De walrus en de timmerman
De walrus en de timmerman (The Walrus and the Carpenter) is een gedicht van de Britse dichter Lewis Carroll. Het gedicht werd voor het eerst gepubliceerd in 1871 als onderdeel van het boek Alice in Spiegelland. Dit is het vervolg op Alice in Wonderland (1865). Sindsdien is De walrus en de timmerman uitgegroeid tot een van de bekendste gedichten van Carroll.
Verhaal
Het gedicht gaat over een walrus en een timmerman. Zij lopen over het strand en klagen over het vele zand. Vervolgens komt zij een groep oesters tegen. De walrus en de timmerman nodigen hen uit voor een wandeling over het strand. Eerst nemen slechts vier oesters deel aan de wandeling, maar na een tijdje komen er steeds meer oesters bij.
Na een mijl wordt het gezelschap moe. De walrus en de timmerman zitten op de rotsen en hebben veel honger. Ze beginnen enorme trek in oesters te krijgen. De oesters smeken om niet opgegeten te worden, maar de walrus en de timmerman kunnen hun honger niet bedwingen. Met tranen in hun ogen eten ze alle oesters op.