Natuurlijke historie

Natuurlijke historie is het onderzoeken van de levende natuur (biologie, waaronder zoölogie en botanie) waarbij een groot aantal natuurwetenschappen meewerken. Bij het onderzoek staat de natuur in het algemeen of een bepaald stuk natuur centraal, waarbij men soms ook kijkt naar de levenloze en dode natuur (aardwetenschappen, waaronder mineralogie, meteorologie, geologie en paleontologie).

Vragen zijn; hoe is het ontstaan, welke planten en dieren leefden er in het verleden en welke soorten nu, hoe heeft het verloop (veranderingen van soorten) plaatsgevonden en is het te achterhalen waarom?

Je kunt natuurlijke historie dus goed vergelijken met biologie. Soms komt er ook scheikunde, natuurkunde, sterrenkunde en zelfs archeologie bij kijken.

Geschiedenis

Het onderzoeken van de natuur gebeurde al in de tijd van Aristoteles. Een latere bekende onderzoeker is Carl Linnaeus (1707-1778) die begon met het geven van Latijnse namen aan planten en dieren. Ook Charles Darwin is een bekende natuurvorser (onderzoeker). Hij ontdekte dat soorten aan elkaar verwant waren (soms met minimale verschillen) en dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat de ene diersoort zich uit de andere diersoort zou hebben ontwikkeld (de evolutietheorie).

Er werden na verloop van tijd steeds meer details ontdekt, zodat het nodig werd om zich te gaan specialiseren. Ook kwamen er steeds meer instrumenten zoals microscopen waarmee men onderzoek kon doen op cel-niveau. Nu met de kennis van het DNA gaat het onderzoek verder op nog kleinere details, namelijk dat van de moleculen.

Natuurhistorische musea

Enkele natuurhistorische musea in Nederland zijn:

• het Zoölogisch Museum Amsterdam, tegenwoordig onderdeel van Artis
• het Natuurhistorisch Museum Rotterdam,
• Naturalis in Leiden dat voortkwam uit het Rijksmuseum van Natuurlijke Historie in Leiden (1820) en het
• Natuurhistorisch Museum Maastricht.
• Ook het Teylers Museum in Haarlem heeft veel natuurhistorisch materiaal in huis.

Andere natuurmusea

In België is aan het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen in Brussel het Museum voor Natuurwetenschappen verbonden.

Nog altijd grijpen natuuronderzoekers terug op deze musea. Wereldwijd zijn er meer van deze musea.

Tellingen

Ook zijn er natuurorganisaties die periodiek (zoveel keer per jaar) tellingen doen om te kijken of aantallen dieren en planten toe- of afnemen:

• Waterschappen
• Natuurmonumenten
• Natuurreservaten
• Vogelbescherming, tuinvogeltelling
• Sportvisserij
• Nationale bijentelling
• RAVON

Ook vrijwilligers (waaronder jongeren) werken mee aan dergelijke tellingen en onderzoeken. Voor kinderen worden excursies georganiseerd waarbij bijvoorbeeld een boswachter ter plekke uitleg geeft over het ontstaan van een landschap.