Indirecte ruil
Directe ruil
Indirecte ruil betekent: geld tegen een product ruilen. Het is het tegenovergestelde van directe ruil. Bij directe ruil ruil je een product tegen een product. Directe ruil komt nauwelijks meer voor. Op marktplaats of ruilen.nl is dit nog wel mogelijk. Directe ruil is erg onhandig op verschillende vlakken:
- Het kost veel tijd en moeite:
- Je moest iemand vinden die nodig had wat jij kwijt wil
- Je moest iemand vinden die iets had wat jij wil
- De ruilverhouding moest vastgesteld worden (Hoeveel worsten is een brood waard?)
- Er was weinig arbeidsverdeling (bakkers moesten ook varkens houden als ruilmiddel). Hierdoor bestonden veel banen moeilijk of niet.
- Schaalvergroting bleef beperkt. Dit betekent dat niet veel van dezelfde producten kon kopen, omdat je daarvoor dan ook veel producten moest geven.
Indirecte ruil
Mensen vonden dit erg onhandig worden. Daarom werd er overgeschakeld op indirecte ruil. Het is onduidelijk wanneer mensen dit voor het eerst deden. Er waren veel voordelen van directe ruil:
- Je hoeft geen persoon te vinden die nodig heeft wat jij hebt en die heeft wat jij wil hebben.
- Er kwam meer arbeidsverdeling: de bakker hoefde geen varkens meer te houden als ruilmiddel en kon hij/zij zich concentreren op broden bakken. Dit noem je specialiseren. Door specialisatie werd de arbeidsproductiviteit verhoogt: de bakker hoefde niet meer te letten op zijn varkens, maar kon zich bezighouden met het bakken van broden
- Schaalvergroting werd mogelijk (tot in extreem grote aantallen)
Waarde van geld
Tegenwoordig doen wij aan directe ruil d.m.v. geld. De waarde van geld hebben wij met elkaar afgesproken. De afgesproken waarde van geld (wat er op het muntje/briefje staat) heet de nominale waarde. Het materiaal van een briefje van €20,- is zelf geen €20,- waard. De waarde van het materiaal heet de intrinsieke waarde.
Het geld van tegenwoordig moet aan bepaalde eisen voldoen:
- De intrinsieke waarde mag niet hoger zijn dan de nominale waarde. Want als een munt van nominaal €2,- aan materiaal €10,- waard is, zou niemand deze munt voor €2 bij de bakker uitgeven.
- Geld moet deelbaar zijn. Er moeten dus munten en bankbiljetten van verschillende waarde zijn.
- Het mag niet kunnen bederven.
De intrinsieke waarde van het geld tegenwoordig is erg laag. Een €5 briefje heeft een intrinsieke waarde van een paar cent. Vroeger was de intrinsieke waarde van geld hoger (ze gebruikte bijvoorbeeld goud). De mensen toen hadden dus een goede reden om in geld te vertrouwen. Nu vertrouwen we erop dat het geld dat we verdienen ook weer gebruikt kan worden om dingen mee te kopen. Het geld van nu is dus op vertrouwen gebaseerd. Het huidige geld wordt daarom fiduciair geld genoemd. Als het vertrouwen in geld instort, schakelt de economie weer over op directe ruil. Een voorbeeld hiervan is Zimbabwe in 2008. In die tijd stegen de prijzen enorm. Een ei kostte 10 miljard Zimbabwaanse dollars en een brood 80 miljard. Dit heet hyperinflatie. Mensen liepen toen met grote pakken bankbiljetten op straat. Ze hadden daar toen geen fiducie meer in het geld. Mensen schakelde over op directe ruil en gingen producten tegen andere spullen ruilen.
Hiernaast heeft geld ook nog twee andere waardes:
- Een interne waarde: de hoeveelheid goederen en diensten die je in je eigen land met een euro kan kopen. Goederen zijn tastbaar (bijvoorbeeld een brood), en diensten zijn niet tastbaar (bijvoorbeeld een theatervoorstelling)
- Een externe waarde: de hoeveelheid buitenlands geld die je met een euro kunt kopen.
 |
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
 |
Dit artikel is een beginnetje.
|