Filemon: verschil tussen versies
k (Categorie:Bijbels figuur toegevoegd met HotCat) |
|||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
=Filemon en zijn slaaf= |
=Filemon en zijn slaaf= |
||
| − | Filemon is een |
+ | Filemon is een overtuigd christen die actief is in zijn jonge gemeente. Hij heeft enkele slaven. De reden van die brief zit in een weggelopen slaaf. Zijn naam is Onesimus. Paulus pleit voor Onesimus. Onesimus is ook christen geworden, maar heeft iets verkeerd gedaan. Paulus maakt niet duidelijk wat dat is. Hij zegt wel dat hij alles wil vergoeden waarmee Onesimus Filemon heeft benadeeld. Omdat Paulus eraan toevoegt dat Filemon veel te danken heeft aan Paulus, lijkt het erop dat Paulus verwacht dat Filemon alle schulden aan Onesimus kwijtscheldt. Hij draagt Onesimus op om terug te keren naar Filemon. |
=Paulus over de slavernij= |
=Paulus over de slavernij= |
||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
''Misschien hebt u hem moeten missen om hem voor altijd terug te krijgen, niet meer als een slaaf, maar als veel meer dan dat, als een geliefde broeder. Voor mij is hij dat al, hoeveel te meer moet hij het dus voor u zijn, zowel in het dagelijks leven als in het geloof in de Heer.'' |
''Misschien hebt u hem moeten missen om hem voor altijd terug te krijgen, niet meer als een slaaf, maar als veel meer dan dat, als een geliefde broeder. Voor mij is hij dat al, hoeveel te meer moet hij het dus voor u zijn, zowel in het dagelijks leven als in het geloof in de Heer.'' |
||
| − | Paulus roept dus de meester op om de slaaf als zijn gelijke te behandelen in het dagelijkse leven. In het latere [[christendom]] is de slavernij niet afgeschaft, maar is de slavernij in de loop van de [[Middeleeuwen]] bijna uitgestorven in de steeds christelijker wordende Europese bevolking. Nadat de nieuwe werelden in de 16e eeuw werden ontdekt, nam de slavernij en de slavenhandel weer toe. Uiteindelijk is ook weer vanuit het christelijk denken, zoals bij [[William Wilberforce]], de [[slavenhandel]] en |
+ | Paulus roept dus de meester op om de slaaf als zijn gelijke te behandelen in het dagelijkse leven. In het latere [[christendom]] is de slavernij niet afgeschaft, maar is de slavernij in de loop van de [[Middeleeuwen]] bijna uitgestorven in de steeds christelijker wordende Europese bevolking. Nadat de nieuwe werelden in de 16e eeuw werden ontdekt, nam de slavernij en de slavenhandel weer toe. Uiteindelijk is ook weer vanuit het christelijk denken, zoals bij [[William Wilberforce]], de [[slavenhandel]] en slavernij daarna weer afgeschaft in de 19e eeuw. |
| − | De woorden van Paulus passen goed bij zijn uitspraak in de brief aan de [[Galaten]] (3: 28) waarin iedereen gelijk is voor Christus, |
+ | De woorden van Paulus passen goed bij zijn uitspraak in de brief aan de [[Galaten]] (3: 28) waarin iedereen gelijk is voor Christus, ongeacht of hij Griek of Jood, man of vrouw, slaaf of vrije is. Paulus doet geen uitspraak over de maatschappelijke orde, maar vindt dat we als gelovigen aan elkaar gelijk zijn. |
=video= |
=video= |
||
Huidige versie van 4 sep 2022 om 08:13
De brief van Paulus aan Filemon is de kortste van alle brieven van Paulus. Hij schrijft hem als hij in de gevangenis zit vanwege zijn christelijke geloof in God. Hij is dan al oud. Men denkt dat Paulus zijn brief heeft geschreven rond het jaar 55 na Christus. Dat is minder dan 25 jaar na het leven van Jezus Christus zelf.
Filemon en zijn slaaf
Filemon is een overtuigd christen die actief is in zijn jonge gemeente. Hij heeft enkele slaven. De reden van die brief zit in een weggelopen slaaf. Zijn naam is Onesimus. Paulus pleit voor Onesimus. Onesimus is ook christen geworden, maar heeft iets verkeerd gedaan. Paulus maakt niet duidelijk wat dat is. Hij zegt wel dat hij alles wil vergoeden waarmee Onesimus Filemon heeft benadeeld. Omdat Paulus eraan toevoegt dat Filemon veel te danken heeft aan Paulus, lijkt het erop dat Paulus verwacht dat Filemon alle schulden aan Onesimus kwijtscheldt. Hij draagt Onesimus op om terug te keren naar Filemon.
Paulus over de slavernij
Paulus roept niet op tot het afschaffen van de slavernij. In vers 15 en 16 schrijft hij over de slaaf Onesimus echter:
Misschien hebt u hem moeten missen om hem voor altijd terug te krijgen, niet meer als een slaaf, maar als veel meer dan dat, als een geliefde broeder. Voor mij is hij dat al, hoeveel te meer moet hij het dus voor u zijn, zowel in het dagelijks leven als in het geloof in de Heer.
Paulus roept dus de meester op om de slaaf als zijn gelijke te behandelen in het dagelijkse leven. In het latere christendom is de slavernij niet afgeschaft, maar is de slavernij in de loop van de Middeleeuwen bijna uitgestorven in de steeds christelijker wordende Europese bevolking. Nadat de nieuwe werelden in de 16e eeuw werden ontdekt, nam de slavernij en de slavenhandel weer toe. Uiteindelijk is ook weer vanuit het christelijk denken, zoals bij William Wilberforce, de slavenhandel en slavernij daarna weer afgeschaft in de 19e eeuw.
De woorden van Paulus passen goed bij zijn uitspraak in de brief aan de Galaten (3: 28) waarin iedereen gelijk is voor Christus, ongeacht of hij Griek of Jood, man of vrouw, slaaf of vrije is. Paulus doet geen uitspraak over de maatschappelijke orde, maar vindt dat we als gelovigen aan elkaar gelijk zijn.
video
- Paulus en zijn bekering tot het christendom
- William Wilberforce en de afschaffing van de slavenhandel
|
Bijbelboeken | 
| |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||||||||||||||||||||