Heer Bommel
Een heer van stand
Heer Bommel, ook wel Olivier B. Bommel geheten, en algemeen beschouwd als "een heer van stand", is een stripfiguur gecreëerd door Marten Toonder (1912-2005). Heer Bommel woont in zijn voorvaderlijk kasteel Bommelstein (dat hij vanwege de prettige ligging en het mooie uitzicht heeft gekocht) alleen met zijn bediende Joost, die hem aanspreekt als Heer Olivier. Zoals zoveel andere stripfiguren is Heer Bommel niet getrouwd, hoewel hij het in de latere afleveringen van zijn stripleven wel heel erg goed kan vinden met juffrouw Doddel. Te goed, volgens sommigen. Dan moet je nog weten dat Heer Bommel een bruine beer is en altijd gekleed gaat in een ruitjesjas van Schotse tweed.
Tom Poes, verzin een list!
In de strips beleeft Heer Bommel zijn avonturen samen met Tom Poes. Vergeleken met de rijzige Heer Bommel is die tamelijk klein van stuk, en waarschijnlijk ook een stuk jonger dan Heer Bommel. Die noemt hem tenslotte meestal "jonge vriend". Dus nooit Tom. Tom Poes op zijn beurt spreekt Heer Bommel nooit aan met je en jij, maar zegt heel beleefd "Heer Ollie". Tom Poes moet wel een heel hoog IQ hebben, want hij is vreselijk slim. Dat komt goed van pas, want Heer Bommel is daarentegen tamelijk dom. Niet dat hij dat ooit zal toegeven, maar daardoor raken ze tijdens hun avonturen wel keer op keer in moeilijkheden. En dan is het aan Tom Poes om ze daaruit te redden. Niet zelden wordt hij daarbij door Heer Bommel zelf aangemoedigd, die dan zegt: "Tom Poes, verzin een list!".
De krantenstrips
De strips van Heer Bommel verschenen meestal onder de titel "Tom Poes en de .....", bijvoorbeeld "Tom Poes en de Wens-werkster". De eerste verscheen in "De Telegraaf" in 1941. Heer Bommel zelf wordt pas in verhaal 3 opgevoerd. De laatste krantenstrip van Heer Bommel en Tom Poes, verhaal nr. 177, werd gepubliceerd in 1985/86. Overigens verscheen de strip ook in diverse tijdschriften, al dan niet gebaseerd op de krantenstrip, en dan vaak in kleur.
De strip als literatuur
Heer Bommel en Tom Poes is niet alleen een stripverhaal vanwege de tekeningen, maar - vooral ook - vanwege de tekst. Die wordt zelfs als hogere lectuur, literatuur dus, beschouwd. Sommigen vinden dat Marten Toonder daarvoor de hoogste literatuurprijs die Nederland kent, de PC Hooftprijs had moeten krijgen. Want door de strip heeft Toonder de Nederlandse taal verrijkt met woorden als "denkraam", "minkukel" en "breinbaas" of met gevleugelde uitdrukkingen als "Geld speelt geen rol", "Als je begrijpt wat ik bedoel" of "Zoals mijn goede vader zei".