Frisii
Zie ook 
De Frisii zijn een oud Germaans volk beschreven door de Romein Tacitus. Ze worden ook wel Friezen genoemd, maar dat is verwarrend. Beter zou zijn om ze dan de oude Friezen te noemen. Naar huidige inzichten stammen de tegenwoordige Friezen niet af van de Frisii van Tacitus, maar van landverhuizers uit de 5e en 6e eeuw die de kust van Nederland en Duitsland gingen bewonen. Zeg maar de nieuwe Friezen.
De Frisii zouden afstammen van de Harpstedt-Nienburg-groep.
Tacitus onderscheidde twee groepen Frisii, namelijk de maiores Frisii (Grote Friezen) en minores Frisii (Kleine Friezen). In het jaar 12 v.Chr. werden de Frisii verslagen door de Romeins veldheer Nero Claudius Drusus en hij lijfde hen in bij het Romeinse Rijk. In 28 n.Chr. kwamen de Frisii in opstand tegen de Romeinen. Daarna hebben ze het wel vaker aan de stok met de Romeinen. De Frisii leefden boven de Limes en waren tamelijk zelfstandig. Ze moesten wel een belasting betalen aan de Romeinen in de zin van koeienhuiden.
In de derde eeuw werden de Frisii en de Chamaven gedwongen als half-vrijen deel te nemen aan Romeimse militaire verplichtingen. Zo werden de Frisii ruitereenheden gestationeerd langs de Muur van Hadrianus te Burgh by Sands en in het fort Housesteads bij Bardon Mill in Engeland. Wat er na 325 na Chr. met deze Frisii (van Noord-West Nederland) gebeurde is onduidelijk. Wel was het zo dat de zeespiegel was gestegen en dat het aantal stormvloeden toenam. Men bouwde welliswaar terpen om op te wonen. Maar de bodem verziltte (kwam meer zout in) en het gebruik van de kwelders als landbouwgrond werd beperkt. De bevolking trok naar het binnenland of stak mogelijk de Noordzee over naar Engeland. Noord-Nederland raakte tussen de vierde en zevende eeuw grotendeels onbewoond.