Trekkervis
| Trekkervis familie Balistidae | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Leefgebied | Vrijwel wereldwijd | ||
| Leefomgeving | vrij ondiepe wateren bij de kust, vooral bij koraalriffen | ||
| Behoort tot de | Stekelvinnigen (Acanthopterygii), zoutwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
| |||
Trekkervissen zijn ongeveer 40 soorten, vaak felgekleurde, zoutwatervissen van de familie Balistidae. Vaak zijn ze gemarkeerd door lijnen en vlekken, en bewonen ze tropische en subtropische oceanen over de hele wereld, met de grootste soortenrijkdom in de Indische Oceaan. De meesten worden gevonden in vrij ondiepe wateren, bij de kust, vooral bij koraalriffen, maar enkelen, zoals oceanische trekkervis (maculata Canthidermis), leven in open zee. Hoewel verschillende soorten uit deze familie populair zijn in de zeeaquariumhandel, zijn ze vaak behoorlijk slecht gehumeurd.
Beschrijving
Het grootste lid van de familie, de stenen trekkervis (Pseudobalistes naufragium) bereikt een lengte van 1 m, maar de meeste soorten hebben een maximale lengte tussen 20 en 50 cm.
Trekkervissen hebben een ovaalvormig, sterk samengedrukt lichaam. De kop is groot en eindigt in een kleine maar sterke bek met tanden die zijn aangepast om schelpen te breken. De ogen zijn klein, ver van de mond geplaatst, bovenaan het hoofd. De voorste rugvin is teruggebracht tot een set van drie stekels. De eerste ruggengraat is stevig en verreweg de langste. Alle drie worden normaal gesproken teruggetrokken in een groef. Kenmerkend voor de orde Tetraodontiformes, is dat de anale en achterste rugvinnen van links naar rechts kunnen golven om langzame bewegingen te bieden en vormen hun belangrijkste manier van voortstuwing. De sikkelvormige staartvin wordt alleen gebruikt om aan roofdieren te ontsnappen.
Ze voeden zich met op de bodem levende schaaldieren, weekdieren, zee-egels en andere stekelhuidigen.
Sommige soorten trekkervissen zijn giftig.
Galerij
picassotrekkervis
