Vingerhoedskruid
| (Gewoon) vingerhoedskruid Digitalis purpurea | |
|---|---|
|
| |
| Niet bedreigd | |
| Leefgebied | Europa, door mensen ook naar andere werelddelen gebracht. |
| Leefomgeving | Bosranden, open plekken in bossen, bermen, ruige gebieden, onder invloed van de mens ook veel in tuinen verspreid. |
| Behoort tot de | Weegbree-achtigen |
Portaal  Biologie
| |
Vingerhoedskruid is een zeer herkenbare soort plant die meerdere jaren kan blijven staan, en van mei tot en met oktober bloeit. De plant is aan de ene kant giftig en kan hartstilstanden veroorzaken, maar wordt ook gebruikt bij verschillende geneesmiddelen. Aangezien er in het geslacht van het vingerhoedskruid ook andere soorten zijn, wordt deze plant ook wel eens gewoon vingerhoedskruid genoemd.
Ze zijn makkelijk herkenbaar doordat ze eruit zien als één lange steel met heel veel bloemen, die redelijk langwerpig zijn en allemaal aan dezelfde kant van de steel hangen. De bloemen worden meestal paars of wit. De steel heeft kleine haren. Het vingerhoedskruid kan maar liefst twee meter hoog worden.
Nectar uit de bloemen krijgen vormt wel eens een probleem voor de bijen en hommels die de nectar willen hebben. Dat komt door de vorm van de bloemen. Soms bijten ze als oplossing een klein gaatje in de bloemen, en dan stroomt de nectar eruit.
Verspreiding
Het vingerhoedskruid komt oorspronkelijk voor in West-Europa en westelijk Centraal-Europa. Ze werden al heel lang, sinds de 14e eeuw, door mensen in tuinen gehouden. Doordat ze al snel door grote delen van de wereld in tuinen werden gehouden, en heel makkelijk verspreiden, zijn ze tegenwoordig in grote delen van de wereld in de natuur te vinden. Ook in Nederland en België komen ze veel in de natuur voor en zijn ze sterk gegroeid. De witte variant van het vingerhoedskruid staat wel op de Rode Lijst voor Planten, maar staat als stabiel aangegeven.
Giftigheid en Geneeskunde
 |
Gezondheidsklachten?
Ga naar een dokter of huisarts! Volg geen adviezen over gezondheidsklachten van het internet op. |
Vingerhoedskruid is heel giftig, na het eten van een paar blaadjes kan een hartstilstand ontstaan, maar desondanks worden dezelfde stoffen gebruikt om hartfalen en hartritmestoornissen te behandelen. Ook kan het eten van vingerhoedskruid hallucinaties veroorzaken.
