Katoenplukmachine

De katoenplukmachine is een landbouwwerktuig dat katoen oogst op een manier die de oogsttijd verkort; het vervang het handarbeid van mensen die rijpe katoenvezels van de planten plukken. De machine wordt ook wel katoenoogstmachine genoemd.

Geschiedenis

In landen als Oezbekistan wordt er nog met de hand katoen geplukt

In veel samenlevingen, zoals Amerika, werd slaven- en lijfeigenenarbeid gebruikt om de katoen te (laten) plukken, waardoor de winstmarges van de plantage-eigenaar toenam. De eerste praktische katoenplukmachine werd in de loop van de jaren twintig van de twintigste eeuw uitgevonden door John Daniel Rust (1892-1954) met de latere hulp van zijn broer Mack Rust. Andere uitvinders hadden ontwerpen geprobeerd met een soort spindel of spintol met weerhaken om katoenvezels op de spindel te draaien en vervolgens het katoen uit de bol te trekken, maar deze vroege ontwerpen waren onpraktisch omdat de spindel verstopt raakte met katoen. Roest stelde vast dat een gladde, vochtige spil kon worden gebruikt om de vezels van de bol te strippen zonder de bol in de machine te trekken. In 1933 ontving John Rust zijn eerste patenten en uiteindelijk bezaten hij en zijn broer zevenenveertig patenten op machines voor het plukken van katoen. Tijdens de Grote Depressie was het echter moeilijk om financiering te krijgen om hun uitvindingen te ontwikkelen.

In 1935 richtten de gebroeders Rust de Rust Cotton Picker Company op in Memphis, Tennessee, en op 31 augustus 1936 demonstreerden de Rust-picker in het Delta Experiment Station in Stoneville, Mississippi. Hoewel de eerste Rust-plukmachine niet zonder ernstige gebreken was, plukte hij wel katoen en kreeg de demonstratie veel landelijke persaandacht. Niettemin was het bedrijf van Rusts niet in staat om grote hoeveelheden katoenplukmachines te produceren. Met het succes van de Rust-plukmachine verdubbelden andere bedrijven hun inspanningen om praktische plukmachines te produceren die niet gebaseerd waren op de Rust-patenten. Toen werd de wijdverbreide acceptatie van deze machines vertraagd door de Tweede Wereldoorlog. De oorlogsindustrie eiste veel materialen en arbeidskrachten op. The International Harvester Company produceerde in 1944 een commercieel succesvolle commerciële katoenplukmachine. Na de Tweede Wereldoorlog vervaardigde de Allis-Chalmers Manufacturing Company katoenplukmachines met een verbeterd Rust-ontwerp. In de daaropvolgende jaren werden mechanische plukmachines geleidelijk verbeterd en werden ze steeds meer door de katoenboeren gekocht.

De komst van de katoenplukmachine is genoemd als een factor in de Tweede Grote Migratie.

Verbeteringen aan de katoenplant

Moderne katoenplukmachine

Om de katoenplukmachines praktischer te maken, waren ook verbeteringen in de katoenplant en in de katoencultuur nodig. Vroeger moesten de katoenvelden drie tot vier keer per oogstseizoen met de hand worden geplukt, omdat de bollen met verschillende snelheden rijpten. Het was niet praktisch om het plukken uit te stellen totdat alle bollen klaar waren om geplukt te worden, omdat de kwaliteit van het katoen verslechterde zodra de bollen opengingen. Maar rond de tijd dat mechanische plukmachines op de markt kwamen, ontwikkelden plantenveredelaars katoenrassen met bollen hoger boven de grond en die gelijktijdig rijpten. Met die vernieuwde planten hoefde de oogstmachine maar één keer door het veld. Er werden ook bestrijdingsmiddelen ontwikkeld om de planten te ontbladeren en hun bladeren te laten vallen voordat de plukmachines erdoor kwamen, wat een schonere oogst opleverde.

Werking

Katoen stripper verwerkt 8 rijen tegelijkertijd

De eerste oogstmachines konden slechts één rij katoen tegelijk oogsten, maar konden nog steeds tot veertig handarbeiders vervangen. De huidige katoenplukmachine is een zelfrijdende machine die tot wel acht rijen per keer katoenpluisjes en zaad (zaad-katoen) uit de plant verwijdert.

Er zijn tegenwoordig twee soorten plukkers in gebruik. Een daarvan is de "stripper" -plukker, die voornamelijk in Texas wordt gebruikt. Ze zijn ook te vinden in Arkansas. Het verwijdert niet alleen de pluisjes van de plant, maar ook een groot deel van het plantaardig materiaal (zoals ongeopende bollen). Later wordt het plantaardig materiaal van het pluisje gescheiden door een proces dat zwaarder materiaal laat vallen voordat het pluis in de mand aan de achterkant van de plukker komt.

Enorme baal katoen, klaar voor verder transport en verwerking

Het andere type picker is de "spil" picker. Het maakt gebruik van rijen spindels met weerhaken die met hoge snelheid ronddraaien en het zaad-katoen uit de plant verwijderen. Het zaad-katoen wordt vervolgens van de spindels verwijderd door een tegengesteld draaiende "doffer" en wordt vervolgens in de mand geblazen. Zodra de mand vol is, dumpt de plukmachine het zaad-katoen in een "modulebouwer". De modulebouwer maakt een compacte "baksteen" van katoenzaad, met een gewicht van ongeveer 9525 kilogram, die op het veld of in de loods kan worden opgeslagen totdat het wordt opgehaald en verder wordt verwerkt.