Loetsk

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Loetsk
Land	Oekraïne
Oblast	Lutsk
'
Burgemeester	Polishchuk Igor Igorovitsj
Oppervlakte	42 km²
Inwoners	215 986 (2022)
Dichtheid	5173 mensen per km2
Postcode(s)	43000-499
Netnummer(s)	'+ 380-332
Rayons
Portaal Europa

Loetsk of Lutsk (Oekraïns: Луцьк, Pools: Łuck, Duits: Luzk, Latijn: Luceoria, Engels: Lutsk ) is een stad van regionale betekenis in het westen van Oekraïne, het administratieve centrum van de regio (Oblast) Volyn of Wolynië en het district Lutsk. Historisch, religieus, politiek, educatief, industrieel en economisch centrum van Oblast Volyn.

Naam

De meest voorkomende versie meldt dat het gebied waar Lutsk zich nu bevindt een gunstige verdedigbare locatie had - vanuit het noorden en westen werden de stadsgrenzen bepaald door de bocht van de rivier de Styr, in het zuiden stroomde Glushets, het oosten werd omringd door onbegaanbare moerassen. Vandaar de naam van de stad - Luchesk, en dan Lutsk - van het woord "boog", dat wil zeggen "knie, bocht van de rivier". De inwoners van Lutsk hebben de oude naam behouden van de stam "Lutsk", die in deze bocht en in de buurt leefde.

Een andere legende verbindt de naam "Luchesk" met de naam van de leider van de Oost-Slavische stam Dulibs  - Luke, die de oude stad stichtte. Er is ook een versie dat in de oudheid de herder van Lutsk een kist vond in Stiermarken, en het bevatte een document over het aan de rechterkant te stichten stad, verloren door de Peremylianen. Hij gaf de vondst aan de rechtmatige eigenaren en zij noemden de nieuwe stad ter ere van de herder Lutsk.

Geschiedenis

Oude Russische periode

De eerste vermelding van Lutsk verscheen in de Ipatiev Chronicle (gedateerd 1085 ), die toen al wees op een zeer belangrijke ontwikkeling van de stad. Rond 1000 voegde Volodymyr I de Grote Volhynia in bij het Kievse Rijk en bouwde een fort in Lutsk, dat later een belangrijk obstakel werd op de weg van de indringers. Dit fort weerstond de belegering van de troepen van de Poolse koning Boleslaw II de Dappere , Andrew I Bogolyubsky , de Galicische prinsen Vladimir Volodarevich en Yaroslav I Osmomysl. De stad was lange tijd een onoverkomelijk obstakel in de weg van de Tataars-Mongoolse horde, maar in het midden van de 13e eeuw werden de mensen van Loehansk gedwongen hun verdedigingswerken te vernietigen.

Kasteeltje en van Lutsk

In die tijd speelde Lutsk al de rol van economisch en administratief centrum van het vorstendom Volyn, dat als onderdeel van de staat Galicië-Volyn (sinds 1253, na de kroning van groothertog Danylo Romanovych  - Koninkrijk Rusland) een van de belangrijkste steden werd van de Oekraïense staat. In 1340, na de dood van Vladimir prins Yuri-Boleslav Troydenovich, kreeg prins Dmitry-Lubart van Lutsk de status van groothertog en Lutsk kreeg de status van hoofdstad van het prinsdom Galicië-Volyn. Tegelijkertijd werd het residentiële verblijf van prins Lubart gebouwd - het kasteel van Lutsk. Dit is een van de weinige oude gotische gebouwen die bewaard zijn gebleven in Oekraïne. Het kasteel heeft drie torens: Entree, Vladych en Styrov. Binnen in het kasteel was de kathedraal van St. Johannes de Theoloog - een tempel in klassieke Byzantijnse stijl. In de 15e eeuw werden er bisschoppen van Moskou gewijd. Peter Mohyla hield zijn vurige preken vanaf de preekstoel van de kerk . Opgravingen van een oude tempel in het midden van de jaren 80 in de 20e eeuw werden graven van titulaire personen ontdekt in de kerk, in het bijzonder - Prins Izyaslav Ingvarovych, zoon van Ingvar Yaroslavych, die stierf tijdens de slag op de rivier de Kalka. Historici suggereren dat groothertog Lubart hier werd begraven.