Operatie Fall Weiss: verschil tussen versies
(Alvast opslaan) |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| ⚫ | |||
| + | |||
'''Operatie Fall Weiss''', ook bekend als de '''Aanval op Polen''', was de eerste veldslag of operatie aan het [[Oostfront (Tweede Wereldoorlog)|Oostfront]] in de [[Tweede wereldoorlog]]. Fall Weiss begon op [[1 september]] [[1939]], toen op 4h45 in de ochtend de [[Blitzkrieg]] de Poolse linies doorbrak. Aan het einde van de maand had Polen zich al overgegeven en was het bezet. |
'''Operatie Fall Weiss''', ook bekend als de '''Aanval op Polen''', was de eerste veldslag of operatie aan het [[Oostfront (Tweede Wereldoorlog)|Oostfront]] in de [[Tweede wereldoorlog]]. Fall Weiss begon op [[1 september]] [[1939]], toen op 4h45 in de ochtend de [[Blitzkrieg]] de Poolse linies doorbrak. Aan het einde van de maand had Polen zich al overgegeven en was het bezet. |
||
| Regel 7: | Regel 9: | ||
=== Verhoudingen === |
=== Verhoudingen === |
||
| − | Om te beginnen had Duitsland 11 tankdivisies tegen 1 Poolse, qua infanterie stonden de divisies 40 tegen 30, Duitsland had 4 gemotoriseerde divisies en Polen geen enkele, en het enige vak waar polen een overwicht had met 1 tegen 11. Qua luchtmacht had Duitsland 850 bommenwerpers en duikbommenwerpers ([[JU-87]]'s) en 400 piloten. De Poolse luchtmacht moest het met 210 bommenwerpers en 150 piloten doen. |
+ | Om te beginnen had Duitsland 11 tankdivisies tegen 1 Poolse, qua infanterie stonden de divisies 40 tegen 30, Duitsland had 4 gemotoriseerde divisies en Polen geen enkele, en het enige vak waar polen een overwicht had met 1 tegen 11. Qua luchtmacht had Duitsland 850 bommenwerpers en duikbommenwerpers ([[JU-87]]'s) en 400 piloten. De Poolse luchtmacht moest het met 210 bommenwerpers en 150 piloten doen. Deze waren duidelijk geen partij voor de [[Luftwaffe]], dat wordt bewezen door het feit dat de Poolse luchtmacht meteen al na 2 dagen (bij de eerste aanval) door de Duitse Luftwaffe vernietigd werd. De Poolse marine beschikte over 4 torpedobootjagers, vijf onderzeeërs, 2 kanonneerboten, slechts 1 mijnlaag en 6 mijnvegers. Dit betekende ook dat geen enkele Duitse aanval van de zee kon worden afgeslagen. Ondanks het [[Verdrag van Versailles]] had Duitsland een marine die de Poolse in één-twee-drie overklaste. |
| − | |||
| ⚫ | |||
Versie van 3 mei 2015 20:01
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Operatie Fall Weiss, ook bekend als de Aanval op Polen, was de eerste veldslag of operatie aan het Oostfront in de Tweede wereldoorlog. Fall Weiss begon op 1 september 1939, toen op 4h45 in de ochtend de Blitzkrieg de Poolse linies doorbrak. Aan het einde van de maand had Polen zich al overgegeven en was het bezet.
Redenen voor de overwinning
Waarom Duitsland zo een grote overwinning kon behalen, lag aan het feit dat ze als veruit de enige in Europa nieuwe tactieken ontwikkelden en nieuwe wapens produceerden om deze tactieken uit te voeren. Het Poolse leger, net als de vele andere legers in Europa bleef te veel in een mentaliteit van de Eerste Wereldoorlog.
Verhoudingen
Om te beginnen had Duitsland 11 tankdivisies tegen 1 Poolse, qua infanterie stonden de divisies 40 tegen 30, Duitsland had 4 gemotoriseerde divisies en Polen geen enkele, en het enige vak waar polen een overwicht had met 1 tegen 11. Qua luchtmacht had Duitsland 850 bommenwerpers en duikbommenwerpers (JU-87's) en 400 piloten. De Poolse luchtmacht moest het met 210 bommenwerpers en 150 piloten doen. Deze waren duidelijk geen partij voor de Luftwaffe, dat wordt bewezen door het feit dat de Poolse luchtmacht meteen al na 2 dagen (bij de eerste aanval) door de Duitse Luftwaffe vernietigd werd. De Poolse marine beschikte over 4 torpedobootjagers, vijf onderzeeërs, 2 kanonneerboten, slechts 1 mijnlaag en 6 mijnvegers. Dit betekende ook dat geen enkele Duitse aanval van de zee kon worden afgeslagen. Ondanks het Verdrag van Versailles had Duitsland een marine die de Poolse in één-twee-drie overklaste.