Citaten van voorzitter Mao Zedong
| Citaten van voorzitter Mao Zedong 毛主席语录 | |
.jpg)
| |
| Informatie | |
| Alternatieve titel | Rode Boekje |
| Schrijver | Lin Biao (samensteller) Mao Zedong (citaten) |
| Taal (origineel) | Mandarijn |
| Land |  China
|
| Genre | Non-fictie, verzameling aan citaten |
| Datum | januari 1964 |
Portaal  Literatuur
| |
Citaten van voorzitter Mao Zedong, beter bekend als het Rode Boekje, is een boekje met citaten van de Chinese communist Mao Zedong. Hij was de leider van China tussen 1945 en 1976. Het boekje werd gepubliceerd in januari 1964. Het is een verzameling van citaten (uitspraken) van Mao Zedong uit allerlei boeken en speeches. Die citaten werden uitgekozen en samengesteld door Lin Biao.
In totaal bevat het boekje 476 citaten. Sommige citaten zijn slechts één zin, terwijl andere meerdere bladzijden zijn. Tijdens de Culturele Revolutie werd het boekje verspreid door heel China. Iedere Chinees moest een kopie van het Rode Boekje hebben. Later is het Rode Boekje ook vertaald en verspreid in westerse landen. Hierdoor is het Rode Boekje een van de meest verspreide werken ter wereld. Het exacte aantal is onduidelijk, maar alleen al in China werden een miljard kopieën verspreid.
Concept
Mao Zedong was geïnspireerd door Chinese keizers uit het verleden. Verschillende Chinese keizers lieten namelijk een boekje maken met citaten dat de bevolking verplicht moest lezen. Een voorbeeld is keizer Yongzheng die in een boekje de kritiek op zijn troonopvolging weerlegt. Het was in feite soort van propagandamiddel. Mao Zedong kwam met het idee om dat met zijn eigen uitspraken te doen.
Chinezen moesten allemaal een versie van het boekje hebben. Dat moesten zij bestuderen en altijd bij zich hebben. Ook op school leerden kinderen over de citaten uit het boekje. Volwassenen onderbraken zelfs hun werk om samen over de citaten te praten. Mao Zedongs idee was dat zijn citaten het land zouden "verlichten". Hierdoor zou de productie van China groter worden. Toch had het boekje de tegenovergestelde werking: door de onderbrekingen daalde de productiviteit juist.
Het boekje werd in de jaren 1960 en 1970 in China verspreid. Het land onderging de Culturele Revolutie. Het Rode Boekje werd een zichtbaar symbool in China. Op de voorkant van heel boekjes was een portret van Mao Zedong afgebeeld. Ook op posters waren vaak mensen te zien die het Rode Boekje in hun hand omhooghielden.
Inhoud
Het boekje is een reeks van genummerde citaten van Mao Zedong. Die citaten staan niet in willekeurige volgorde, maar op thema ingedeeld. Vaak zijn zij gescheiden door hoofdstukjes.
In het boekje spreekt Mao onder andere over de communistische partij, klassenstrijd, socialisme en communisme, oorlog en vrede, imperialisme, het volksleger, de massalijn, democratie, patriottisme en internationalisme, discipline en eenheid. Ook zijn er speciale hoofdstukken over jongeren, vrouwen, literatuur en cultuur. De citaten sluiten aan bij de denkbeelden van Mao Zedong: het maoïsme.
Verspreiding
In China was het boekje tijdens de jaren 1960 en 1970 verplicht. Na de dood van Mao Zedong deed de Chinese Communistische Partij afstand van het maoïsme. De partij besloot in 1979 de productie van het boekje te stoppen. Het Rode Boekje is sindsdien niet meer verplicht. Toch blijft het boekje een verspreid werk in China. Nog steeds worden versies van het boekje verkocht, maar in een veel kleinere hoeveelheid als voorheen.
Kort na de publicatie in China werd het Rode Boekje ook vertaald. Hierdoor kon het boekje ook internationaal verspreid worden. De naam Rode Boekje werd ook in het buitenland aan het werk gegeven. Tegen 1967 was het boekje verkrijgbaar in 117 landen en territoria. Het Rode Boekje is vertaald in meer dan 50 talen, waaronder het Nederlands.
Weetje
- Het Chinese socialemediaplatform Xiaohongshu (ook bekend als RedNote) is vernoemd naar het Rode Boekje.