De graaf van Monte-Cristo
De graaf van Monte-Cristo (Frans: Le Comte de Monte-Cristo) is een roman van de Franse schrijver Alexandre Dumas père uit 1844. De graaf van Monte-Cristo wordt samen met De drie musketiers gezien als een van de bekendste werken van Dumas en de Franse literatuur. De graaf van Monte-Cristo is het typisch voorbeeld van een avonturenroman, maar het is ook een historische roman.
Het boek gaat over Edmond Dantès, die als hij terugkomt in Marseille na een bootreis, vals beschuldigd wordt van het samenwerken met Napoleon (die op Elba zit). Dantès wordt opgesloten op het gevangeniseiland Château d'If. Hier heeft hij de cel naast de Italiaanse geleerde en priester Faria. De twee worden vrienden en na 14 jaar besluiten ze te ontsnappen. Tijdens de ontsnappingspoging sterft Faria echter en vertelt Faria aan Dantès dat hij een schat heeft verstopt op het eiland Montecristo. Dantès ontsnapt en vindt deze schat, waardoor hij schatrijk is. Hij besluit hiermee degene die goed voor hem waren te helpen en te redden en wraak te nemen op de mensen die hem vals beschuldigd hadden. Dantès doet zich daarom voor als de graaf van Monte-Cristo.
De graaf van Monte-Cristo had grote invloed op de literatuur. Het boek heeft korte hoofdstukken, aangezien elk hoofdstuk elke week in een Franse krant gepubliceerd werd. Zo konden ook armere mensen aan literatuur komen, aangezien boeken toen erg duur waren. De film The Shawshank Redemption (1994) is gebaseerd op De graaf van Monte-Cristo.