Snoekbaars
| Snoekbaars Sander lucioperca | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | Zwarte Zee (Donau), ook in de Benelux | ||
| Leefomgeving | Rivieren | ||
| Behoort tot de | Baarsachtigen (Perciformes), Zoetwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
| |||
De snoekbaars (Sander lucioperca), is een soort straalvinvis uit de orde van Baarsachtigen (Perciformes), waartoe ook baars en de pos behoren. Het wordt gevonden in zoetwater en brakke leefomgevingen in westelijk Eurazië. Het is een populaire wildvis en is door de mens geïntroduceerd op verschillende plaatsen buiten zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied. De snoekbaars is de grootste soort van de baars familie en heeft meestal een lang en gespierd lichaam dat enige gelijkenis vertoont met een snoek (Esox lucius), vandaar de naam snoekbaars. Het bovenste deel van zijn lichaam is groenbruin van kleur en dit strekt zich uit naar de zijkanten als donkere verticale balken, in een patroon dat niet veel lijkt op dat van de Europese baars (Perca fluviatilis), terwijl het onderste deel van het lichaam romig-wit is. Hun staartvin is donker en de borst-, bekken- en anaalvinnen zijn bleker gebroken wit van kleur. De staartvinnen zijn gemarkeerd met rijen zwarte vlekken op de vliezen tussen de stekels en stralen, deze zijn het grootst en het duidelijkst op de eerste rugvin. De 'pubers' zijn zilverachtig van kleur en worden donkerder naarmate ze ouder worden. Ze hebben krachtige kaken die zijn bewapend met veel scherpe tanden met twee lange hoektanden aan de voorkant van elke kaak. Ze hebben grote bolvormige ogen die ondoorzichtig zijn wanneer de vis in bijzonder troebele omstandigheden leeft, een aanpassing aan weinig licht. Net als andere leden van de baarzenfamilie heeft de snoekbaars een gespleten rugvin waarbij de eerste rugvin 13-20 stekels en 18-24 zachte stralen heeft, terwijl de aarsvin 2-3 stralen en 10-14 zachte stralen heeft. De staartvin is lang en gevorkt.
De snoekbaars heeft een maximale standaardlengte van 100 centimeter, hoewel ze vaker worden aangetroffen rond de 50 centimeter. Deze soort kan 20 kg wegen, hoewel de meeste vangsten aanzienlijk kleiner zijn. Het IGFA All-Tackle wereldrecord snoekbaars werd gevangen in het Lago Maggiore, Zwitserland in juni 2016 met een gewicht van 11,48 kg. De snoepkbaars bereikt een gemiddelde lengte van 40-80 cm met een maximale lengte van 120 cm. In Nederland is de soort uitheems (van elders afkomstig). Komt in Nederland algemeen voor (vooral in het westen en de grote rivieren). In troebele voedselrijke meren kan de soort hoge aantallen bereiken en neemt hierbij de plaats van snoek als roofvis over.
Snoekbaarzen bewonen zoetwateren, vooral grote rivieren en voedselrijke meren. Ze kunnen brak water verdragen en zullen gebruik maken van kustmeren en rivier delta's. Individuen die in brakwater omgevingen leven, migreren (trekken) stroomopwaarts, tot wel 250 kilometer rivier opwaarts om te paaien. Snoekbaarzen zijn vleeseters en de volwassenen voeden zich met kleinere scholen vissen. Ze jagen op de spiering (Osmerus eperlanus), pos (Gymnocephalus cernua), Europese baars, Riviergrondel (Gobio gobio) en de blankvoorn (Rutilus rutilus). Ze zijn zelfs kannibalistisch op kleinere snoekbaars.
De snoekbaars paait over grind in stromend water, de mannetjes verdedigen een territorium waarin ze ondiepe kuilen in zand of grind graven die ongeveer 50 cm breed en 5-10 cm diep zijn in zand of grind. Ze nestelen ook tussen blootliggende plantenwortels en de eieren worden op deze wortels gelegd. De nesten bevinden zich normaal gesproken op een diepte van 1 tot 3 meter in troebel water. het water moet zo'n 10-14 ° C zijn.
Galerij
Bek met scherpe tanden
Grind bodem
Verschuilt zich tussen de rotsen
.jpg)
