Kruistochten: verschil tussen versies
Regel 4: | Regel 4: | ||
==Geschiedenis== |
==Geschiedenis== |
||
===Oorsprong=== |
===Oorsprong=== |
||
− | In 1091 was Alexius van Byzantium hopeloos. Het [[Byzantijnse Rijk]] waar hij [[keizer]] van was werd de hele tijd aangevallen door de Seltsjoeken en andere moslims en z'n rijk brokkelde langzaam af en het zou niet lang meer duren of de [[hoofdstad]] [[Constantinopel]] zou worden ingenomen |
+ | In 1091 was Alexius van Byzantium hopeloos. Het [[Byzantijnse Rijk]] waar hij [[keizer]] van was werd de hele tijd aangevallen door de Seltsjoeken en andere moslims en z'n rijk brokkelde langzaam af en het zou niet lang meer duren of de [[hoofdstad]] [[Constantinopel]] zou worden ingenomen. Hij vroeg hulp aan [[paus]] Urbanus II. Urbanus wilde hem wel helpen. Éen van de redenen was de Christelijke Kerk zich had gesplitst in de Rooms-Katholieke Kerk onder leiding van de paus en de Oosters-Orthodoxe kerk met als hoofd de patriarch van [[Istanbul|Constantinopel]]. De paus hoopte dat de twee kerken dan weer bij elkaar kwamen. Op de synode (een soort preek) van [[Clermont]] riep hij op tot een kruistocht. De mensen waren heel enthousiast en met een groot ''Dieu le veult!'' (dat betekent God wil het!) vertrok in 1097 een groot leger van edelen, boeren, burgers, en kooplieden. |
{{beginnetje}} |
{{beginnetje}} |
Versie van 11 sep 2013 18:01
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
Dit artikel is nog niet af. |
De Kruistochten waren een soort van oorlogen tussen de christelijke landen in Europa en de moslimlanden in het Midden-Oosten. Er zijn in totaal negen geweest.
Geschiedenis
Oorsprong
In 1091 was Alexius van Byzantium hopeloos. Het Byzantijnse Rijk waar hij keizer van was werd de hele tijd aangevallen door de Seltsjoeken en andere moslims en z'n rijk brokkelde langzaam af en het zou niet lang meer duren of de hoofdstad Constantinopel zou worden ingenomen. Hij vroeg hulp aan paus Urbanus II. Urbanus wilde hem wel helpen. Éen van de redenen was de Christelijke Kerk zich had gesplitst in de Rooms-Katholieke Kerk onder leiding van de paus en de Oosters-Orthodoxe kerk met als hoofd de patriarch van Constantinopel. De paus hoopte dat de twee kerken dan weer bij elkaar kwamen. Op de synode (een soort preek) van Clermont riep hij op tot een kruistocht. De mensen waren heel enthousiast en met een groot Dieu le veult! (dat betekent God wil het!) vertrok in 1097 een groot leger van edelen, boeren, burgers, en kooplieden.
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
Dit artikel is een beginnetje.
|