Mento
Mento is een vorm van volksmuziek uit Jamaica. Het stamt uit de 19e eeuw en is een mix van Afro-Jamaicaanse Pocomania kerkmuziek, werk-liederen uit de slaventijd en ook wel met invloeden vanuit de Jazz. Onderdelen van de Mento zie je onder andere terug in de ska, rocksteady en reggae. Mento was de eerste lokale Jamaicaanse muziek dat opgenomen werd op grammofoonplaat, ergens in de jaren 20 van de 20ste eeuw.
Instrumenten
De oude mento werd vooral gespeeld op akoestische (niet elektronisch versterkte) instrumenten, zoals de banjo, akoestische gitaar, zelfgemaakte houten blaasinstrumenten en handpercussie (kleine slagwerk instrumenten) zoals de “rumba box”. Dit is een houten kist (klankkast) met gaten met daarop bevestigd metalen lippen van verschillende lengte die bastonen geven.
Mede door de Carabische jazzbands en andere "stedelijke" en internationale invloeden moderniseerde de mento. Dit gebeurde in de loop van de vroege 20ste eeuw. De oorspronkelijke instrumenten werden gaandeweg vervangen door Saxofoon, klarinet, staande (contra)bas en piano. De invloeden van calypso en jazz werden steeds sterker. Hoewel de mento op de Calypso lijkt is het toch een eigen stijl.
De gezongen teksten in mento gingen vaak over alledaagse zaken. Dit gebeurde vooral op een humoristische manier. Veel teksten gaan ook over armoede, slechte huizen en andere sociale problemen.
Vervolg
De jaren '50 waren de gouden tijden voor de mento. Dit kwam omdat er toen weer grammofoonplaten werden uitgebracht werden voor een groter publiek. Enkele voorbeelden van belangrijke mento-artiesten in de jaren 50 zijn Lord Composer, Louise Bennett, Lord Flea, Lord Power, Hubert Porter en Laurel Aitken. De in Jamaica geboren Harry Belafonte werd later New Yorker. Hij maakte de mento-liederen populair. Vaak werden die nummers als Calypso gepresenteerd, wat dus niet klopt. Zoals bijvoorbeeld het bekende "Day-O (The Banana Boat Song)", wat eigenlijk een mento is. André van Duin maakte daar later een parodie op. In de jaren '80 en '90 werd mento weer even populair door albums van de Jolly Boys, die ook in de Verenigde Staten verschenen.