Hendrik II van Engeland: verschil tussen versies

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Regel 1: Regel 1:
'''Hendrik II van Engeland''' ([[Le Mans (stad)|Le Mans]], [[5 maart]] [[1133]] – [[Chinon (Indre-et-Loire)|Chinon]], [[6 juli]] [[1189]]) was [[koning]] van [[Engeland]].
+
'''Hendrik II van Engeland''' ([[Le Mans (stad)|Le Mans]], [[5 maart]] [[1133]] – [[Chinon (Indre-et-Loire)|Chinon]], [[6 juli]] [[1189]]) was [[koning]] van [[Engeland]] tussen 1154 en 1189. Hendrik II kwam uit het [[huis Plantagenet]] en was daarnaast ook graaf van [[Anjou]], [[Maine]], [[Tours]] en [[Le Marche]].
  +
  +
Hij werd geboren in Le Mans in 1133 en was de zoon van [[Godfried Plantagenet]] en de dochter van koning [[Hendrik I van Engeland|Hendrik I]]. In 1150 werd Hendrik I graaf van Normandië en jaar later ook graaf van Anjou. Door zijn huwelijk met [[Eleonora van Aquitanië]] in 1152 kwam Hendrik II in bezit van Aquitanië, een groot gebied in het zuidwesten van Frankrijk. In Engeland heerste op het moment van zijn aantrede onrust. Sinds 1135 was er al een probleem onder koning [[Stefanus van Engeland|Stefanus]], aangezien een deel van de bevolking Hendriks moeder Mathildis steunde als koningin. In het [[verdrag van Wallington]] werd besloten de strijd te staken en na het overlijden van Stefanus Hendrik II koning van Engeland te maken. In 1154 werd Hendrik II koning van Engeland. Hij zorgde voor een nieuwe bestuurlijke indeling en hervormde ook het leger en de rechtspraak.
  +
  +
Hendrik II werkte nauw samen met [[Thomas Becket]], een geestelijke en de aartsbisschop van [[Canterburry]]. Ze waren goede vrienden, maar hun vriendschap werd in 1164 op de proef gesteld na de [[Constituties van Clarendon]]. Dit waren 16 bepalingen die macht van de kerk beperkten. Zo moesten bisschoppen trouw zweren aan de koning en was er koninklijke toestemming nodig om de paus te bezoeken. Veel Engelse bisschoppen waren bereid de documenten te ondertekenen, maar Becket verzette zich hiertegen. De paus steunde Becket, maar kon vanwege problemen met de Duitse keizer geen hulp aan Becket verlenen. Becket mocht in 1170 terugkeren naar Engeland maar werd datzelfde jaar door vier Normandische ridders in het kathedraal van Canterburry vermoord. Dit was een shock voor het land en nog altijd is Canterburry vanwege deze reden een belangrijke plaats voor [[pelgrim]]s.
  +
  +
De koning wist grote delen van Ierland te veroveren en voerde geregeld oorlog tegen Frankrijk. Hendrik II kreeg vijf zoons, waaronder de latere koningen [[Richard Leeuwenhart]] en [[Jan zonder Land]]. Zijn zoons werden echter in Frankrijk opgevoed, waarop Hendrik zijn familie liet overbrengen naar Engeland en Eleonora liet opsluiten. Dit maakte zijn positie in Frankrijk wankel. Hendrik II overleed in 1189 en werd opgevolgd door Richard Leeuwenhart.
 
{{KoningenEngeland}}
 
{{KoningenEngeland}}
{{beg}}
 
   
 
[[Categorie:Brits koningshuis]]
 
[[Categorie:Brits koningshuis]]

Versie van 7 jul 2020 17:30

Hendrik II van Engeland (Le Mans, 5 maart 1133Chinon, 6 juli 1189) was koning van Engeland tussen 1154 en 1189. Hendrik II kwam uit het huis Plantagenet en was daarnaast ook graaf van Anjou, Maine, Tours en Le Marche.

Hij werd geboren in Le Mans in 1133 en was de zoon van Godfried Plantagenet en de dochter van koning Hendrik I. In 1150 werd Hendrik I graaf van Normandië en jaar later ook graaf van Anjou. Door zijn huwelijk met Eleonora van Aquitanië in 1152 kwam Hendrik II in bezit van Aquitanië, een groot gebied in het zuidwesten van Frankrijk. In Engeland heerste op het moment van zijn aantrede onrust. Sinds 1135 was er al een probleem onder koning Stefanus, aangezien een deel van de bevolking Hendriks moeder Mathildis steunde als koningin. In het verdrag van Wallington werd besloten de strijd te staken en na het overlijden van Stefanus Hendrik II koning van Engeland te maken. In 1154 werd Hendrik II koning van Engeland. Hij zorgde voor een nieuwe bestuurlijke indeling en hervormde ook het leger en de rechtspraak.

Hendrik II werkte nauw samen met Thomas Becket, een geestelijke en de aartsbisschop van Canterburry. Ze waren goede vrienden, maar hun vriendschap werd in 1164 op de proef gesteld na de Constituties van Clarendon. Dit waren 16 bepalingen die macht van de kerk beperkten. Zo moesten bisschoppen trouw zweren aan de koning en was er koninklijke toestemming nodig om de paus te bezoeken. Veel Engelse bisschoppen waren bereid de documenten te ondertekenen, maar Becket verzette zich hiertegen. De paus steunde Becket, maar kon vanwege problemen met de Duitse keizer geen hulp aan Becket verlenen. Becket mocht in 1170 terugkeren naar Engeland maar werd datzelfde jaar door vier Normandische ridders in het kathedraal van Canterburry vermoord. Dit was een shock voor het land en nog altijd is Canterburry vanwege deze reden een belangrijke plaats voor pelgrims.

De koning wist grote delen van Ierland te veroveren en voerde geregeld oorlog tegen Frankrijk. Hendrik II kreeg vijf zoons, waaronder de latere koningen Richard Leeuwenhart en Jan zonder Land. Zijn zoons werden echter in Frankrijk opgevoed, waarop Hendrik zijn familie liet overbrengen naar Engeland en Eleonora liet opsluiten. Dit maakte zijn positie in Frankrijk wankel. Hendrik II overleed in 1189 en werd opgevolgd door Richard Leeuwenhart.

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Hendrik_II_van_Engeland&oldid=623411"