit waren en bezit onder de Amerikaanse grondwet beschermt, vreesden de Noordelijke Staten dat de slavernij in de hele Verenigde Staten straks toegestaan was. De Zuidelijke Staten vreesden echter voor de afschaffing, aangezien er meer vrije staten dan slavenstaten waren. De spanningen stegen. De Republikeinse Partij groeide in het noorden en Lincoln was de leider van de partij.
Presidentsverkiezingen van 1860
Lincoln werd de kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 1860. James Buchanan was zittend president namens de Democratische Partij, maar was inmiddels erg onpopulair. De Democratische Partij besloot daarop dat hij niet nog een keer president zou worden. De Democraten konden het niet eens worden voor een nieuwe kandidaat, waardoor er twee kandidaten waren. Het zuidelijke deel van de Democratische Partij koos John C. Breckinridge, terwijl het noordelijke deel Stephen A. Douglas koos. Daarnaast was John Bell nog een serieuze kandidaat namens de Constitutional Union. Lincoln stond in veel zuidelijke staten nog geen eens op het stembiljet. Dit betekende dat je niet op hem kon stemmen in veel staten. Desondanks wist Lincoln de verkiezingen te winnen en won iedere vrije staat. Lincoln had Hannibal Hamlin als running mate, die vervolgens vicepresident werd.
De verkiezing van Lincoln zond een schok door de zuidelijke staten heen. De Zuidelijke Staten waren bang dat Lincoln de slavernij zou afschaffen als hij president werd. Lincoln was weliswaar tegen de slavernij, maar wilde deze niet onmiddellijk afschaffen. Lincoln was bang dat de onmiddellijke afschaffing zou zorgen voor veel armoede, spanningen en conflicten in het zuiden. Lincoln had tijdens zijn campagne ook niet gepleit voor de afschaffing van de slavernij. Lincoln wilde de slavernij niet uitbreiden naar nieuwe gebieden. Hiermee geloofde Lincoln dat de slavernij over de jaren heen vanzelf zou uitsterven. De zuidelijke staten geloofde dit echter niet en zeven staten besloten zich af te scheiden van de Verenigde Staten. Dit waren South Carolina, Mississippi, Florida, Alabama, Georgia, Louisiana en Texas. Deze staten gingen een nieuw land worden; de Geconfedereerde Staten van Amerika met Jefferson Davis als hun president. Dit gebeurde nog allemaal voordat Lincoln werd ingehuldigd en James Buchanan nog president was. Buchanan besloot niets aan de situatie te doen.
Presidentschap
Eerste termijn
In het volgende stuk staat de Amerikaanse Burgeroorlog kort beschreven. Voor een uitgebreide beschrijving van de oorlog kun je het artikel Amerikaanse Burgeroorlog lezen.
Tijdens zijn speech voor zijn inhuldiging als president benadrukte Lincoln nog eens dat hij de slavernij niet wilde verbieden, maar de uitbreiding ervan wilde stoppen. Lincoln vond dat de afscheiding van de zeven staten niet kon. De Confederatie werd door Lincoln niet erkend en hij weigerde met de Confederatie te onderhandelen. De Confederatie nam ondertussen federaal bezit op hun grondgebied in. Dit leidde tot de aanval op Fort Sumter. Lincoln zag dit als een aanval op de Verenigde Staten en verklaarde de oorlog aan de Confederatie. Deze oorlogsverklaring leidde ertoe dat Virginia (behalve West Virginia), North Carolina, Tennessee en Arkansas zich ook afscheiden van de Verenigde Staten en zich bij de Confederatie voegden. Lincolns oorlogsverklaring leidde tot de Amerikaanse Burgeroorlog. Lincoln werd niet serieus genomen door zijn eigen generaals, die vaak te voorzichtig waren. Veel van de beste generaals, zoals Robert E. Lee, kozen de kant van de Confederatie. De Unie had echter een hoger inwonersaantal en fabrieken voor wapens te maken.
Lincoln stelde eerst Irvin McDowell aan als zijn generaal voor de oorlog in het oosten, maar deze werd al snel vervangen door George B. McClellan. McClellan en Lincoln waren echter het constant met elkaar oneens. Lincoln wilde dat het leger de Confederatie zou aanvallen en de hoofdstad Richmond zou innemen, maar McClellan was te voorzichtig. Na de mislukte schiereilandveldtocht werd hij vervangen door Ambrose E. Burnside, die weer werd vervangen door Joseph Hooker, die weer werd vervangen door George Meade. Het begin van de oorlog was voor de Unie in het oosten rampzalig. Toch wist generaal Ulysses S. Grant in het westen grote overwinningen te behalen. Grant wist de Mississippi in te nemen, waardoor de Confederatie in tweeën was gedeeld, na het beleg van Vicksburg. Rond dezelfde tijd wist Meade Robert E. Lee te verslaan in de Slag bij Gettysburg. Dit vormde een ommekeer in de oorlog, waarin het noorden leek te winnen. Ondertussen had Lincoln de Emancipation Proclamation afgekondigd, dat een einde maakte aan de slavernij. Slaven zouden nu vrije mensen worden. Lincoln kwam tot deze beslissing door druk van activist Frederick Douglass en de dreiging dat Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk het zuiden zouden steunen in de oorlog. Na de slag bij Gettysburg gaf Lincoln zijn beroemde toespraak, de Gettysburg Adress:
|
Zevenentachtig jaar geleden brachten onze vaderen op dit continent een nieuwe natie voort, ontstaan in vrijheid en toegewijd aan het beginsel dat alle mensen als gelijken zijn geschapen. Nu zijn we verwikkeld in een grote burgeroorlog, die beproeft of deze natie, of elke natie zo ontstaan en toegewijd, lang stand kan houden. We zijn bijeen op een groot slagveld van die oorlog. We zijn gekomen om een deel van dat veld toe te wijden als laatste rustplaats voor hen die hier hun levens gaven opdat deze natie mocht leven. Het is volkomen gepast en juist dat wij dit doen. Maar in ruimere zin kunnen wij deze grond niet toewijden, wij haar niet zegenen, wij haar niet heiligen. De dappere mannen, overlevenden en gesneuvelden, die hier streden hebben haar gezegend ver boven onze armzalige macht daaraan toe of af te doen. De wereld zal amper opmerken, noch lang onthouden, wat wij hier zeggen, maar ze kan nooit vergeten wat zij hier deden. Het is veeleer aan ons, de levenden, om hier toegewijd te zijn aan het onvoltooide werk dat zij die hier vochten tot nu toe zo nobel hebben bespoedigd. Het is veeleer aan ons om hier toegewijd te zijn aan de grote taak die voor ons overblijft: dat wij uit deze geëerde doden een versterkte passie kunnen putten voor het doel waarvoor zij het laatste, grootste offer van toewijding gaven; dat we hier zeer vastbesloten zijn dat deze doden niet vergeefs zullen zijn gestorven; dat in deze natie, onder God, een nieuwe vrijheid zal opleven; en dat de regering van het volk, door het volk, voor het volk, niet van de aarde zal vergaan. |
|
Lincoln zorgde ervoor dat Afro-Amerikanen in het leger konden dienen. Ondertussen pleitte Lincoln ervoor om het Capitool, dat toen uitgebreid werd, te laten verbouwen. Ook stichtte hij het eerste nationale park van de Verenigde Staten, Yosemite in Californië.
Herverkiezing en tweede termijn
In 1864 waren er nieuwe presidentsverkiezingen. Hoewel het noorden aan het winnen was, wilde de Confederatie ervoor zorgen dat Lincoln geen tweede termijn kreeg. De Democratische Partij koos daarom Lincolns voormalige generaal McClellan als hun kandidaat. McClellan beloofde een einde te maken aan de oorlog, door vrede te sluiten met het zuiden. Lincoln stichtte met een paar Democraten een nieuwe partij, de Nationale Uniepartij. Deze bestond uit de leden van de Republikeinse Partij en een paar Democraten die trouw waren aan de unie. De Nationale Uniepartij wilden de Verenigde Staten bij elkaar houden. Lincoln koos daarom ook Democraat Andrew Johnson als zijn running mate. Lincoln wist de verkiezingen te winnen, mede doordat soldaten konden stemmen via de post. Lincoln had ervoor gezorgd dat soldaten dit konden doen.
Grant was inmiddels generaal geworden in het oosten en haalde grote overwinningen. Generaal William Sherman behaalde ook grote overwinningen in Georgia en South Carolina. Grant wilde de hoofdstad Richmond innemen en dreef Robert E. Lee in het nauw. Op 9 april sloten Lee en Grant vrede, waarbij Lee zich overgaf. Dit was in feite het einde van de oorlog, maar er werd nog doorgevochten in onder andere Texas. Lincoln was inmiddels beëdigd voor een tweede termijn. Hij gaf een speech voor het Capitool op deze dag. Lincoln gaf aan dat hij het zuiden niet wilde straffen, maar opnieuw opgebouwd moest worden. Lincoln sprak zich uit voor stemrechten voor Afro-Amerikanen. Voormalige slaven moesten een stuk grond en een ezel (op het land te bewerken) krijgen, zodat zij niet meer afhankelijk waren van hun voormalige slavenhouders. Lincoln wilde de voormalige slavenhouders compenseren. Ook wilde hij veel investeren in fabrieken en infrastructuur in het zuiden. Op deze manier wilde Lincoln voorkomen dat er grote armoede zou ontstaan. Hoewel de Zuidelijke Staten verslagen waren, waren hun ook positief over de plannen van Lincoln.
Overlijden en begrafenis
Lincoln was zichtbaar vermoeid door de oorlog. Tijdens de oorlog was zijn zoon overleden. Daarnaast zorgde de oorlog voor slapeloze nachten en veel stress. Ook zijn vrouw had het zwaar. Nu de oorlog was afgelopen keek Lincoln uit naar een periode van vrede. Op 11 april 1865 besloot het echtpaar een voorstelling van Our American Cousin in het Ford's Theatre in Washington D.C. bij te wonen. De bekende acteur John Wilkes Booth hoorde dit. Booth was een extremist en sympathiseerde met de Confederatie. Doordat de Confederatie verloren had, was hij boos op Lincoln. Booth ging het theater en wachtte tot dat het publiek lachte. Vervolgens schoot hij Lincoln door het hoofd. Lincolns gast, Henry Rathbone, probeerde Booth te vangen, maar werd door hem gestoken in zijn zij. Booth wist te ontsnappen en Lincoln werd overgebracht naar de dichtstbijzijnde dokter. Na een coma van acht uur overleed Lincoln aan zijn verwonderingen. Andrew Johnson werd Lincolns opvolger als president. John Wilkes Booth werd twee weken later gevonden en werd ter dood veroordeeld.
De moord op Lincoln zorgde voor een schok in zowel het noorden als zuiden. Nog nooit eerder was een Amerikaanse president vermoord. Lincoln werd eerst opgebaard in Washington D.C. in de East Room van het Witte Huis. Vervolgens werd hij verplaatst naar de ronde zaal van het Capitool, waar Lincolns kabinetsleden afscheid van hem namen. Op 21 april 1865 werd zijn kist verplaatst naar het station van de stad. Langs de weg stonden 10.000 mensen om hun laatste eer te bewijzen. Zijn kist werd vervolgens in een trein geplaatst en werd vervoerd naar Baltimore, vervolgens Harrisburg, vervolgens Philadelphia, daarna New York City, Albany, Buffalo, Cleveland, Columbus, Indianapolis, Michigan City, Chicago en uiteindelijk Springfield. Ook langs de spoorlijn en op de stations stonden mensen om hun eer te bewijzen. Lincoln werd uiteindelijk op 4 mei 1865 begraven in Oak Ridge Cemetery. Op 21 december werd hij naar een tijdelijke tombe verplaatst. Uiteindelijk werd een grote tombe gebouwd, waar Lincoln werd bijgezet in 1901.
Lincolns persoonlijkheid
Lincoln en religie
Lincoln was christen en behoorde bij de christelijke stroming het baptisme. Lincoln had een diepe kennis over de Bijbel en kon deze citeren in veel van zijn toespraken. Lincoln was religie als iets dat privé moest zijn en respecteerde het geloof van anderen. Toch is hij nooit lid geworden van een kerk en was sceptisch over de kerk in zijn jeugd. Als een jonge man las hij de werken van Thomas Paine en werd overtuigt van het deïsme. Het deïsme betekent dat Lincoln geloofde dat God de wereld heeft geschapen, maar zich er sindsdien niet meer mee bemoeit heeft. Na de dood van zijn twee van zijn kinderen hield hij zich meer met religie bezig.
Lincoln en slavernij
Lincoln was voor zijn presidentschap een van de bekendste mensen die zich uitspraken tegen de slavernij. Lincolns beroemde citaat hierover is:
|
|
I am naturally anti-slavery. If slavery is not wrong, nothing is wrong, I can not remember when I did not so think, and feel. Ik ben van nature tegen de slavernij. Als slavernij niet fout is, dan is niets fout, ik kan mij niet herinneren aan het moment dat ik hier anders over dacht. — Lincoln
|
|
Toch was Lincoln er niet over uit wat er gedaan moest worden aan de slavernij, hoe het afgeschaft moest worden en wat er met de vier miljoen slaven gebeuren moest. Lincoln was daarom ook geen abolitionist, aangezien hij de slavernij niet onmiddellijk afschaffen wilde. Hij wilde de slavernij niet uitbreiden en geloofde dat de slavernij over de jaren vanzelf zou uitsterven. Hiermee wilde Lincoln niet alleen een oorlog voorkomen, maar ook voorkomen dat de Zuidelijke economie zou instorten en grote armoede zou ontstaan. Tijdens de debatten met zijn tegenstander Stephen Douglass zei Lincoln over Afro-Amerikanen:
|
|
Ik wil zeggen dat ik niet, noch ooit, voorstander ben geweest, op elke manier dan ook, van het brengen van sociale en politieke gelijkheid tussen het blanke en zwarte ras - dat ik niet, noch ooit, voorstander ben geweest van het maken van stemmers of juryleden van negers, noch te zorgen dat zij een politieke functie kunnen hebben, noch kunnen trouwen met blanke personen; en ik zal als toevoeging zeggen, dat er een lichamelijk verschil is tussen het blanke en zwarte ras, welke ik zal verbieden voor de twee rassen om samen te leven op basis van sociale en politieke gelijkheid. Aangezien zij niet zo kunnen leven, moet er een positie van superioriteit en minderwaardigheid zijn, waarbij de superieure positie aan het blanke ras wordt voorgeschreven. Ik zeg in dit geval dat de blanke man niet in staat moet zijn om de zwarte man alles te ontzeggen. Ik begrijp niet dat, aangezien ik wil dat een zwarte vrouw geen slaaf is, dat ik haar zelf perse zou moeten trouwen. — Lincoln, 18 september 1858
|
|
Lincoln zegt hier dat hij de slavernij willen afschaffen, maar geen gelijkheid tussen Afro-Amerikanen en blanke Amerikanen wil. Hoewel veel historici dit als een manier zien om stemmen van Douglas af te pakken, heeft deze uitspraak Lincoln altijd achtervolgt. Aan het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog pleitte Lincoln voor stemrecht voor Afro-Amerikanen en Lincoln zorgde ook dat Afro-Amerikanen in het leger konden dienen en bovendien staatsburger waren. Ook had Lincoln een plan om iedere bevrijdde slaaf een stuk grond te geven, zodat zij een bestaan konden opbouwen. Historici debatteren nog steeds of Lincoln zijn mening heeft veranderd of dat Lincoln hier altijd al voorstander van was.
Gezondheid
Lincoln had gedurende zijn leven verschillende malen last van depressies. Voor zijn depressie nam hij zogeheten blue mass pils, medicijnen met kwik erin. Kwik is een giftig metaal en Lincoln had hierdoor ook een kwikvergiftiging, wat zijn gedrag veranderde. Later stopte hij met het nemen van de medicijnen. Lincoln bleef last houden van periodes van melancholie. Op zijn depressie op te lossen las hij vaak grappige boeken om zo een balans te creëren. Op volwassen leeftijd kreeg malaria en later de pokken. Beide ziektes overleefde hij, maar zijn gezondheid verzwakte erdoor. Tijdens de burgeroorlog verslechterde zowel zijn lichamelijke als psychische gezondheid. Hij bleef nachtenlang wakker en was erg vermoeid. Tijdens deze periode verloor hij ook veel gewicht.
Er zijn theorieën dat Lincoln het syndroom van Marfan had, een genetische afwijking. In 1962 werd dit voor het eerst voorgesteld, maar tests uit de jaren 1990 waren negatief.
Nagedachtenis en reputatie
Imago
Abraham Lincoln is voor veel Amerikanen nog steeds een van de beste presidenten. In lijstjes van beste presidenten staat Lincoln vaak op de eerste of tweede plaats (sommige lijstjes zetten George Washington op de eerste plaats). Lincoln is populair, aangezien hij de Verenigde Staten door een van de grootste conflicten in de Amerikaanse geschiedenis leidde; de Amerikaanse Burgeroorlog. Lincoln zorgde door de oorlog dat de Verenigde Staten bij elkaar bleven. Na de oorlog werden de Zuidelijke Staten met het noorden herenigd en sindsdien heeft geen enkele staat meer geprobeerd zich af te scheiden. Naast het bij elkaar houden van de Verenigde Staten is de afschaffing van de slavernij een grote overwinning voor de president. Lincoln zorgde dat Afro-Amerikaanse slaven vrije Amerikanen werden. Lincoln zette zich aan het einde van zijn presidentschap in voor stemrecht voor Afro-Amerikanen, dat na zijn dood in 1870 aan hen gegeven werd. Ook kregen Afro-Amerikanen het recht om te dienen in het leger. Lincoln wordt als groot president gezien voor zijn leiderschap, zijn morele waarden en zijn strijd voor gelijkheid en vrijheid.
De reden waarom Lincoln door vele Amerikanen als een heilig persoon wordt gezien heeft volgens veel historici ook ermee te maken dat hij vermoord is, terwijl hij president was. De moord op Lincoln zorgde voor een schok in de Verenigde Staten; zowel het noorden als het zuiden. De moord leidde tot meer sympathie met Lincoln. Lincoln werd hierdoor het symbool van vrijheid en gelijkheid in de Verenigde Staten. Tijdens de Koude Oorlog werd hij gebruikt om hoop te geven aan onderdrukten in communistische landen. Daarnaast heeft Lincoln bijgedragen aan de multiculturele samenleving in de Verenigde Staten. In de jaren 1970 werd Lincoln het symbool van het conservatisme in de Verenigde Staten. Lincoln heeft veel bijgedragen aan het ontstaan van de Republikeinse Partij, die nog steeds bestaat.
De meeste media zetten Lincoln in een positief daglicht, maar er zijn ook mindere goede kanten aan Lincoln. Tijdens zijn presidentschap kreeg Lincoln kritiek over het feit dat hij bereid was om vele soldatenlevens op te offeren voor de oorlog. In feite had Lincoln vrede gesloten met het zuiden, waardoor vele levens gespaard hadden kunnen worden. Aan de andere kant werd ook gezegd dat hij te weinig ervaring in de politiek had om een land te leiden. Na de oorlog verweten veel Amerikanen uit de Zuidelijke Staten Lincoln, dat hij bereid was met "roekeloze" generaals als Ulysses S. Grant en William T. Sherman samen te werken. Lincoln is nooit slachtoffer geworden van de Lost Cause Myth, aangezien Lincoln Reconstructie anders had voorgesteld. In plaats daarvan zagen de meeste Amerikanen uit de Zuidelijke Staten Lincoln als een goede president en verweten ze gruweldaden van de oorlog aan generaals als Sherman en Grant. Hoewel Lincoln zich tegen de slavernij inzette, heeft hij ook veel slechte en soms zelfs racistische dingen gezegd over Afro-Amerikanen. Daarnaast kwam Lincolns presidentschap het dichtste bij wat de Verenigde Staten ooit aan een dictatuur gekend hebben. Lincoln had gedurende de oorlog enorm veel macht en is daarmee een van de meest autocratische presidenten.
De Lincoln Memorial
Zie Lincoln Memorial voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
In Washington D.C. staat een groot monument ter ere van Abraham Lincoln; de Lincoln Memorial. Het Lincoln Memorial ligt aan het einde van de National Mall in één lijn met het Washington Monument en het Capitool. Het monument ziet er van buiten als een Griekse tempel met 36 zuilen. Deze 36 zuilen staan symbool voor 36 staten die tegen de slavernij tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog vochten. Binnen in het monument staat een groot zittend standbeeld van Abraham Lincoln. Boven het standbeeld staat de tekst:
|
|
In this temple, as in the hearts of the people for whom he saved the union. The memory of Abraham Lincoln is enshrined forever. |
|
Het monument werd tussen 1914 en 1922 gebouwd. De Lincoln Memorial wordt door vele gezien als een heilige plek, waar ook vele belangrijke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. In 1963 hield Martin Luther King zijn beroemde speech I Have a Dream voor het Lincoln Memorial. De Lincoln Memorial is niet alleen een herinnering aan Lincoln, maar ook het symbool voor de eenheid van en diversiteit in de Verenigde Staten.
Van buiten
Bij nacht
In 1963 tijdens de speech
Vanuit een andere hoek
_crop.jpg)
.jpg)
Monumenten, vernoemingen en opgedragen werken
.jpg)
De volgde vernoemingen, werken en monumenten zijn opgedragen aan Abraham Lincoln:
- Lincoln, de hoofdstad van de staat Nebraska.
- Een standbeeld in het Capitool en het stadhuis van Washington D.C.
- Lincoln staat samen met drie andere presidenten afgebeeld op Mount Rushmore.
- Abraham Lincoln Birthplace National Historical Park in Hodgenville, Kentucky.
- Lincoln Home National Historic Site in Springfield, Illinois.
- Abraham Lincoln Presidential Library and Museum in Springfield, Illinois.
- De attractie Great Moments with Mr. Lincoln in Disneyland, Californië.
- Lincoln spreekt ook als een van de weinige presidenten in de attractie The Hall of Presidents in Magic Kingdom, Florida.
- De Lincoln Memorial University en de Abraham Lincoln Library and Museum in Harrogate, Tennessee.
- De Lincoln Tomb in Springfield, Illinois.
- Lincoln staat op het biljet van vijf Amerikaanse dollar en de munt van 1 cent.
- Vier gedichten van Walt Whitman, waaronder het beroemde O Captain! My Captain! en When Lilacs Last in the Dooryard Bloom'd (1865)
- Lincoln komt voor in de film The Birth of a Nation (1915).
- Lincolns leven is verfilmd in de film Lincoln (2013) door Steven Spielberg.
Daarnaast zijn er nog vele televisieseries, films en documentaires over Lincoln gemaakt.
Zie ook
