Laurier
Laurier (Laurus nobilis) is een plant en een kruid dat je kunt gebruiken in het eten. Het wordt heel veel gebruikt in de Italiaanse keuken.
Laurierplanten zijn struiken en kunnen vrij groot worden. De plant bestaat uit leerachtige bladeren van ongeveer 5 centimeter lang. Tussen de bladeren en de steel groeien in de zomer kleine, witte bloemetjes. Als deze zijn uitgebloeid veranderen ze in zwarte besjes. De laurier wordt vaak verward met de laurierkers. Een laurierkers heeft echter grotere bladeren, bloemen en bessen en is niet bruikbaar in de keuken. Laurierstruiken of bomen kunnen erg oud worden, soms wel meer dan honderd jaar.
In de keuken worden de bladeren van de laurier gebruikt, vaak worden deze eerst gedroogd. De bladeren worden in stoofpotten, soepen, sauzen en marinades gebruikt. De bladeren worden meegekookt en na afloop er weer uitgehaald. De bladeren blijven namelijk hard en zijn zelf niet eetbaar. Het gaat dus om de smaak.
Bij de Romeinen was de laurier ook al bekend. Naast in maaltijden, gebruikten ze het ook als een soort van kroon (een lauwerkrans). Twee grote takken werden met een lint aan de achterkant van het hoofd dan met elkaar verbonden. Vooral de Romeinse keizers droegen deze kransen. In de stripboeken van Asterix en Obelix zie je dat het personage Julius Caesar er altijd eentje draagt. Laurier heeft in het christendom (en ook in het Romeinse Rijk) de betekenis van overwinning en onvergankelijkheid.
Laurier heeft ook medicinale werkingen. Zo zou het een goed medicijn moeten zijn tegen infecties aan de luchtwegen, griep en kiespijn. Ook zocht het ervoor dat vocht zelf het lichaam uitgaat, wekt het eetlust op en zou het een natuurlijk middel tegen depressiviteit wezen. Laurierbladeren in de keuken en voorraadkasten strooien zou helpen om van muizen af te komen. De geur is waarschijnlijk te sterk voor de beesten.