Céline Dion
| Céline Dion | |
| |
| Céline Dion in 2017 | |
| Persoonlijke informatie | |
| Volledige naam | Céline Marie Claudette Dion |
| Land |  Canada
|
| Geboortedatum | 30 maart 1968 |
| Geboorteplaats | Charlemagne |
| Carrière | |
| Actief | 1981-heden |
| Genre(s) | Pop,Klassiek, Soul, Rock |
| Label | Sony BMG Columbia Records |
| Website | |
| http://www.celinedion.com/ | |
|---|---|
Portaal  Muziek
| |
Céline Dion werd geboren in Charlemagne in Canada op 30 maart 1968. Ze is een zangeres die ooit voor Zwitserland het Eurovisie Songfestival won. Toen ze 12 was kreeg ze bericht van een platenmaatschappij die zo in haar geloofde dat de platenbaas een hypotheek had afgesloten en zich zo had rijk gerekend. Ook won ze het World-Songfestival in 1981 in Tokio. Zo werd ze bekend in 1981 (vooral in in Amerika) en in 1988 werd ze in Europa vanwege het Eurovisie songfestival. Celine werd in 1991 opgeroepen om de titelsong van de film the Beaty and the Beast te zingen die ook een Academy Award won.
Begin
Céline Dion was zo als gezegd heel erg jong toen ze met haar carrière begon 12 jaar dus. Ook won ze alle twee de songfestivals en daar is nog nooit iemand in geslaagd. Op het Eurodivisie songfestival won ze met het Frans liedje, "Ne partez pas sans moi", dit gaf haar redelijke bekendheid binnen Europa, in de Verenigde Staten was volledig onbekend. Het songfestival werd bekeken door 600 miljoen mensen en Dion werd geprezen door haar keuze van kleren. Het was echter nog niet de eerste single van Dion, "Ce n'était qu'un rêve" was er al in 1981, maar dit nummer haalde geen enkele hitlijst. Hierna volgden een paar singles, ook die werden geen hits. Ne partez pas sans moi, was echter wel een bescheiden hit, als piek een 11e positie in Zwitserland. Hierna kwam het eerste Engelstalige album uit; "Uninson, dit album zorgde ervoor dat Celine zowel binnen als buiten Europa succes kreeg. Ze heeft zelf in een interview gezegd, dat haar eerste albums beter waren qua kwaliteit, maar omdat het Frans wat achterhaald was deed "Uninson, het goed in de hitlijsten, dit kwam uit in 1991. "Where Does My Heart Beat Now, was de grootste hit van het album. Het werd nummer 1 in Cananda en kwam in de Top 40, op plaats 24, in Engeland kwam het niet verder tot de 72e plek. Unison verkocht uiteindelijk 3.000.000. stuks en is nog altijd een van de bestverkochte albums van een Canadese artiest, een lijst die Dion domineerd. Ondanks het succes in Europa, bleef de gelijknamige tour, de Unison Tour, binnen Canada. Haar manager (later echtgenoot René Angélil), René vond het belangrijk dat ze in het binnenland uitgroeide tot een pop icoon, dit is natuurlijk wel gelukt. Nadat er in 1991 weer een Frans album verscheen, ging Dion verder met haar succes, door in 1992 het album Celine Dion (album), uit te brengen. Het album, bleek een succes en verkocht wereldwijd 5.000.000. exemplaren. Op het album stond ook de soundtrack, voor de film Beauty and the Beast, een van Dion's grote dromen een lied zingen voor een Disney film. een andere single van het album was If You Asked Me To, dit album haalde de top 5 in de verenigde Staten, het haalde namelijk positie 4 en werd een grote hit in Canada. Dion vind zelf dat If You Asked Me To, qua kwaliteit haar beste nummer is.
Na 1992
Begin 1992 verscheen het album Celine Dion, het tweede Engelstalige album van de zangeres en het jaar erop verscheen The Colour Of My Love. De single van dit album stond weken op nummer 1 in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Het werd haar doorbraak wereldwijd. Toch besloot ze haar franse roots trouw te blijven en bracht in 1994 een franstalig album uit met de track Pour que tu m'aimes encore. Dit werd een hit. Het album groeide uit tot het bestverkochte Franstalige album aller tijden, met wereldwijd 9 miljoen verkochte exemplaren. Het jaar daarop trad ze ook op in Nederland. Opnieuw had ze een knaller met Falling into You, dat in maart 1996 officieel werd uitgebracht. Ze scoorde hit na hit met nummers als Because You Loved Me en It's All Coming Back to Me Now. Van dit album werden 32 miljoen exemplaren verkocht. Het wordt dan ook gezien als een van de bestverkopende cd's van een zangeres in de muziekgeschiedenis. Hierop volgde een wereldwijde tournee, waarbij ze ook Nederland aan deed.
Door haar optreden tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta werd haar bekendheid nog groter. Eind 1997 verscheen het volgende Engelstalige album Let's Talk About Love, waaraan ook artiesten als Barbra Streisand, Luciano Pavarotti, The Bee Gees, Carole King, George Martin en Diana King bijdragen leverden. De track My Heart Will Go On, werd de titelsong van de speelfilm Titanic. Dit nummer groeide uit tot een ongekend succes en is het meest bekende nummer van haar. Wereldwijd stond het lied binnen de kortste keren op nummer 1 en het nummer leverde haar talloze onderscheidingen op, waaronder een Academy Award en enkele Grammy's.
Onderbreking
Rond 2000 nam Dion een rustpauze. Haar man kreeg precies in die periode te horen dat hij kanker had, waarvan hij gelukkig genas. Ook beviel ze van hun zoontje René-Charles Dion-Angélil. In 2010 kregen ze een tweeling. Zes jaar later overleed haar man René Angélil op 14 januari 2016 aan de gevolgen van keelkanker.
Na de break van twee jaar kwam ze terug met een nieuw Engelstalig album: A New Day Has Come. Vanaf 2003 kreeg ze een eigen show in Las Vegas. In 4 haar tijd werden er 750 shows opgevoerd. Tussendoor bracht ze enkele albums uit.
Ziekte
In december 2022 maakte ze bekend dat ze lijdt aan de zeldzame neurologische aandoening; het stiff-person syndrome. Dit syndrome beïnvloedt haar zangstem. Ze schrapte daarom het vervolg van haar Courage World Tour, die ze eerder al onderbrak vanwege de coronapandemie.