Video

filmstrook

Video betekent bewegend beeld. Daarnaast heb je audio wat geluid betekent. Samen wordt het audiovisueel genoemd. Een video is simpel gezegd een filmpje of opname met bewegende beelden. Dat is wat verwarrend, want een film wordt fotografisch vastgelegd op een soort doorzichtig plastic (in het begin brandbaar celluloid) in doorschijnende plaatjes, terwijl video elektronisch (magnetisch) wordt vastgelegd. Een film moet eerst chemisch ontwikkeld worden voor je het via een projector kunt tonen.

Videocassettes, onder een opengemaakte

Zowel bij film als een video worden individuele foto's snel achter elkaar getoond. Hierdoor ontstaan bewegende beelden. Een film is alleen een stuk langer, terwijl meestal video's kort zijn. Ook kunnen video's makkelijk zelf gemaakt worden met een videocamera of telefoon (smartphone). Video's zijn over het algemeen een stuk eenvoudiger dan (speel)films.

De woorden film en video worden door elkaar gebruikt. Tegenwoordig wordt er 'bewegend beeld' mee bedoeld. Hierboven kon je al lezen dat het ook om twee verschillende mediums gaat, waarvan de film de oudste is.

De eerste video's werden vroeger opgenomen op een videoband of beeldband. Dit was een soort van cassetteband, waarop de beelden magnetisch werden vastgelegd. Bij de televisie werden de zogeheten ampex-banden al vrij vroeg gebruikt. Later kwamen ze ook voor de consument in kleinere vorm op de markt. De bandjes werden ook steeds compacter. Speelfilms en TV-documantaires werden eerst met een filmcamera gefilmd. De vele korte opnames werden eerst chemisch ontwikkeld in een foto/film laboratorium en vervolgens uitgezocht.

Filmmontagetafel

De gewenste opnames werden achter elkaar gemonteerd. Dat ging letterlijk met knippen en plakken (soort schaar en plakband). Dit was en is het werk van de editor. Eerst had je nog de 'stomme film', dit is een film zonder geluid. Later kon het geluid (audio) ook in beeld als een geluidsspoor naast de plaatjes worden mee verwerkt. Als de speelfilm of film-documentaire gemonteerd was, werd deze als het ware voor een videocamera geprojecteerd en zo op videoband opgenomen. Deze speelfilms werden, nadat ze een tijd in de bioscoop hadden gedraaid, toentertijd dan ook op videobanden uitgegeven. Deze videobanden kon je kopen of huren in een videotheek. De videoband is later vervangen door de DVD, die een stuk compacter was. Nu worden de videobeelden vastgelegd op een uitwisselbare harde schijf of USB. Ook buiten en binnen TV-video-opnames worden vaak meteen via straalzenders of kabels naar de studio verstuurd en daar digitaal opgeslagen en/of om meteen uit te zenden of later te bewerken. Soms worden ook beelden van smartphones van amateurs in het journaal gebruikt. Tegenwoordig zijn er streamingplatforms (zoals Netflix) en online sociale media (zoals YouTube). Hierop kunnen video's makkelijk worden bekeken, geüpload en gedeeld.

Video editor aan het werk

Men kan tegenwoordig ook zelf de stukjes video achter elkaar monteren in een editprogramma (bijvoorbeeld op de computer of op de smartphone). Dat gaat een stuk makkelijker dan toen met de filmstroken. Nu kun je met een eenvoudige klik een stukje video kopiëren. Een stukje filmstrook moest belicht worden op een ander stukje filmstrook en weer via de chemische weg ontwikkeld worden in een filmlaboratorium. Dat koste veel meer tijd en was kostbaar. Ook het toepassen van beeld- en geluidseffecten gaat tegenwoordig veel makkelijker. Ook het toevoegen van muziek is zo gebeurd. Je kunt met het editprogramma videobeelden in elkaar over laten vloeien, van kleur veranderen, tekst (ondertiteling) toevoegen enzovoorts. In het filmtijdperk was dat veel ingewikkelder en kon alleen door specialisten worden gedaan.

Video bewerking programma's

Bekende video-bewerking programma's zijn:

• Adobe Premiere Pro
• Adobe Premiere Rush
• Lightroom Photo & Video editor
• VideoPad
• HitFilm Express
• DaVinci Resolve
• Movavi Video Editor
• Pinnacle Studio 23 Plus
• Windows Movie Maker
• Shotcut
• OpenShot
• AVS Video Editor