Funk: verschil tussen versies

Huidige versie van 2 nov 2020 om 11:02

James Brown tijdens de NBA All Star Game jam session (2001)

Funk is een muziekstijl die zich ontwikkelt vanuit de jazz, de soul en de rhythm 'n blues (R&B). Dat begint in het midden de jaren '60 van de twintigste eeuw in de Verenigde Staten. De blanke bevolking vindt dan de rock-'n-roll helemaal geweldig. De zwarte bevolking gaat helemaal voor de funk. Bij de funk gaat het vooral om de zogeheten 'groove'. Dat is een rustig ritmepatroon van bas en drums, waarbij er nadruk wordt gelegd op de eerste tel van elke vierkwartsmaat die verdeeld is in ritmes van 16e noten. Dat wordt versterkt door accenten en 'riffs' (ritmisch loopje) die de andere instrumenten als elektrische gitaar, (Hammond-) orgel of de kopersectie spelen. Vooral de basgitaar heeft met zijn baslijnen een belangrijke rol in de funk, waarbij zowel de snaren ritmisch worden aangeslagen als worden geplukt. De basgitarist Larry Graham zou dit hebben bedacht. Ook is er meer nadruk op de melodie. James Brown is vooral de bedenker van de 'funky' ritmes en dansbewegingen (zie ook funkdance) en haalde dit uit de Afro-Cubaanse mambo. De makers van de latere dancemuziek zullen hiervan nog graag gebruik maken. Ook Sly Stone, Jimi Hendrix en de begeleidingsband 'the Bar-Keys' van de zanger Otis Redding doen veel goed werk voor de funk. Er wordt meer improvisatie aan de funk toegevoegd. Dat wordt ook wel 'jammen' genoemd. De 'call and response' (vraag en antwoord) uit de blues wordt gespeeld tussen twee elektrische gitaren.

De term funk zou je kunnen vertalen als 'lichaamsgeur', wat vooral zou slaan op het harde, zich in het zweet werken. Het slaat waarschijnlijk ook op het dansbaar zijn van de muziek. De beat en de 'groove' van de funk is vloeiender, minder statisch dan die van de mechanische synthesizerbeat van de disco.

In de jaren '70 van de twintigste eeuw komen er ook funk-big-bands als Kool & The Gang, Earth Wind & Fire en de Commodores. In New Orleans wordt de funk sterk beïnvloed door de jazz en R&B en gemengd met Zuid-Amerikaanse ritmen. Eind jaren '70 krijg je allerlei mengvormen van jazz en funk, bekend als fusion en funkrock. Vanaf de jaren '80 begint men de funk ook buiten de Verenigde Staten te spelen. Zo treedt Level 42 in Groot-Brittannië als funkband op. In Afrika kom je vooral funkliefhebbers tegen met grote ghettoblasters (grote draagbare radiocassetterecorders).

Een nog nieuwere variant komt eind jaren '80 uit Washington D.C. - de GoGo. Dit is dansmuziek waarbij het publiek als het ware een bijdrage levert aan de muziek. Bekendste GoGo bands zijn Chuck Brown & The Soul Searchers en Trouble Funk. Ook Prince (in wezen een funkartiest) levert een belangrijke bijdrage aan de verdere ontwikkeling van de funk. De beats van James Brown zullen later ook doordringen in de Hiphop.

In de Nederpop worden Amerikan Gypsy, Houseband, Traffic Jam, Candy Dulfer en Hans Dulfer bekende vertegenwoordigers van de funk.

Links

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 [[Bestand:Jamesbrown4.jpg|miniatuur|270x270px|James Brown tijdens de NBA All Star Game jam session (2001)]]
-Funk is een muziekstijl die zich ontwikkelt vanuit de [[jazz]], de soul en de [[Rhythm-and-blues|rhythm 'n blues]] (R&B). Dat begint in het midden de jaren '60 van de twintigste eeuw in de [[Verenigde Staten]]. De blanke bevolking vindt dan de [[Rock-'n-roll|rock 'n roll]] helemaal geweldig. De zwarte bevolking gaat helemaal voor de funk. Bij de funk gaat het vooral om de zogeheten 'groove'. Dat is een rustig ritmepatroon van [[Basgitaar|bas]] en [[drums]], waarbij er nadruk wordt gelegd op de eerste tel van elke vierkwartsmaat die verdeeld is in ritmes van 16e noten. Dat wordt versterkt door accenten en 'riffs' (ritmisch loopje) die de andere instrumenten als elektrische [[gitaar]], orgel of de kopersectie spelen. Vooral de [[basgitaar]] heeft met zijn baslijnen een belangrijke rol in de funk, waarbij zowel de snaren ritmisch worden aangeslagen als worden geplukt. De basgitarist Larry Graham zou dit hebben bedacht. Ook is er meer nadruk op de melodie. James Brown is vooral de bedenker van de 'funky' ritmes en dansbewegingen (zie ook [[funkdance]]) en haalde dit uit de Afro-Cubaanse [[mambo]]. De makers van de latere [[Dance|dancemuziek]] zullen hiervan nog graag gebruik maken. Ook Sly Stone, Jimmy Hendrix en de begeleidingsband 'the Bar-Keys' van de zanger Otis Redding doen goed werk voor de funk. Er wordt meer improvisatie aan de funk toegevoegd. Dat wordt ook wel 'jammen' genoemd. De 'call and response' (vraag en antwoord) uit de [[blues]] wordt gespeeld tussen twee elektrische gitaren.
+Funk is een muziekstijl die zich ontwikkelt vanuit de [[jazz]], de soul en de [[Rhythm-and-blues|rhythm 'n blues]] (R&B). Dat begint in het midden de jaren '60 van de twintigste eeuw in de [[Verenigde Staten]]. De blanke bevolking vindt dan de [[Rock-'n-roll|rock-'n-roll]] helemaal geweldig. De zwarte bevolking gaat helemaal voor de funk. Bij de funk gaat het vooral om de zogeheten 'groove'. Dat is een rustig ritmepatroon van [[Basgitaar|bas]] en [[drums]], waarbij er nadruk wordt gelegd op de eerste tel van elke vierkwartsmaat die verdeeld is in ritmes van 16e noten. Dat wordt versterkt door accenten en 'riffs' (ritmisch loopje) die de andere instrumenten als elektrische [[gitaar]], (Hammond-) orgel of de kopersectie spelen. Vooral de [[basgitaar]] heeft met zijn baslijnen een belangrijke rol in de funk, waarbij zowel de snaren ritmisch worden aangeslagen als worden geplukt. De basgitarist Larry Graham zou dit hebben bedacht. Ook is er meer nadruk op de melodie. James Brown is vooral de bedenker van de 'funky' ritmes en dansbewegingen (zie ook [[funkdance]]) en haalde dit uit de Afro-Cubaanse [[mambo]]. De makers van de latere [[Dance|dancemuziek]] zullen hiervan nog graag gebruik maken. Ook Sly Stone, Jimi Hendrix en de begeleidingsband 'the Bar-Keys' van de zanger Otis Redding doen veel goed werk voor de funk. Er wordt meer improvisatie aan de funk toegevoegd. Dat wordt ook wel 'jammen' genoemd. De 'call and response' (vraag en antwoord) uit de [[blues]] wordt gespeeld tussen twee elektrische gitaren.
 De term funk zou je kunnen vertalen als 'lichaamsgeur', wat vooral zou slaan op het harde, zich in het zweet werken. Het slaat waarschijnlijk ook op het dansbaar zijn van de muziek. De beat en de 'groove' van de funk is vloeiender, minder statisch dan die van de mechanische synthesizerbeat van de [[disco]].

Funk: verschil tussen versies

Huidige versie van 2 nov 2020 om 11:02

Links

Navigatiemenu

Zoeken