Kse diev
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
De kse diev (Khmer: ខ្សែ ដៀវ) of khse mhoy (Khmer: ខ្សែ មួយ) is een Cambodjaanse muzikale stok met een enkele koperen snaar en een kalebas klankkast. De klankkast wordt met een nylon koord aan de strijkstok vastgehouden en is aan het andere uiteinde open. Het nylon koord houdt de klankkast vast en dient als een lus om de koperen snaar en brengt deze naar de stok. De nylon lus heeft dezelfde functie als het kielhoutje op een gitaar, de plaats waaronder de snaar trilt en het geluid begint.
Om het instrument te bespelen, houdt de muzikant het open uiteinde van de kalebas tegen zijn of haar borst en tokkelt hij de koperen snaar met een "buisvormig" plectrum van koper of plastic, gedragen op de vierde vinger (ringvinger). De muzikant bepaalt de toonhoogte van de noten door met de wijsvinger druk uit te oefenen op de snaar bij de kalebas en op en neer te bewegen op de snaar. Er wordt druk uitgeoefend en losgelaten om de noot te laten klinken; druk en loslaten zijn hulpmiddelen die de muzikant kan gebruiken om het geluid te buigen (glissando of glijden) of de manier waarop het geluid aan het einde van een toonhoogte wegvalt te regelen. Boventonen kunnen worden aangepast door met de linkerhand te bewegen om het zegel (gat) van de kalebas tegen de borst van de speler te openen en te sluiten. Een bereik van twaalf noten is normaal. De kse dieve is vaak een solo-instrument, maar het kan ook worden bespeeld in het aareak- ensemble, het traditionele bruilofts- ensemble (plenh kar boran) en het plenh areak ("magisch genezend orkest").
Toen de Verenigde Naties Cambodja hielpen om zijn culturele erfgoed te beoordelen, werd de kse diev gezien als het oudste muziekinstrument van het land. Of het nu het oudste was of niet, het instrument werd bespeeld in het Angkor- hof van het Khmer-rijk en het instrument verscheen in een bas-reliëfsnijwerk uit de 12e of 13e eeuw in de Bayon- tempel. Volgens muziek- en cultuurgeleerde Patrick Kersalé dateert het eerste schrijven over de kse diev in Cambodja uit de 7e eeuw in Sambor Prei Kuk (archeologische vindplaats)
Zeer weinig kse diev-spelers overleefden de oorlog door de Rode Khmer in de jaren zeventig en het instrument verdween bijna uit Cambodja. Het instrument is gered door de overgebleven "meester van de kse diev", Sok Duch (សុខ ឌុ ច), die anderen zijn instrument leerde bespelen. Sinds 1979 hebben Sok Duch en nu enkele van zijn studenten nieuwe spelers toegevoegd aan de pool (club) van muzikanten van het land. Nu er een groep spelers bestaat om te voorkomen dat de kse diev zal uitsterven, staan het instrument en zijn traditionele muziekstukken voor dezelfde grote uitdagingen als andere traditionele instrumenten, de concurrentie van moderne muziek. Muzikanten werken er nu aan om het instrument populairder te maken.
De kse muoy is een variant van een ander instrument, dat een extra kalebas aan de onderkant heeft.
Links
- YouTube - Kse diev Khmer