Unie tussen Zweden en Noorwegen

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De unie tussen Zweden en Noorwegen bestond tussen 1814 en 1905. In deze tijd waren Noorwegen en Zweden twee aparte landen, maar hadden dezelfde koning. Dit wordt een personele unie genoemd. Zweden had hierdoor veel invloed in Noorwegen. De unie werd officieel de Verenigde Koninkrijken van Zweden en Noorwegen genoemd. In het dagelijks taalgebruik noemde men de unie vaak Zweden-Noorwegen.

De unie ontstond in 1814. Vóór die tijd behoorde Noorwegen tot het Koninkrijk Denemarken en Noorwegen, waarin Denemarken en Noorwegen één land waren. Denemarken had echter de kant van de Franse keizer Napoleon Bonaparte gekozen tijdens de Coalitieoorlogen. Frankrijk verloor de oorlog en Denemarken moest Noorwegen afstaan aan Zweden. Zweden had namelijk Finland verloren aan Rusland, waardoor Noorwegen als een compensatie werd gezien. Denemarken vond het niet erg om Noorwegen af te staan, maar de Noren waren hier niet blij mee. Tijdens de 19e eeuw werd de roep om onafhankelijkheid van Zweden steeds groter. Noorwegen verklaarde zich in 1905 onafhankelijk, wat enkele maanden later door Zweden werd erkend.

Na de onafhankelijkheid bleef Noorwegen een koninkrijk, maar koos een andere koning. De Deense prins Karel werd uiteindelijk gekroond tot koning Haakon VII.