Kruisiging

Een middeleeuwse tekening van Jezus die aan het kruis hangt

Een kruisiging was in in de Romeinse tijd een doodstraf, die alleen bestemd was voor de allergrootste misdadigers. Bij een kruisiging werden twee houten balken aan elkaar bevestigd. De veroordeelde werd met spijkers aan het kruis genageld, of met touwen aan het hout vastgebonden. Hij of zij bleef dan hangen, totdat hij of zij stierf.

De kruisiging is al lang geleden als doodstraf afgeschaft. Tegenwoordig wordt deze methode om iemand te doden alleen nog gebruikt door terroristische organisaties, zoals IS.

In het christelijk geloof

De kruisdood was in de tijd van de Romeinen heel normaal voor moordenaars, misdadigers en weggelopen slaven. Zo werd Jezus Christus, volgens de christenen, ook gekruisigd, omdat Hij zei dat Hij Gods zoon was.

Simon Petrus, een volgeling van Jezus, zou ook gekruisigd zijn. Hij wilde niet op dezelfde wijze als zijn Meester gekruisigd worden, dus liet hij zich door zijn moordenaars "ondersteboven" kruisigen; wat inhield dat zijn hoofd naar de grond gekeerd was en zijn voeten in de lucht. Zijn vriend Andreas werd eveneens gekruisigd, maar toen waren de balken anders op elkaar getimmerd.