Kerstkrans
Een kerstkrans is een bekend soort versiering voor het Kerstfeest.
De Germanen vierden midden in de winter het feest van de zonnewende, de terugkomst van de zon. Dat deden ze door groene takken van planten en bomen, zoals hulst, maretak, sparren en dennen, in huis te halen. Als teken van leven. Door ze in een cirkel te schikken ontstaat een krans. Zo'n krans heeft dezelfde vorm als de zon. Dat heette een zonnewiel.
In de Germaanse cultuur waren het zonnewiel en de zespuntige ster (hagal-rune), al heel bekende tekens. Het waren een soort herkenningstekens voor god (Wodan, Donar, Thor), de onvergankelijke hoogste macht. De tekens werden gebruikt om bescherming of geluk te vragen en staan symbool voor groei.
Het zonnewiel kreeg tweeduizend jaar geleden een nieuwe betekenis. Het teken van het wiel verwees sinds die tijd naar Christus, het onvergankelijke licht der wereld. Denk maar bijvoorbeeld aan die enorme grote ronde ramen in kerken. Dat zijn reusachtige sierlijke zonnewielen met een meerpuntige ster erin (roosvensters)
De kerstkransen werden daarom vaak aan de buitendeur gehangen. Vroeger verwees dat naar de oude betekenis van het zonnewiel. Tegenwoordig doen mensen het vooral omdat ze het mooi of leuk vinden. De kerstkrans heeft dus alles met het christelijke kerstfeest te maken.