Hunebed
Hunebedden zijn de overblijfselen van stenen grafkelders die meer dan 5000 jaar geleden werden gebouwd. In Vlaanderen worden ze meestal Dolmen genoemd. De hunebedbouwers maakten een soort kamers door reusachtige keien rechtop te zetten en er andere grote stenen overheen te leggen. Met kleinere stenen werden de open spleten tussen de keien opgevuld, en waarschijnlijk werden de kamers dan afgedekt met aarde. Nu, duizenden jaren later, zijn meestal alleen de grote stenen nog over. De kamers werden gebruikt als graf.
In verschillende landen van West-Europa zijn hunebedden gevonden, of grafkamers die erop lijken. In Nederland zijn nog zo'n 50 hunebedden te vinden, in België zo'n 20. In de Nederlandse provincie Drenthe, in het noorden van Duitsland en in Denemarken zijn de meeste hunebedden teruggevonden. Oorspronkelijk waren er waarschijnlijk nog veel meer hunebedden, maar mensen uit latere perioden hebben die vaak stukgemaakt om de stenen te kunnen gebruiken, bijvoorbeeld om andere dingen mee te bouwen.
Hunebedden in Nederland
Rond 3400 voor Christus begonnen boeren met het bouwen van de hunebedden in Drenthe. Zij hoorden bij een volk dat door archeologen de trechterbekercultuur wordt genoemd. Ze heten zo omdat ze veel aardewerken bekers en potten maakten, met de vorm van een trechter. Ze legden ook veel van dat aardewerk in de grafkamers, als geschenk voor de doden. Bij opgravingen in en rond de hunebedden zijn veel van die "grafgiften" gevonden, die meer vertellen over het leven van de bouwers van de hunebedden. Rond 2850 v.Chr. hielden de mensen uit de prehistorie op met het gebruiken van de hunebedden.Er zijn in totaal 54 hunebedden in Nederland, waarvan 53 in Drenthe en slechts 1 in Groningen. De stenen die gebruikt zijn voor het bouwen van de hunebedden zijn met de laatste ijstijd vanuit Scandinavië naar Nederland gekomen.
- Hunebed1.jpg
Hunebed in Nederland
- Hunebed2.jpg
Hunebed in Nederland
- Hunebed3.jpg
Grootste hunebed in Nederland
Grafritueel
Deze trechterbekerboeren waren het, die de grote zwerfstenen die tijdens de voorlaatste ijstijd (180.000-130.000 jaar geleden) door het landijs naar onze streken waren geschoven, opzochten, uitgroeven, verplaatsten en op de uitgekozen plaats opeenstapelden om er stenen kamers van te maken. Die stenen kamers – al vanaf de 17de eeuw duiden we ze aan met de naam hunebedden – speelden een belangrijke rol in het grafritueel.
Fokke en Sukke
