Alexander Hamilton

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Alexander Hamilton
Alexander Hamilton portrait by John Trumbull 1806.jpg
Hamilton in 1806. Dit schilderij werd pas na zijn dood gemaakt.
Naam voluit
Geboren 11 januari 1755 of 1757
Geboren te Charlestown (Nevis)
Overleden 12 juli 1804
Overleden te New York City
Gehuwd met Elizabeth Schuyler
Relatie met
Partij Federalistische Partij
Religie
Stroming
Functie
Aantreden
Aftreden
Voorganger
Opvolger
Functie(s)
Afgevaardigde op het Congress of the Confederation (1788-1789)
Minister van Financiën (1789-1795)
Portaal Portal.svg Politiek

Alexander Hamilton (Charlestown (Nevis), 11 januari 1755 of 1757 – New York City, 12 juli 1804) was een belangrijke Amerikaanse politicus, die heeft bijgedragen met het oprichten van de Verenigde Staten. Hamilton was naast politicus ook advocaat, militair en econoom. Hij is de eerste minister van financiën van de Verenigde Staten. Hij stelde onder meer voor om een centrale bank op te richten, wat pas na zijn dood naar zijn ideeën werd opgericht. Ook heeft hij bijgedragen aan het economische systeem van de Verenigde Staten.

Hamilton had veel vijanden, maar was ook erg populair. Hamilton had een discussie met vicepresident Aaron Burr in 1804. Deze discussie werd uitgevochten met een duel met geweren (wat toen vrij gebruikelijk was). Dit duel werd Hamilton fataal; Hamilton overleed een dag later aan zijn verwondingen. Hamiltons dood was een shock voor het land. Zijn economische ideeën, zoals die voor een centrale bank, zijn na zijn dood uitgevoerd. Hamilton staat vandaag de dag nog altijd op het biljet van 10 dollar en in 2015 is een populaire musical (Hamilton) geschreven over zijn leven.

Levensloop

Jeugd en opleiding

Hamilton werd geboren op het Caribische eiland Nevis. Dit was toentertijd een Britse kolonie en tegenwoordig onderdeel van het land Saint Kitts en Nevis. Hamiltons vader (James A. Hamilton) was Schots en zijn moeder (Rachel Lavien) was half-Brits en half-Frans. Ook had Alexander een jonger broertje met de naam James. In 1766 verliet de vader het gezin. De vader had namelijk ontdekt dat Rachel al eerder getrouwd was en een kind had. Voordat zij James ontmoette, verliet Rachel dit gezin. Haar eerste man probeerde vervolgens van haar te scheiden. Rachel en haar kinderen verhuisden vervolgens naar het eiland Saint Croix. Dit eiland is tegenwoordig onderdeel van de Amerikaanse Maagdeneilanden, maar toentertijd behoorde het tot Deens-West-Indië.

Rachel onderhield het gezin met een klein winkeltje. In 1768 kreeg zij de gele koorts, waaraan zij overleed. Alexander en James werden vervolgens naar hun neef (Peter Lytton) gestuurd. Eén jaar later pleegde Lytton zelfmoord. De twee broers werden vervolgens van elkaar gescheiden. James kreeg onderdak bij een timmerman en Alexander bij de handelaar Thomas Stevens. Stevens merkte op dat Alexander goed kon leren. Alexander las ieder boek dat hij kon vinden. Ook begon hij met schrijven. Op 30 augustus 1772 werd Saint Croix getroffen door een orkaan. Hamilton schreef vervolgens een verslag over de orkaan voor de lokale krant. Dit verslag werd zo goed ontvangen dat de stadsbewoners geld inzamelden. Hierdoor kon Hamilton studeren in de dertien koloniën.

Hamilton in het New Yorkse leger

In oktober 1772 kwam Hamilton in Boston aan en verhuisde naar New York City. Hij ging studeren aan Elizabethtown Academy en later King's College (het huidige Columbia University). In deze tijd kwam Hamilton onder de invloed van William Livingston. Livingston uitte kritiek op het Britse bestuur van de koloniën. Hij geloofde dat het Britse parlement alleen maar bezig was om hun macht over de koloniën te vergroten. Hierdoor zou een revolutie kunnen ontstaan.

Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog

Zie Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de slagen bij Lexington en Concord besloten Hamilton samen met wat medestudenten de revolutie te steunen. Zij gingen het New Yorkse leger in, aangezien de staten toentertijd elk een eigen leger hadden. Hamilton vocht mee in de slag bij Princeton en de slag bij Trenton. In het leger maakte hij verschillende vrienden, zoals Aaron Burr, Marquis de Lafayette en John Laurens. Hamilton en Laurens waren zeer goed bevriend. Toen Laurens aan het einde van de oorlog overleed, was Hamilton hiervan ontdaan. Tijdens de oorlog werd Hamilton onderdeel van de staf van generaal George Washington. In februari 1781 werd Hamilton ontslagen uit het leger na een klein misverstand. Toch besloot Washington Hamilton in juli 1781 weer aan te nemen

In 1779 of 1780 leerde Hamilton zijn toekomstige vrouw Elizabeth Schuyler kennen. Elizabeth kwam uit een rijke familie en was de dochter van generaal Philip Schuyler. Elizabeth en Alexander trouwden op 14 december 1780 met elkaar. Samen kregen zij acht kinderen.

The Federalist Papers

Hamilton schrijft de eerste versie van de Amerikaanse grondwet.

Na de oorlog verhuisde Hamilton naar New York. Hier maakte hij zijn studie af en werd advocaat. In juli 1782 werd Hamilton gekozen tot het Congres of the Confederation. Tijdens de oorlog werd duidelijk wat de dertien Britse koloniën onafhankelijkheid van Brits bestuur wilden. Hierdoor werden de koloniën uiteindelijk onafhankelijk. Toch was onduidelijk hoe het nu verder moest. De dertien koloniën werden namelijk apart door de Britten bestuurd. Zij hadden elk hun eigen bestuur en wetten. Tussen de dertien koloniën was geen gemeenschappelijk bestuur. De Articles of Confederation hadden gezorgd voor het ontstaan van een gemeenschappelijk bestuur. Toch was dit bestuur erg zwak. Zo hadden staten een grote mate van zelfbestuur. Beslissingen konden enkel bereikt worden als iedere staat vóór een voorstel stemde (concensus). Als ook maar één staat tegenstemde, ging het voorstel niet door. Dit leidde tot problemen. Hamilton was voorstander van een sterk gezamenlijk (federaal) bestuur.

Hamilton was aanwezig op de Constitutional Convention in 1787 in Philadelphia. Tijdens de conferentie stelde Hamilton zijn eigen vorm van bestuur voor. Er moest een gekozen staatshoofd komen (de president) met gekozen senatoren. Hamilton geloofde echter dat de president voor het leven gekozen moest worden. Hierdoor werd hij door anderen als monarchist (voorstander van de monarchie) gezien. Hamilton, John Jay en James Madison verdedigden de Amerikaanse grondwet door middel van een serie van 85 essays. Deze serie staat bekend als The Federalist Papers. Hamilton schreef zelf 51 van de 85 essays.

In The Federalist Papers legden Hamilton, Jay en Madison de artikelen uit de grondwet uit. Een grondwet, de republiek en de president waren namelijk een vrij nieuw ideeën. Toentertijd waren de meeste Europese machten namelijk monarchieën. De essays zorgden er uiteindelijk voor dat de grondwet werd aangenomen door alle 13 koloniën. Hierdoor ontstonden de Verenigde Staten.

Minister van Financiën

Een portret van Hamilton uit 1792

Hamilton werd door president George Washington gevraagd om minister van Financiën te worden. Het ministerie was nieuw, waardoor Hamilton dit naar zijn idee kon inrichten. Ook kon Hamilton het economisch beleid van de Verenigde Staten grotendeels bepalen. Tijdens de oorlog hadden de Verenigde Staten een grote staatsschuld opgelopen. Volgens Hamilton was dit de prijs dat het land moest betalen voor haar onafhankelijkheid. Hamilton nam maatregelen om de schuld te verminderen door invoerrechten en belastingen in te voeren. Andere landen kregen hierdoor vertrouwen in de Verenigde Staten en namen het land serieus. De bevolking nam de nieuwe belastingen niet altijd goed aan, zoals tijdens de Whiskey-opstand van 1791.

Zijn grootste vijand was de minister van Buitenlandse Zaken, Thomas Jefferson. Hamilton en Jefferson waren het tegenovergestelde van elkaar. Jefferson wilde staten zoveel mogelijk zelf laten beslissen, waardeerde de Franse Revolutie en was pro-Frans. Hamilton wilde een sterke federale overheid, waardeerde het Britse parlementaire model en was pro-Brits. Tijdens het presidentschap van Washington hadden zij vaak felle debatten met elkaar. Zo wilde Jefferson de Fransen steunen toen de Franse Revolutie uitbrak, terwijl Hamilton dit niet wilde. Jefferson nam uiteindelijk ontslag en richtte zijn eigen politieke partij op (de Democratisch-Republikeinse Partij). Hamilton had ook een eigen partij (de Federalistische Partij).

In 1793 nam Hamilton ontslag als minister. Hij kreeg vrij weinig betaald, waardoor hij amper kon rondkomen. Desondanks bleef Hamilton contact houden met Washington en zijn opvolger. In 1791 kreeg Hamilton ruzie met Aaron Burr. Burr werd lid van de partij van Thomas Jefferson en werd senator voor New York. Hierdoor verloor Philip Schuyler (Hamilton schoonvader) zijn zetel. Burr en Hamilton beëindigden hun vriendschap en werden vijanden van elkaar. Toen Washington in 1796 bekend maakte te stoppen als president, schreef Hamilton zijn afscheidsspeech. Washington enkele maanden later opgevolgd door de federalist John Adams.

Periode in New York

Hamilton werd opnieuw advocaat in New York City. Toch bleef hij zich bezighouden met de politiek. President John Adams was erg ongeliefd door zijn beslissingen. Zo wilde hij een wet doorvoeren, waardoor kritiek op de president verboden werd. Hamilton besloot zich uiteindelijk uit te spreken tegen zijn partijgenoot. Dit zorgde voor een klap bij de Federalistische Partij. In de zomer van 1791 kwam ook een schandaal uit. In 1797 was Hamilton vreemdgegaan met Maria Reynolds en had haar zwijggeld betaald. Reynolds bleek ook een man te hebben, wat het schandaal erger maakte. Politicus James Monroe kwam achter het zwijggeld en dacht dat Hamilton corrupt was. Om zijn toekomstige politieke carrière te redden besloot Hamilton toe te geven dat hij was vreemdgegaan. Hierbij probeerde hij ook zijn nalatenschap te redden. Toch verspreidde het bericht zich al snel door heel New York.

Tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen 1800 werd duidelijk dat zittend president John Adams geen kans maakte tegenover Thomas Jefferson. Hamilton was tegen beide kandidaten. Jefferson wist uiteindelijk Adams te verslaan. Tijdens het kiescollege ontstond een eigenaardige situatie. De regels voor de verkiezingen waren aangepast, waardoor Jefferson en zijn running mate (Aaron Burr) ineens even veel stemmen hadden. Hamilton besloot Jefferson te steunen, aangezien hij Jefferson als de minst slechte kandidaat zag. Hij publiceerde een essay waarin hij Burr afkraakte. Jefferson werd president en Burr vicepresident.

Duel met Aaron Burr

Het duel tussen Alexander Hamilton en Aaron Burr.

Burr probeerde in 1804 gouverneur van New York te worden. Hij zocht steun van de federalisten, maar Hamilton besloot (samen met anderen) opnieuw de democratisch-republikeinen te steunen. Burr voelde zijn reputatie aangetast en nodigde Hamilton uit voor een duel. Dit duel werd gehouden in New Jersey, aangezien duels daar toentertijd legaal waren.

Op 11 juli 1804 vond het duel plaats aan de Hudson in Weehawken. Drie jaar eerder had ook zijn zoon, Philip, hier een duel gehouden. Philip probeerde toen de eer van zijn vader te beschermen in een duel met George Eacker. Hamilton gaf zijn zoon het advies om in de lucht te schieten, wat zijn zoon deed. Dit was toentertijd overigens vrij normaal dat beide partijen dit deden. Philip overleed echter, aangezien Eacker hem neerschoot. Tijdens het duel met Burr gebeurde precies hetzelfde. Hamilton schoot in de lucht, maar Burr schoot Hamilton neer.

Hamilton werd geraakt in de torso en snel overgebracht naar New York. Hier werd direct een arts geroepen, maar deze kon niets doen. Hamilton overleed enkele uren later op 47-jarige leeftijd.

Historici zijn verdeeld of Hamilton ooit voor het presidentschap zou gaan en of hij dat had kunnen winnen. Hier zijn een hoop argumenten voor en tegen. In feite zou Hamilton dit wel kunnen doen. Een president moet weliswaar in de VS geboren zijn en Hamilton was op Nevis geboren, maar in de grondwet was opgenomen dat ook immigranten die op het moment van het aannemen van de grondwet de Amerikaanse nationaliteit bezaten president konden worden. Sterker nog, pas vanaf president Martin Van Buren waren de presidenten in de VS geboren.

Nalatenschap

Hamilton op het biljet van 10 Amerikaanse dollar.

Hamilton had een grote invloed op de Verenigde Staten. Zijn essays in The Federalist Papers worden nog altijd gebruikt door Amerikaanse rechters als zij de grondwet willen interpreteren. Ook heeft hij een belangrijke bijdrage geleverd aan het Amerikaanse financiële systeem. Hamilton was voorstander van protectionisme, aangezien hij de jonge Amerikaanse industrie wilde beschermen. Tegenwoordig is Hamilton een van de meest bekende Founding Fathers.

Toch kreeg Hamilton ook een hoop kritiek. Veel historici zien hem als een aristocraat, aangezien Hamilton redelijk positief over de monarchie was. Hamilton wilde ook een "president voor het leven" aan wijzen. In plaats van verkiezingen iedere vier jaar zou deze president tot aan zijn dood (of pensioen) aan de macht blijven. Hij wilde op dezelfde manier senatoren verkiezen.

Op het gebied van de slavernij is Hamiltons nalatenschap omstreden. Hamilton was een tegenstander van de slavernij en geloofde dat het moreel fout was. Hamilton steunde bijvoorbeeld de Haïtiaanse Revolutie (de meest succesvolle slavenopstand in de geschiedenis). Hierdoor wordt Hamilton vaak als een abolitionist gezien. Desondanks had Hamilton (mogelijk) zelf slaven in dienst. Historici verschillen echter van mening of deze slaven expliciet in bezit van Hamilton of zijn vrouw waren. Zijn moeder en de familie van zijn vrouw waren namelijk slavenhouders.

Vernoemingen en gedenktekens

Het standbeeld van Hamilton voor het ministerie van Financiën

Er zijn ook een hoop dingen vernoemd naar Hamilton of opgericht ter ere van Hamilton:

Bronnen

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Alexander_Hamilton&oldid=863424"