Irakoorlog

Niet bewerken alsjeblieft! Een gebruiker doet met dit artikel mee aan de SuperSchrijfwedstrijd 2020. Dat betekent dat iemand graag zelf aan dit artikel wil werken. Bedankt voor je begrip!

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Irakoorlog
Datum	20 maart 2003 - 18 december 2011
Locatie	Irak
Overwinning voor	Amerikaanse millitairen
Resultaat
Strijdende partijen
Invasiefase (in 2003) Verenigde Staten Verenigd Koninkrijk Australië Polen Peshmerga Gesteund door Nederland Canada Italië	Invasiefase (in 2003) Irak
Na de invasie (2003-2011) Verenigde Staten Verenigd Koninkrijk Multinationale troepenmacht in Irak (2003-2009) Nieuwe Iraakse overheid: -Iraaks leger -Tribale sjeiks Gesteund door: Iran Iraaks Koerdistan Peshmerga	Na de invasie (2003-2011) Arabische Socialistische Ba'ath-partij -Supreme Command voor Jihad en Bevrijding - Leger van de mannen van de Naqshbandi-orde -------------------- Soennitische opstandelingen: Al Qaida in Irak (2004-06) Islamitische Staat (vanaf 2006) Islamitisch Leger in Irak Jamaat Ansar al-Sunna (2003-07) -------------------- Sjietische opstandelingen: Asa'ib Ahl al-Haq Mahdi-leger Gesteund door: Iran
Leiders
Troepensterkte
Verliezen
Portaal Geschiedenis

De Irakoorlog was een langdurige oorlog dat in 2003 begon toen een coalitie, onder leiding van de Verenigde Staten, Irak binnenviel en daarmee de regering van Saddam Hussein ten val bracht. De reden van de inval was, volgens de toenmalige Amerikaanse president George W. Bush en toenmalige premier van het Verenigd Koninkrijk Tony Blair, dat Irak massavernietigingswapens had, internationaal terrorisme waaronder Al-Qaida zou steunen en vanwege het gebrek aan democratie onder het bewind van Saddam Hoessein. De eerste drie tot vier jaar waren erg dodelijk; naar schatting overleden ruim 151.000 tot 600.000 Irakezen door de oorlog. In 2011 trokken de Amerikaanse troepen zich terug, maar in 2014 kwamen ze weer terug door de Syrische Burgeroorlog en de opmars van Islamitische Staat. In 2002 werd besloten dat het Amerikaans leger militair geweld mocht gebruiken in Irak nadat het Amerikaans Congres aan Bush toestemming gaf. De Irakoorlog begon officieel op 20 maart 2003 en eindigde op 18 december 2011 waarmee de oorlog 8 jaar, 8 maanden en 28 dagen duurde.

Op 20 maart begonnen de Verenigde Staten met zijn coalitie de oorlog met een reeks zware bombardementen. De Iraakse strijdkrachten raakten al snel overmeesterd door de coalitietroepen die het land binnenvielen. Door de val raakte de Ba'ath-regering ten val en bij Operatie Red Dawn, in december 2003, werd Saddam Hussein gevangen genomen door Amerikaanse soldaten en in 2006 werd hij geëxecuteerd. Door het slechte bestuur van de Coalition Provisional Authority volgde er ondanks de gevangenneming van Saddam Hussein een Eerste Iraakse Burgeroorlog tussen de sjiieten en soennieten en grootschalige opstanden in Irak tegen coalitietroepen. De meeste gewelddadige opstandige groepen werden gesteund door Iran en Tanzim Qaidat al-Jihad fi Bilad al-Rafidayn (Al-Qaida in Irak). Op die opstanden reageerden met een troepenverhoging tot 170.000 soldaten om de veiligheid in Irak te waarborgen. Door de verhoging van troepen kreeg de Iraakse regering en het Iraakse leger meer controle over Irak. Daarna bouwde de Verenigde Staten en de coalitie het aantal troepen af. Toen Barack Obama in 2008 president werd, versnelde de afbouw van het aantal troepen en in december 2011 waren alle Amerikaanse troepen vertrokken uit Irak.

Voorgeschiedenis

In augustus 1990 vond de Iraakse invasie van Koeweit. Irak wou namelijk van het land, wat een olieparadijs is, eigen grondgebied maken. Een coalitie van meerdere landen waaronder de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Egypte vallen ook Koeweit binnen maar om Koeweit te steunen en de invasie terug te keren, Irak verdrijven uit Koeweit. Na 6 maanden strijden lukt dat ook en er volgen opstanden in Irak. Er was verwacht dat door de overwinning de dictatuur van Saddam Hussein zou eindigen in Irak maar dat gebeurde niet. Door de Golfoorlog heeft Saddam Hussein een sterkte internationale oppositie opgebouwd. Na de Golfoorlog werd Irak ook streng gecontroleerd door de VN-veiligheidsraad, met o.a. economische sancties. Ook de inlassing van de Iraakse no-flyzones om Koerden in het noorden van Irak te beschermen en sjiieten in het zuiden van Irak waren niet voordelig voor Irak. De no-flyzones waren ingelast om Iraakse bombardementen te voorkomen. Irak zou daarnaast ook massavernietigingswapens hebben en ontwikkelen. Maar Irak wilt niet meewerken en wilt geen inspecties van de UNSCOM van de Verenigde Naties. In de Verenigde Staten groeit daardoor de angst dat Saddam Hussein in het geheim krachtige chemische/biologische wapens aan het ontwikkelen is die tegen de Verenigde Staten zou kunnen gebruikt worden.

In 1998 werd er in de Verenigde Staten de Iraq Liberation Act ondertekend, wat inhoudt dat er $ 97 miljoen wordt vrijgemaakt voor "een programma voor de overgang naar democratie in Irak". In de wet staat dat tussen 1980 en 1998 Irak de volgende dingen deed:

• verschillende en belangrijke schendingen van het internationaal recht hebben begaan
• de verplichtingen niet nagekomen die hij na de Golfoorlog was overeengekomen
• had verder de oordelingen van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties genegeerd

Een maand nadat de wet werd goedgekeurd vond Operatie Desert Fox plaats. De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk voerde grootschalige bombardementen en raketaanvallen uit op Irak van 16 tot en met 19 december. Het doel van de militaire operatie was om het wapenprogramma van Irak te saboteren. De operatie had op militair vlak een succes, maar op politiek vlak had het niet echt overtuigend succes. Een groot deel van de Iraakse militaire infrastructuur werd vernietigd bij de operatie. Echter sloeg Irak nog terug; wapeninspecteurs die in het land reeds waren mochten niet meer terugkeren en Irak begon te schieten op Amerikaanse en Britse vliegtuigen in de Iraakse no-flyzones. Toen in 2000 George W. Bush in 2000 president werd, ging de VS over naar een veel agressievere Irak-beleid en riep hij op tot een "volledige uitvoering" van het Iraq Liberation Act om Saddem te "verwijderen".

Na de aanslagen op 11 september 2001 nemen de spanningen toe. President George W. Bush voert de "War on Terror" in. Irak vormt ook een doelwit. De president voert druk uit op de VN-veiligheidsraad. De VN-veiligheidsraad stemt in met nieuwe inspecties en op 16 september 2002 laat Irak wapeninspecteurs toe. Ze worden goedgekeurd bij de inspecties. Hierdoor zijn Duitsland, Rusland en Frankrijk tegen een oorlog, wat de VS wel wilt.

Tijdlijn

2002-maart 2003 - Voorbereidingen

Irak resolutie en NELE

Op 16 oktober 2002 werd er een nieuwe resolutie ondertekend; de Irak resolutie, wat het gebruik van militair geweld tegen Irak toeliet. Er waren meerdere factoren voor die resolutie, waaronder terroristische banden, het vormen van een bedreiging voor de nationale veiligheid van de VS en de Perzische Golfregio en de angst van Saddam Hussein door buurlanden. In juli 2002 kwamen de eerste Amerikaanse troepen Irak binnen, namelijk de paramilitairen van de CIA en de soldaten van de 10th Special Forces Group. Eenmaal op de grond bereiden ze zich voor op de aankomst van de United States Army Special Forces, die in Irak de Peshmerga van de Koerden gaan voorbereiden. Dit gecombineerd wordt het team: Northern Iraq Liaison Element (NELE, Nederlands: Noord-Iraakse verbindingselement), met als doel om het gebied dat Ansar al-Islam, een groep die banden heeft met Al-Qaida, onder controle heeft, in Noord-Irak, te veroveren. Uiteindelijk won het Northern Iraq Liaison Element en hadden ze ook een faciliteit voor chemische wapens in Sargat in bezit. Sargat was de enige faciliteit voor chemische wapens die in de Irakoorlog werd ontdekt.

Het team voerde ook missies uit achter vijandelijke linies om leiderschaps doelen te identificeren. Deze missies leidden tot luchtaanvallen tegen Saddam Hussein en zijn generalen. De aanval was mislukt.

Naar aanloop van de invasie vroeg de Verenigde Staten aan Turkije of de Amerikaanse strijdkrachten via Turks grondgebied binnen Noord-Irak konden. Maar dit weigerde Turkije. Daardoor vormde de bestaande Northern Iraq Liaison Element; CIA, Army Special Forces-team en de Peshmerga de noordelijke strijdmacht tegen het Iraakse leger.

Toestemming voor het gebruik van geweld in Irak

Op 5 februari 2003 sprak de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Colin Powell, de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toe. Hij wilde laten zien dat Saddam Hussein massavernietigingswapens had. In zijn presentatie liet hij een reconstructie zien van een "mobiel biologisch wapenlaboratorium" die door de computer was gegenereerd. De informatie voor de reconstructie kwam van Rafid Ahmed Alwan al-Janab, echter bekende hij in 2011 dat deze informatie niet klopte. Bij zijn presentatie heeft Powell ook bewijsmateriaal laten zien waar wordt beweerd dat Irak banden had met Al-Qaida. Na de presentatie waren de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Polen, Italië, Australië, Denemarken, Japan en Spanje het eens over een verdrag waarin het gebruik van geweld in Irak wordt goedgekeurd, maar Canada, Frankrijk en Duitsland, hebben samen met Rusland doorgedrongen tot een voortgezette diplomatie. Uiteindelijk hebben de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Polen, Italië, Australië, Denemarken, Japan en Spanje zich teruggetrokken wegens een verliezende stem en om de tegenargumenten van Frankrijk en Rusland. Als reactie op een mogelijke invasie kwam er op 15 februari een vredesdemonstratie waarbij volgens de BBC 6 tot 10 miljoen mensen de straat opgingen over de hele de wereld. Volgens het Guinness Book of World Records was dit zelfs het grootste protest ooit in de gehele geschiedenis.

Waarom oorlog?

Redenen waarom een oorlog in Irak noodzakelijk was waren:

1. Irak zou massavernietigingswapens hebben
2. Irak zou het internationale terrorisme steunen, zoals Al Qaida
3. Saddam Hoessein zou zijn bevolking onderdrukken en vermoorden, er was een gebrek aan vrijheid
4. Saddam Hoessein steunde het zelfmoordterrorisme tegen Israëliërs. Familie van zelfmoordterroristen kregen van Saddam een premie
5. Saddam Hoessein negeerde de hele tijd allerlei besluiten/verdragen van de VN-Veiligheidsraad.

Betrokkenheid Spanje

Op 20 maart 2003 kwamen de toenmalige Spaanse premier, José María Aznar, de Britse toenmalige premier, Tony Blair, de toenmalige president van de Verenigde Staten, George W. Bush, en de toenmalige premier van Portugal, José Manuel Durão Barroso als gastheer, op de Portugese Azoren samen om te discussiëren over de invasie, maar ook over de mogelijke betrokkenheid van Spanje. De ontmoeting was omstreden in Spanje en een zeer gevoelig onderwerp. Uiteindelijk besloot Spanje deel te nemen aan de oorlog. Niet meer dan een jaar later vond de ergste aanslag sinds de Lockerbie-aanslag plaats in Madrid; de aanslagen op vier treinen in Madrid. Bij die aanslagen vielen 191 doden en 2050 gewonden. Een groep die banden had met Al-Qaida zat achter de aanval. Veel Spanjaarden waren boos en beschuldigden de premier en zeiden dat hij verantwoordelijk was voor de aanslagen vanwege zijn beslissing om deel te nemen.

Laatste voorbereidingen

In de maand van de geplande invasie; maart 2003, bereidden de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Polen, Australië, Spanje, Denemarken en Italië zich al voor op de invasie; het onderhouden van goede betrekkingen (public relations) en militaire acties. President Bush gaf Saddam Hussein en zijn twee zonen, Uday en Qusay op 17 maart 48 uur om zich over te geven en Irak zouden verlaten. Op 18 maart, binnen die 48 uur, begon de Verenigde Staten echter al met bombardementen. Het Verenigd Koninkrijk, Australië, Polen, Spanje, Italië en Denemarken volgden. Een bijzonder feitje: deze oorlog had geen expliciete toestemming van de VN, de Golfoorlog had dat wel.

Maart-mei 2003 - De invasie van Irak

19 maart - Opening van de invasie

Op 19 maart 2003, 21:00 lokale tijd, werd de eerste aanval geopend. De aanval werd uitgevoerd door leden van de 160th Special Operations Aviation Regiment (speciale eenheid), met een vlucht met een variant van de UH-60 Black Hawk en vier andere vluchten waaronder twee Boeing A/MH-6M Little Bird's die gebruikt werden om doelwitten te identificeren. Elke vlucht kreeg nog A-10 Thunderbolt II's toegewezen als colonne. In 7 uur tijd werden al 70 locaties vernietigd, wat eigenlijk een waarschuwing moest zijn voor het Iraakse leger voor een mogelijke invasie. Toen de locaties werden vernietigd, vertrokken de eerste teams van de speciale eenheid al per helikopter vanuit de Prince Hassan Air Base, vlakbij de grens in Jordanië. Onder die teams zaten ook enkele voertuiggemonteerde patrouilles van het Verenigd Koninkrijk en Australië die werden vervoerd door een militair transportvliegtuig. In de vroege ochtenduren van de volgende dag, 20 maart, kwamen grondtroepen van iets wat "Task Force" heet aangereden vanuit Jordanië, Saoedi-Arabië en Koeweit en staken de grens over met Irak.

Om 5:30 (plaatselijke tijd) in de ochtend, 90 minuten na de deadline van 48 uur die Saddam Hussein kreeg van Bush, kregen Amerikaanse gevechtsvliegtuigen de taak om verschillende (en dan vooral militaire) doelen in de hoofdstad Baghdad te bombarderen. Geen drie kwartier later om 6:15 (plaatselijke tijd) zei president Bush dat hij beval om een aanval tegen "geselecteerde doelen van militair belang" in Irak. Nadat hij dat zei staken troepen die hadden gewacht op zijn teken de grens over met Irak.

Veel mensen hadden voor de invasie voorspelt dat er veel meer luchtbombardementen zouden zijn vóór de grondacties. Maar nu hadden ze een tactiek waardoor Iraakse militairen sneller zouden uitgeschakeld worden door gelijktijdig met grondaanvallen en luchtaanvallen hen uit te schakelen.

Nadat Turkije de toegang van de Amerikaanse troepen had geweigerd moest de coalitie, die een plan had om gelijktijdig vanuit het noorden én zuiden aan te vallen, alles veranderen. Wat Turkije wel heeft gedaan is, het luchtruim voor de Amerikanen openzetten. Troepen van de CIA en het Amerikaans leger slaagden er uiteindelijk welc in om de Koerdische Peshmerga op tijd op te bouwen/leiden tot een strijdmacht die vanuit het noorden zou aanvallen. Deskundigen waren het mee eens dat de coalitie genoeg troepen had gestuurd voor de invasie maar dat ze te veel troepen hadden teruggehaald na de invasie. Bovendien bezette de Amerikanen geen steden en dat dat een nadeel was voor de veiligheid binnen Irak.

De invasie was erg snel en zorgde voor de val van de Iraakse regering en het Iraaks leger. Het duurde slechts 3 weken. Alle olie-infrastructuur in Irak was ook al vrij snel in beslag genomen en beveiligd door de coalitie. Dit deden ze met beperkte schade.

In de laatste uren voor middernacht op 19 maart vielen coalitietroepen door middel van luchtaanvallen en amfibische oorlogvoering (troepen vanuit schepen naar land) het schiereiland Al-Faw aan om daar olievelden te bevieligen. Bij de aanval hielpen de Britten, Polen en Australiërs mee. Gelijktijdig viel de Britse luchtmacht met 9 en 617 squadrons de radarverdedigingssystemen aan die de hoofdstad Baghdad beschermen. Op 22 maart verloren ze echter een panavia Tornado met daarin 1 piloot en 1 navigator. Ze werden neergehaald door een Amerikaanse patriot bij de Koeweitse grens. Ten slotte stortte er op 1 april een F-14 neer van het supervliegdekschip USS Kitty Hawk. Dat gebeurde door een motorprobleem in Zuid-Irak.

21 maart - Umm Qasr en doelen in Bagdad en andere steden

Op 21 maart hebben Amerikaanse mariniers samen met de Britten in de ochtend de haven van Umm Qasr in het zuiden van Irak ingenomen. De verovering was belangrijk voor de aanvoer van middelen en een versnelde doorbraak door het Iraaks verzet in het zuiden. De stad zelf werd al eerder op 20 maart in de late avond ingenomen. Gelijktijdig werd er een luchtaanval uitgevoerd op een complex in Baghdad waar Saddam Hussein zich in zou bevinden, de aanval is echter mislukt. In de middag rukten Amerikaanse en Britse troepen vanuit het zuiden van Irak op naar Bagdad, maar een van de eenheden moest zijn opmars staken na verzet van Iraakse strijdkrachten. Ten westen van Bagdad zijn wel twee belangrijke vliegvelden ingenomen, dat wouden de Amerikanen heel graag omdat ze bang waren dat Irak de vliegvelden zou gebruiken voor raketaanvallen op Israël. De troepen veroverden in de middag op hoge snelheid terrein in Irak. In het zuiden lukte het de troepen om enkele belangrijke plaatsen te veroveren. De troepen staan nu ook aan de rand van de erg belangrijke (op strategisch vlak) stad Basra.

Amerikaanse en Britse bommenwerpers hebben ten slotte in Bagdad honderden kruisraketten en bommen laten neervallen op doelen in de hoofdstad Bagdad en andere steden. Onder die doelen zat het presidentiële complex, het kantoor van vice-premier Tariq Aziz en tientallen regeringsgebouwen. Daarnaast voerde de coalitie ook aanvallen uit op de Noord-Iraakse oliesteden Kirkuk en Mosoel. In Kiruk het hoofdkwartier van de Republikeinse Gard en in Mosoel een kamp van terreurgroep Ansar al-Islam. Het doel van de bombardementen was dat de Irakezen zouden overtuigen dat doorvechten geen zin heeft, aldus de Amerikaanse minister van Defensie.

22 maart - Voortgang bombardementen in Bagdad

In de ochtend van 22 maart, een zaterdag, gingen de bombardementen gewoon door op hetzelfde niveau. In het centrum van de stad waren er veel rookwolken te zien en het is de eerste keer dat er bombardementen plaatsvinden terwijl het dag is. Er zouden al sinds 20 maart meer dan duizend raketten afgevuurd zijn op Irak. Amerikaanse en Brits troepen zijn ook al 150 kilometer het zuiden van Irak binnengetrokken en de eerste troepen zijn al bij de buitenwijken van Basra. Enkele olievelden dichtbij Basra zijn ook ingenomen en beveiligd en Umm Qasr is volledig ingenomen.

23 maart - Eerste Amerikaanse gijzelaars, nieuwe hevige gevechten

Voor het eerst zijn er Amerikanen gevangengenomen. De Arabische zender Al Jazeera had er beelden van uitgezonden en het ging om vijf Amerikaanse soldaten. Op de beelden zag je dat er twee van de vijf gewond waren. Op Iraakse televisie waren er ook beelden te zien van vier lichamen van Amerikaanse soldaten. Die zouden omgekomen zijn bij gevechten bij de Zuid-Iraakse stad Nasiriya. In die stad waren ook de hevigste gevechten tot nu toe. De coalitie ondervinden hevige tegenstad in Nasiriya. Daarnaast braken in de ochtend opnieuw nieuwe gevechten uit in Umm Qasr. Er waren hevige vuurgevechten. Ook in de stad Najaf, belangrijke stad voor de sjiieten van Irak en de rest van de Islamitische wereld, braken ook gevechten uit. Die stad bevindt zich slechts 160 km ten zuiden van de hoofdstad Bagdad. Volgens een journalist van het Brits persbureau Reuters kunnen coalitietroepen vanuit Nasiriya niet naar Bagdad vanwege veiligheidsoverwegingen en staan ze stil in de stad.

Aan de rand van de belangrijke stad Basra wordt ook al dagen gevochten en dus ook vandaag. In die stad is er sinds 20 maart ook geen drinkwater, volgens het Rode Kruis. Bij de gevechten zijn al 77 burgers gedood en 366 verwond.

24 maart - Vooruitgang en humanitaire ramp in Basra=

Volgens de Amerikaanse generaal Tommy Franks is de oprukking van de coalitie richting Bagdad versnelt. Volgens hem zou het Iraakse leiderschap verstrooit zijn door de bombardementen op militaire doelen. De Britse premier Blair zei ook dat Britse en Amerikaanse troepen nu slechts 100 km ten zuiden van Bagdad zijn, dat is 60 km dichter in een etmaal.

In Basra gaat het volgens de Verenigde Naties op basis van humanitaire omstandigheden niet goed. Volgens het Rode Kruis en de VN zal er een humanitaire ramp komen in de Iraakse stad Basra. Er is een gebrek aan schoon water en door dat gebrek hebben honderdduizenden kinderen grotere kans op ziektes. Technici van het Rode Kruis hebben wel een watervoorziening deels hersteld in Basra maar nog steeds heeft de helft van alle inwoners geen schoon water en moeten ze vies water uit een nabijgelegen rivier drinken.

25 maart - Hevige strijd bij Karbala

Er zijn hevige gevechten uitgebroken bij de steden Karbala en Najaf, en volgens het ministerte van Buitenlandse Zaken van de VS zijn daar 300 tot 500 Irakezen gedood. Volgens de CNN is het de grootste veldslag tot nu toe. Aan de kant van de coalitie zijn nog geen doden gemeld. De Amerikanen en Britten konden geen luchtaanvallen uitvoeren omdat er een zandstorm was. Ook in de stad Nasiriya in het zuiden waren weer hevige gevechten. Amerikaanse troepen hebben daar uiteindelijk ook een ziekenhuis overgenomen en 170 Iraakse soldaten gevangen genomen die vanuit het ziekenhuisgebouw vochten. Volgens een commadant van het Britse leger is de stad Umm Qassr nu wel veilig, dat zeiden ze 21 maart ook.

Inmiddels is er in de belangrijke Iraakse stad Basra een volksopstand zijn uitgebroken. Niet tegen coalitietroepen maar tegen de Iraakse troepen. Britse troepen staan de opstandelingen bij met artilerieaanvallen op mortieren van Iraakse troepen. Ten slotte hebben Amerikaanse en Britse troepen voor het eerst een aanval geopend op de buitenste verdedigingslinie van de Iraakse Republikeinse Garde (privéleger van Saddma Hussein). Toen gevechtshelikopters het vuur openden op Iraakse elite troepen bij de stad Karbala (90 km van Bagdad) kwamen ze echter wel hevig onder vuur. De aanval van helikopters luidden het begin van de slag om Bagdad.

26 maart - Bagdad bestookt vanuit de lucht

Voor het eerst wordt er een opdracht voor een wederopbouw in Irak gegeven. Een Amerikaans bedrijf gaat voor 4,8 miljoen dollar de haven van Umm Qasr opknappen. Deze raakte beschadigd door de gevechten in de stad. Daarnaast meldt de Amerikaanse legerleiding dat de slag om Bagdad voor nu alleen vanuit de lucht zal worden uitgevoerd. De legerleiding zegt dat eerst het zuiden van Irak veilig moet zijn. Dit komt door een hevige zandstorm en door de veldslag bij de plaats Najaf, die 200 ten zuiden van Bagdad gelegen is. Volgens de Amerikaanse strijdkrachten zijn bij Najaf in een etmaal al 650 Irakezen gedood en 300 gevangengenomen. Door die strategie zouden de Amerikanen tijd hebben om de routes naar Bagdad te beschermen.

Daarnaast is het het Rode Kruis gelukt om de inwoners van de stad Basra weer van water te voorzien. Voor het eerst zijn er veel doden gevallen bij een raketinslag in Bagdad. Bij een raketinslag in een woonwijk van Bagdad door twee Amerikaanse raketten zouden vijftien doden en dertig gewonden zijn gevallen. Ze kwamen terecht op een marktplein. De raketten sloegen in tijdens een zware luchtaanval.

27 maart - Bashur Drop Zone

In de vroege ochtend hebben 954 parachutisten van het 173e Airborne van het Amerikaanse leger een gevechtssprong gemaakt naar de Bashur Drop Zone in de provincie Erbil als onderdeel van Operatie Iraqi Freedom. Daarnaast hebben Amerikaanse troepen een brug ingenomen in de stad Samawah.

28 maart - Aanval op paramillitairen in Basra

De Amerikaanse minister van Defensie Donald Rumsfeld beschuldigt Syrië van het leveren van wapens aan Irak. Echter ontkent Syrië dit.

Amerikaanse F-15's hebben in de avond wel een gebouw waar 200 paramillitairen aanwezig waren gebombardeerd. Het gebouw lag in de stad Basra. De paramilitairen waren in Basra om de normale Iraakse troepen en de bevolking van de stad in de gaten te houden. De Britten hebben de stad al dagen omsingeld. Er is daarnaast ook eerder, in de middag, een Britse soldaat omgekomen doordat ze door Amerikaanse vliegtuigen werden beschoten. Vijf Britse soldaten raakten ook gewond, ze waren op dat moment in gevecht met Iraakse troepen. Het is onduidelijk hoe het incident kon gebeuren.

Ten slotte heeft Irak een raket afgevuurd op een winkelcentrum in de Koeweitse hoofdstad Koeweit-Stad waarbij er geen slachtoffers vielen. Op vrijdag is het winkelcentrum namelijk gesloten.

29 maart - Zelfmoordaanslag; 5 Amerikaanse doden

De eerste zelfmoordaanslag sinds het begin van de invasie heeft plaatsgevonden, namelijk door een taxichauffeur in de stad Najaf, waarbij vijf Amerikanen omkwamen. De taxichauffeur haalde de Amerikanen over om bij een controlepost dichterbij te komen, toen ze dat deden blies hij zichzelf en zijn wagen op. Daarnaast is er net voor zonsopgang alweer een raket afgevuurd op een Koeweitse winkelcentrum. Het zou weer gaan om een Iraakse raket, bij de aanval zijn er weer geen slachtoffers gevallen.

30 maart - Signaal in Basra en Bagdad letterlijk onder vuur

Britse strijdkrachten zijn begonnen met een nieuw offensief in Basra. De bombardementen op Bagdad, Nasiriya, Mosul en Kalak gaan wel nog steeds door. Het offensief is bedoelt om bewoners van Basra te laten weten dat de Britten hen niet in de steek zullen laten. Maar eigenlijk is het doel om de bewoners te overtuigen om tegen het regime van Hussein in opstand te komen. Volgens de CNN rukten Britse mariniers met tanks al in de buitenwijken van Basra. Ten slotte is er in een woonwijk van Bagdad een raket ingeslagen. Er zijn doden en gewonden gevallen. Al heel de dag ligt Bagdad onder vuur.

31 maart - Raket vlakbij emir Koeweit

Op slechts honderden meters afstand is er een raket ontploft vlakbij het kantoor van de emir van Koeweit. Voor de rest hebben Amerikaanse soldaten zeven burgers waaronder vrouwen en kinderen gedood in een voertuig. De chauffeur van een voertuig weigerde te stoppen en na meerdere waarschuwingsschoten werden ze gedood. Amerikaanse Troepen rukken ook steeds verder op naar Bagdad. Net buiten Bagdad zelf is er veel artillerievuur te horen en zijn er zware bombardementen uitgevoerd op de Republikeinse Garde in de buitenwijken van Bagdad. Bij de bombardementen waren ook telefooncentrales van het ministerie van Informatie ook het doelwit. Volgens de Iraakse autoriteiten vielen er vier doden, burgers, toen er een raket insloeg in hun huis. In het zuiden van Bagdad zouden er ook twintig burgers zijn omgekomen.

2 april - Buitenwijken van Bagdad bereikt

Amerikaanse troepen bereiken eindelijk de buitenwijken van Bagdad. Kleine eenheden van het Iraakse Republikeinse Garde komen met hen in felle vuurgevechten. Koerdische militietroepen trekken, geholpen door Amerikaanse troepen, naar een plaats de buurt van Mosul in Noord-Irak. Burgers die in de stad wonen, vertellen verslaggevers dat ze blij zijn dat de Iraakse soldaten weg zijn.

3 april - Internationale luchthaven in handen

De grootste luchthaven in Irak en de luchthaven van Baghdad: "Saddam International Airport" is veroverd door Amerikaanse troepen. Ze hernoemen de luchthaven naar "Baghdad International Airport".

4 april - Saddam Hussein voor de Iraakse televisie

Saddam Hussein heeft een toespraak voor de Iraakse televisie gehouden. De toespraak was onaangekondigd en hij sprak daarbij over het neerschieten van een Amerikaanse gevechtshelikopter door een boer, terwijl dat enkele dagen na het begin van de invasie plaatsvond. Er wordt getwijfeld als het gaat om een opname van veel eerder of van op dat moment. De Iraakse televisie heeft daarnaast ook beelden getoond van Saddam Hussein die door Bagdad wandelde, omringd door aanhangers. Het is onbekend wanneer de beelden zijn opgenomen en of dat iemand is die op hem lijkt.

Ten opvolging van de verovering van de luchthaven in Bagdad zijn er honderden Amerikaanse mariniers er naar toe op weg, ter ondersteuning van de 1500 infanteristen die er nu zijn.

5 april - Hevige gevechten in Bagdad en Kerbala

Amerikaanse troepen hebben met tanks een hoofdweg in bezit genomen. Medewerkers van het regime van Saddam Hussein ontvluchten de stad. Naast de hoofdweg hebben ze ook het hoofdkwartier van de elitedivisie van de Republikeinse Garde in bezit. De gehele dag zijn er hevige gevechten in Bagdad en Kerbala, waarbij veel doden en gewonden vallen. Bij een inval van Amerikaanse tanks in Bagdad zouden er zelfs meer dan duizend doden zijn gevallen. Ook is er een bom in Hotel Palestina ingeslagen, die zich vlakbij een hotel waar veel journalisten verblijven ligt.

De Iraakse televisie heeft ten slotte alweer beelden uitgezonden van Saddam Hussein samen met zijn twee zonen, Uday en Qusay. Het is onbekend wanneer de opnames zijn gemaakt.

6 april - Slag om Basra

Bagdad en de Noord-Iraakse stad Mosul liggen opnieuw onder vuur. In Bagdad is er nu echter sprake van geen nieuwe inval.

Het Amerikaanse leger heeft de lichamen van de bodyguards van Ali Hassan al-Majeed, een neef van Saddam, gevonden in een huis in Basra. Britse troepen hebben daarnaast 'het grootste deel' van de stad Basra onder controle. Dit meldt een woordvoerder van de Britse militaire troepen ter plaatse. In de ochtend zijn Amerikaanse troepen tot op een brug over de rivier Tigris in het centrum van Bagdad gereden. Het kwam tot een schotenwisseling van de Amerikanen op de tanks en Iraakse strijders. In de vroege avond is er ook voor het eerst een Amerikaans millitair vliegtuig geland op de luchthaven in Bagdad.

7 april - Slag om Bagdad maakt voortgang

Amerikanen hebben in de ochtend het presidentieel paleis in het centrum veroverd. Het oosten van Bagdad is ook in handen. In het centrum van Bagdad hebben Amerikaanse troepen het belangrijkste standbeeld van Saddam Hussein vernietigd met een granaat, ze beschrijven het als: "one shot, one kill".

8 april - Slag om Bagdad, veel meer vooruitgang?

De strijd om Bagdad laait hevig op. Het paleis van de Republiek in Bagdad is daarnaast hevig gebombardeerd in de ochtend door de Amerikaanse luchtmacht. De Amerikanen komen ook op de grond steeds dichter tot het centrum, Amerikaanse tanks zijn tot in de buurt van het Iraakse ministerie van Informatie uitgerukt. Doordat ze zo dichtbij zijn, zijn de uitzendingen van de Iraakse staatsradio en -televisie uitgevallen. Maar naast dat zijn er ook veel civiele aanvallen in Bagdad. Het Palestine Hotel in Bagdad, waar veel buitenlandse journalisten zitten, is door een bom getroffen en het kantoor van de Arabische omroep Al Jazeera werd getroffen door twee Amerikaanse raketten.

Na een korte strijd hebben de Amerikanen ook het militaire vliegveld Rashid veroverd.

9 april - Slag om Bagdad, geen controle meer door Irak?

In Bagdad is het chaotisch. Veel regeringsgebouwen zijn gebombardeerd en het hoofdkantoor van de Verenigde Naties, het gebouw van het Irakees Olympisch Comité en enkele hotels werden geplunderd door plunderaars. Door de chaos is het Rode Kruis ook gestopt in Bagdad, het zou te gevaarlijk zijn. Er is echter wel bijzondere vooruit gang voor de Amerikanen en Britten die zelfs melden dat Saddam er geen controle meer heeft. Zo zijn het Palestine Hotel, het hoofdkwartier van de Iraakse geheime politie en veel andere regeringsgebouwen helemaal in handen van de coalitie. In de namiddag hebben Amerikaanse troepen samen met Iraakse burgers ook een standbeeld van Saddam Hussein omvergehaald om er vervolgens blij op te dansen. In Noord-Irak, bij de Koerden, vieren ze al feest nadat ze beelden zagen waarin werd gezegd dat Irak geen controle meer heeft. Koeweit heeft Irak tevens al gefeliciteerd voor de "bevrijding".

10 april - Slag om Kirkuk

Terwijl Bagdad bijna volledig in handen is, wordt er in het Noord-Iraakse stadje Kirkuk nu hevig gevochten. Amerikaanse gevechtsvliegtuigen hebben bombardementen uitgevoerd en Koerdische milities rukken uit naar Kirkuk. Aan het eind van de voormiddag zijn Koerdische troepen, gevolgd door Amerikaanse troepen de stad binnengetrokken. Aan het eind van de middag hebben Amerikaanse militairen en Koerdische strijders belangrijke olievelden bij Kirkuk in handen.

1 mei - Einde invasie van Irak

Toen de Amerikaanse president George W. Bush op 1 mei aankwam op het supervliegdekschip USS Abraham Lincoln sprak hij in een toespraak waarin hij het einde aankondigde van grote gevechtsoperaties in de oorlog in Irak. Ver boven hem hing de vlag van het oorlogsschip met de tekst 'Mission Accomplished'. Hij zei wel: "Onze missie gaat door" en "We hebben moeilijk werk te doen in Irak". Dit luidde dus het begin van de Irakoorlog in.

klad

Australië (2003-09)
Roemenië (2003-09)
Azerbeidzjan (2003-08)
Koeweit (2003-08)
Estland (2003-09)
El Salvador (2003-09)
Bulgarije (2003-08)
Moldavië (2003-08)
Albanië (2003-08)
Oekraïne (2003-08)
Denemarken (2003-08)
Tsjechië (2003-08)
Zuid-Korea (2003-08)
Singapore (2003-08)
Kroatië (2003-08)
Bosnië en Herzegovina (2003-08)
Noord-Macedonië (2003-08)
Letland (2003-08)
Polen (2003-08)
Kazachstan (2003-08)
Mongolië (2003-08)
Georgië (2003-08)
Tonga (2004-08)
Japan (2004-08)
Armenië (2005-08)
Slowakije (2003-07)
Litouwen (2003-07)
Italië (2003-06)