Partij van de Vrijheid
Dit artikel gaat over de Partij van de Vrijheid (PvdV). Zoek je informatie over de Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders? Klik dan hier!| Partij van de Vrijheid (PvdV) | |
|
| |
|---|---|
| Oprichting | 23 maart 1946 |
| Opheffing | 24 januari 1948 |
| Actief in |  Nederland
|
| Richting | Centrumrechts |
| Stroming | Liberalisme Sociaalliberalisme |
| Overig | |
| Voorgaande partij(en) | Liberale Staatspartij |
| Opvolgende partij(en) | Volkspartij voor Vrijheid en Democratie |
Portaal  Politiek
| |
_logo.svg){kind=logo}
De Partij van de Vrijheid (PvdV) was een Nederlandse politieke partij die tussen 1946 en 1948 bestond. In deze periode was de PvdV met 6 zetels in de Tweede Kamer vertegenwoordigd. De PvdV was een centrumrechtse, liberale partij.
De PvdV vertegenwoordigde de liberale (of neutrale) zuil tijdens de verzuiling. De partij werd opgericht na de Tweede Wereldoorlog door Dirk Stikker als opvolger van de Liberale Staatspartij (LSP). De PvdV bestond slechts een korte periode. In 1948 ging de partij samen met Comité-Oud op in de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). In vergelijking met de VVD was de PvdV meer sociaalliberaal.
Geschiedenis
Voor de Tweede Wereldoorlog bestond de Liberale Staatspartij (LSP). Deze partij hield na de Tweede Wereldoorlog op met bestaan. Op 23 maart 1946 besloten een groep liberalen de Partij van de Vrijheid op te richten. Dit moest de opvolger van de LSP zijn. De Partij van de Vrijheid moest minder conservatief en moderner dan zijn voorganger zijn. De oprichter van de PvdV was Dirk Stikker. Daarnaast zaten ook Henk Korthals en Steven Bierema in de partij.
De partij behaalde tijdens de Tweede Kamerverkiezingen 1946 zes zetels in de Tweede Kamer. In de Eerste Kamer was de partij vertegenwoordigt met drie zetels.
In 1948 ontstonden er al gesprekken met een aantal sociaalliberalen van de Vrijzinnig-Democratische Bond (VDB). Deze partij bestond ook vóór de oorlog en ging in 1946 op in de Partij van de Arbeid (PvdA). Deze sociaalliberalen voelden zich niet thuis in de PvdA. Zij waren verenigd in het Comité-Oud, vernoemd naar voorman Pieter Oud. Hierdoor ontstonden er gesprekken met de PvdV om een nieuwe liberale op te richten. Dit werd uiteindelijk de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). De VVD deed vervolgens mee aan de Tweede Kamerverkiezingen 1948 en behaalde 8 zetels.
Ideologie
De PvdV was een centrumrechtse, liberale partij. Toch had de partij niet een duidelijke ideologie of partijprogramma. Voor de partij speelde "vrijheid" een belangrijke rol. Zo wilde de PvdV een zo klein mogelijke overheid die zich zo min mogelijk bemoeide met de economie.
Toch speelde ook sociale gerechtigheid een rol voor de PvdV. Hierdoor was de PvdV een stuk sociaalliberaler dan de LSP.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)