Filterlogboek

'{{Werk|werk in uitvoering=}} === Mandaatgebied Palestina === Een mandaat is eigenlijk kort gezegd een bevel of opdracht. In dit mandaat kregen de Engelsen de opdracht voor twee dingen, die niet allebei konden: -een onafhankelijk Palestijns land opzetten -een Joodse nationale woonplek te helpen creëren. Ze bedoelen gewoon een joods land. De bewoners van Palestina werd niets gevraagd over een joods land op hun gebied. Ze hadden het maar te pikken. De belangrijkste groepering rond dit mandaat is: === Christelijk zionisme === Christelijk zionisme is de voorloper van het Joods zionisme. Ze zijn al een paar honderd jaar langer bezig, dan het Joods zionisme. Het word soms ook Christenzionisme genoemd. Het doel van Christenzionisten is de terugkeer van de messias ( Jezus ) op aarde. Hoe dat moet gaan staan in de bijbel. Die vertelt, wat er gaat gebeuren. * Terugkeer van de joden naar het "beloofde land" (vroeger joodse gebieden. ze denken, dat god die aan hen beloofd heeft). Er moet een nieuwe joods staat komen. Die Moet lijken op het vroeger joods gebied en net zo groot zijn. * Opnieuw bouwen van de joodse tempel (meesten denken op de op de Tempelberg) * Massale bekering van joden: ze moeten gaan geloven in Jezus.. * Valse messias die uit de dood lijkt opgestaan en overal volgelingen krijgt. * Vernietiging van de aarde door vuur en geweld. Christelijk zionisten denken, dat dit niet enkel verhaaltjes zijn, maar opdrachten. Ze moeten gaan zorgen, dat het zo gebeurt. Ze denken, dat Jezus pas dan weer terugkomt. '''Joodse staat:''' Christelijke zionisten willen dus, dat Israël net zo groot wordt als het vroegere joodsegebied. Israel is nog steeds kleiner. Ze vinden dus dat israel moet groeien. Zionisten gaan steeds meer wonen op vreemd gebied, ( kolonisatie). Ze zeggen dan, dat ze Palestijns lannd gaan "judificeren, Dat betekend, dat ze er joods gebied van willen maken. Ook wordt de palestijnde bevolking uit het land gezet ( deportatie). Dit word vaak gesteund en betaald door christenzionisten. Die willen ook dat de inwoners alleen Joden zijn. Met hooguit een paar anderen. Dat doel is nog niet bereikt. Christenzionisten willen dus ook geen christenenPalestijnen in israel. Ook die moeten weg . '''Tempel:''' De belangrijkste keuze is op de Tempelberg. die plek word zo genoemd, omdat daar in de oudheid de joodse tempel stond. Op de Tempelberg staat nu de Al_Aqsa moskee. Die is erg belangrijk voor de Moslims. Die sloop je niet zomaar even. Dat wordt grote ruzie. Andere mogelijkheid: Plan van Christenzionist domine Wiliam Henry Hechter. Die had in 1897 al een compleet plan klaar voor een tempel. Niet op de tempelberg, maar in Bethel. Dat zou het centrum van het land zijn. Daarom vond hij dat de beste plek. Er lijkt nog geen plan voor om de joodse Tempel weer op te gaan bouwen. '''Bekering:''' Al in 1621 schreef Sir Henry Finch er een boek over. Het boek gaat er over, dat alle joden ook moeten gaan geloven in Jezus als de verlosser. Israel werkt niet echt mee daaraan. Rond 1970 kwamen er steed meer christenen naar Israel om Joden te bekeren. Veel joden zich bekeerden en werden Messiaanse joden. Dat is de naam voor joden, die in Jezus geloven. Israel wilde dat niet. ze kennen de doelen van hun christelijke vrienden. Misschien wil Israel wel niet meewerken aan de vernietiging van de Aarde?. Ze maakten 3 wetten om dat te verbieden, dat Christenen Joden gaan laten geloven in Jezus. de bekeringen lijken wat gestopt nu. Joden hadden nogal wat voordelen. zoals mooie huizen in alleen-voor-joden-gebied. Vaak werden Messiaanse joden uit die gebieden gezet. Men vond ze niet meer joods. '''Valse messias:''' Hij wel op het lijstje, maar is nog lang niet aan de beurt. Net als '''De vernietiging van de Aarde:''' Christenzionisten geloven dat de aarde in vuur en geweld vernietigd moet worden. Dat staat in de bijbel. Atoombommen kunnen dat gaan doen. Die lijken heel erg op wat de bijbel zegt. Christenzionisten willen daar dus ook voor gaan zorgen. '''Jezus:''' Pas als ze dit allemaal hebben laten gebeuren komt Jezus terug op aarde. '''Wat verdere geschiedenis :''' Christelijk zionisme is er al veel langer dan het Joodse Zionisme. Het is ontstaan na de Protestantse reformatie in het 17^e eeuwse Engeland. Rreformatie betekend, dat het chrsitendom veranderde. Protestantisme ontstond. Er werd anders naar de bijbel en de joden gekeken.Door de bijbel worden Joden belangrijker voor Christenzionisten. Lord Shaftesburry schreef in 1839 al een 30 pagina’s groot artikel voor de Quarterly Review: ‘State and Restauration (sic) of the Jews.’ Hij wilde een joods thuisland met Jeruzalem als hoofdstad. Dit onder Britse bescherming. Hij was erg actief. Hij verspreide zijn iedeën steeds verder. Protestanten in heel Europa namen zijn ideëen over. Veel mensen denken, dat het Joods zionisme ook door zijn invloed is ontstaan.. In 1853 bedacht hij al de zionistische slogan:“Een land zonder volk, voor een volk zonder land”. Deze slogan is vaak gebruikt in de USA en Europa als rechtvaardiging. Het Christelijk zionisme ging op de achtergrond langzaam een steeds belangrijkere rol spelen in de Engelse regering. In 1840 was Lord Palmerson de Britse minister van Buitenlandse Zaken. De Ottomanen heersten toen nog in Palestina. Hij probeerde die Ottomaanse regering te laten helpen om meer Joden naar Palestina te laten komen.. Ook in de USA waren ze al actief in die tijd. In 1891 starte E. Blackstone campagne voor een joods thuisland. Hij vond, dat dde bijbel dat verlangde. Ook de Nederlandse CU en SGP lijken het Christelijk Zionisme te steunen. Ze steunen Israël en de groei van Israël al jaren. Over de vernietiging van de aarde willen ze niets zeggen. De CDA lijkt ook vooral Israël te steunen. Palestijnse belangen doen er niet toe voor ze. Ze zeggen wel eens wat om neutraal te lijken. Maar is betekenisloos. '''Verbinding zionisme en christenzionisme:''' Zionisme, betekent het joods streven naar een eigen staat. Het woord werd voor het eerst gebruikt door Nathan Birnbaum in zijn tijdschrift ‘Selbstemancipation’. Hij schreef daarin vaak over een Joodse staat. Theodore Herzl pakte het zionisme op in 1896 Hij schreef het pamflet “der Judenstaat”. Een pamflet is een stuk papier waarop kort en duidelijk een mening staat. In 1897 werd het eerste zionistische congres( grote bijeenkomst) gehouden. Uit verdere congressen ontstond de “World Zionist Organsiation”. Deze organsatie maakte het zionisme groot. Voor die tijd groeide het antisemitisme ( racisme tegen Joden). Ook in West Europa, maar vooral in Midden- en Oost Europa. De vluchtende joden gingen toen nog vooral naar de USA. Ze dachten helemaal nog niet aan het oprichten van een joodse staat. Dat begon pas na de zionistische congressen en de oprichting van de World Zionist Organsiation. Een belangrijke vriend en hulp van Theodore Herzl was dominee William Henry Hechler. Hij wordt vaak de eerste moderne Christelijke Zionist wordt genoemd. Hechler had berekend uit de bijbel, dat in 1897 de terugkeer van de joden naar Palestina zou beginnen. Hij probeerde Herzl er van te overtuigen de Nieuwe Tempel in Bethel te bouwen. Dat was het centrum van het land. Hij had de volledige plannen daarvoor al klaar. Herzl’s ideeën lijken van de Chrsitenzionisten te komen. Die dus erg belangrijk zijn voor het Joodse Zionisme.In die tijd leken Christelijk- en joods zionisme dus wel heel erg op elkaar. Ze werkten veel samen Voor de oprichting van de “World Zionist Organsiation” in 1902, werd er ook aan andere gebieden gedacht voor joodse staten. Er waren onderhandelaars naar veel landen rondgestuurd. Er werd gedacht aan gebieden in Brits Guyana, Oeganda , Argentinië en Palestina. Herzl zelf vond Argentinië een tijdje de beste keus. Palestina was wel favoriet. daar dachten de joden vandaan te komen. Ze dachten, dat dat wel niet zou lukken. Er woonden al veel Palestijnen. Er woont nog steeds een groep zionisten in Argentinië , die daar een joodse staat willen. het Christelijk zionisme werd steeds groter in Engeland en in Europa en de USA. Daarom koos het Zionistisch Congres nu wel voor Palestina. Sommige zionisten wilden dat (nog) niet, Zo werd er later ook geprobeerd in Suriname een joodse staat op te zetten. Voor Christelijke Zionisten is het doel altijd een joodse staat in Palestina geweest. Enkel in Palestina , niet in de andere landen. Dat mag duidelijk zijn. Andere landen staan niet in de Bijbel. Tegen deze achtergrond ontstond de z.g. Balfourverklaring. === '''Balfourverklaring:'''  === De Balfourverklaring is genoemd naar Lord Balfour. Hij was minister van Buitenlandse zaken, zijn Premier was David Lloyd George. Ze waren allebei ChristenZionisten. De Balfourverklaring is de verklaring van de Engelse regering, dat ze wilden streven naar een joodse woonplek in Palestina. Ze verklaarden ook die woonplek te zullen beschermen en helpen. Eigenlijk waren er 2: verklaringen In Juli 1917 vroeg lord Balfour een voorstel aan de zionisten over een joodse staat. Dit werd:: !: De Regering van Zijne Majesteit accepteert het principe dat Palestina moet worden hersteld als het Nationale woonplaats van het Joodse volk. Dat betekend,: De Engelse regering vindt, dat Palestina een joods gebied moet worden. het woord 'hersteld" betekend dat het gebied net als in de oudheid moet worden. 2: Zijne Majesteit's Regering zal haar uiterste best doen om de verwezenlijking van dit object te verzekeren en zal de noodzakelijke methoden en middelen bespreken met de Zionistische Organisatie. Dat betekend, dat de Engelse regering alle steun geeft en alles met de zionisten gaat bespreken. De 1e versie van 31 oktober was een brief aan lord Rothshield. Op 2 Nov. bracht Balfour de plannen officieel naar buiten: Hij maakte de Engelsen er iets meer de baas over. Zijn kabinet ging een "Joodse Nationale Woonplek" helpen ontstaan en ondersteunen. Niemand weet wat "Joodse Nationale woonplek" nu eigenlijk betekend. Er had eerst “Joodse Staat” gestaan. Dat werd snel aangepast, omdat men toch dacht, anderen dat niet wilden De niet-Zionisten in de regering werden overgehaald door: * -Vervanging van de woorden "Joodse staat" door het vage "joods Nationaal Tehuis" * ze zeiden, dat de dankbare Joodse bevolking dan de landroute naar India en de olieroute door het Suezkanaal konden helpen bewaken tegen de Fransen. De Christen Zionisten Wilden van Palestina een joodse staat maken. De Palestijnen kregen niets te zeggen. Hun belangen werden helemaal aan de kant geschoven. Alleen het grote doel Joodse staat deed er toe. De Christenzionistische Britse regering had geen behoefte de Palestijnen een rol te laten spelen in Palestina. In zijn brief aan lord Curzon in 1919 schrijft Balfour: ‘Want in Palestina stellen we niet voor om zelfs maar door de vorm te gaan voor het raadplegen van de wensen van de huidige inwoners van het land ... de Vier Grootmachten zijn toegewijd aan het zionisme”. kort gezegd staat er: De Palestijnen mochten geen rol spelen in Palestina. Hun belang deed er niet toe. Hen mening moest niet gevraagd worden. 10 % van de Palestijnen is christen. Ook hun belang werd weggewoven. Alleen Zionisten mochten meepraten over Palestina.. De vier grootmachten zijn de regeringen van Engeland, Frankrijk, Rusland en de Amerika. Hij lijkt overtuigd, dat die ook Christenzionisten zijn! Er zal dus wel; overleg zijn geweest. Dat verklaart, waarom de Balfourverklaring later in het mandaat van de Volkerenbond is gekomen. Christelijke Zionisten konden blijkbaar ook voldoende druk en invloed uitoefenen in de Volkerenbond. === Oorlog in het gebied: === Palestina werd in 1918 door de Engelsen veroverd. Daarvoor was het onderdeel geweest van het Ottomaanse rijk. Dat rijk was een tegenstander van de geallieerden in de Eerste Wereldoorlog.~~[[Bestand:MPK1-426 Sykes Picot Agreement Map signed 8 May 1916.jpg|miniatuur|Deze kaart geeft de overeengekomen verdeling van Ottomaanse gebied tussen Engeland en Frankrijk weer. Een willekeurig getrokken lijn, dwars door volkeren en gebieden, gaf de verdeling aan. Rood voor de UK en blauw voor de Fransen]]Zowel Engeland als Frankrijk wilden gebieden van het Ottomaanse rijk koloniseren. Ze zagen in, dat ze het gebied dan moesten verdelen. Ze wilden niet zinloos met elkaar gaan vechten daarover. Zo ontstond het geheim gehouden Sykes-Picotverdrag op 16 mei 1916. Er was ook een groep Arabische vrijheidsstrijders, onder leiding van Fayçal Hoessein. Daar werd mee afgesproken, dat ze met de geallieerden mee zouden vechten om de Ottomanen te verslaan. Dit in ruil voor de oprichting van een groot-Arabisch rijk in het gehele Arabische gebied. Dus ook Palestina! Het Sykes-Picotverdrag werd voor hen verborgen gehouden. De overeenkomst met de Arabieren was dus ëén grote leugen. Puur bedrog. <nowiki>~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~</nowiki> aanpassingen taal en verdeling in onderwerpen tot hier <nowiki>~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~</nowiki> De opstandelingen leider Faisal, zoon van Fayçal Hoessein, had om zijn positie te versterken ook een overeenkomst gesloten met de Zionist Chaim Weismann, om elkaars nationale aspiraties niet in de weg te zitten, mits de Engelsen zich daadwerkelijk aan de deal hielden. Erg duidelijk was geen sprake van antisemitisme bij de arabieren.! Ook later werd hij bedrieglijk door Lord Balfour er van overtuigd, in te stemmen met de Balfourverklaring. Die werd uitgelegd als het instellen van een beperkte soort van humanitaire opvang van joodse vluchtelingen. Er was tot de komst van de zionisten geen sprake van vijandschappen tussen de diverse volkeren van het Ottomaanse rijk. Ook Faisal had duidelijk niets tegen joden an sich. De Groot Arabische opstand begon 5 juni 1916. Toen de Arabieren de geallieerde de overwinning op de Ottomanen brachten, waren ze echter behoorlijk uitgedund. Hun leger stelde niet veel meer voor. Engeland en Frankrijk zagen direct een kans zich niet aan de belofte te hoeven houden. De Arabieren konden er immers niet veel tegen inbrengen. Ze namen controle over gedeeltes van het gebied. De Fransen het gebied van het huidige Syrië en Libanon, de Britten irak en Palestina ( nog inclusief Jordanië ) dat in 1918 was ingenomen. Ze spraken nogmaals respect voor elkaars belangen af. Voor de Britten was dit gebied vooral belangrijk vanwege de landroute naar India en het Suezkanaal vooral belangrijk voor de Olieroute vanaf Irak. De Russen kwamen te laat om mee te doen met dit landjepik. Al waren het wel de Russen geweest, die na hun revolutie het geheime Sykes-Picotverdrag naar buiten brachten. De Volkerenbond bevestigde de ontstane situatie en op 24 juni 1922 en gaf de Engelsen en Fransen een mandaat over de door hen bezette gebieden. Wel werd overeengekomen, dat de mandaatgebieden op termijn zelfstandig zouden moeten worden. Bij alle gebieden, buiten Palestina, lukte dat vrij vlot. In Palestina werd geen enkele poging ondernomen een zelfstandig bestuur op te zetten. Dat zou ook totaal gebotst hebben met de christelijk zionistische plannen voor een Joodse Staat in dit gebied. Een groot- Arabische staat werd niet in Europees belang geacht. Verdeel en heers. Kleinere staten die onderling concurreerden werd handiger geacht voor het westen, nu gebruik van olie in opkomst was. Het gebied, dat de Arabieren ambieerden werd opgedeeld. Syrië werd als troostprijs voor de Arabische strijders, aan Faisal gegeven. Die vond zichzelf wel koninklijk en werd de eerste koning van Syrië. Tot de Fransen hem daar verdreven. Het was immers Frans mandaat gebied, waar de Engelsen helemaal niets te zeggen hadden! Daarop werden de landen Irak en Transjordanie aan zijn zoons gegund, die zich ook wel koninklijk vonden en er koninkrijken van maakten. Toch wel iets anders dan het beloofde groot- Arabisch rijk. Dat verraad is de Arabieren altijd blijven steken en werpt er misschien enig licht op, waarom Isis aanslagen vooral in Engeland en Frankrijk plaatsvinden. Zoals gezegd is er nooit gewerkt aan de verzelfstandiging van Palestina, zoals afgesproken in het mandaat. Het gebied bleef als een Engelse kolonie gerund worden. Waar vooral de zionisten werden geholpen “enkel voor joden” gebied uit te breiden. Lord Balfour had al duidelijk gemaakt, dat hij en de andere Christen-zionisten in zijn regering en de regeringen van de Vier grootmachten enkel geïnteresseerd waren in een Joodse staat in Palestina. Niemand in de Volkerenbond hield de Britten danook aan hun taak een zelfstandige regering in Palestina op te zetten en een Palestijnse staat op te richten. Door de macht van het Christelijk Zionisme vonden ze het wel best, dat Palestina niet als Arabische staat verzelfstandigde. Ten tijde van het Ottomaanse rijk werd ook Palestina toen nog gekenmerkt door een relatief goede verstandhouding en samenwerking tussen de diverse volkeren. Joden, Christenen en Moslims respecteerden elkaars belangen. Europese bezoekers in de laatste periode van het Ottomaanse rijk, omschreven dat als opvallend kenmerk. In Europa lukte dat samenleven lang niet zo goed. Notabelen beschouwden zich als landeigenaren en hieven pacht van de bewoners. Dit pachtsysteem was gegroeid uit methodes tot belastingheffing en was meer een soort erfpacht, zoals in Nederland nu ook nog gebruikelijk met huizen in steden: De eigenaar van een huis betaalt pacht voor de gebruikte grond. Zo ook in Palestina. De eigenaar/gebruiker van huizen, dorpen met voorzieningen als eeuwenoude begraafplaatsen, boerderijen, weidegebied betaalde pacht aan de landheer. Eigenlijk was dit als vorm van belasting bedoeld, die zou moeten worden afgedragen, maar door de zwakte van het Ottomaanse rijk, verwerd dit tot prive bron van inkomsten voor de Notabelen. Als er land doorverkocht werd, werden er eigenlijk de pachtrechten doorverkocht. De koper was niet echt gerechtigd het gebied te ontvolken en boerderijen, woningen, eeuwenoude begraafplaatsen , dorpen etc. te vernietigen. Net als de Gemeente Amsterdam bijvoorbeeld niet zomaar mensen met geweld uit hun huizen mag drijven en die vernietigen. Het zionistisch/Palestijns conflict ontstond niet met de komst van de eerste zionisten naar Palestina. Vooral de Joden en Christenen daar profiteerden van de financiële ontsluiting van het gebied, begonnen in de laat Ottomaanse tijd. Dus in eerste instantie keek niemand raar op of protesteerde, toen de zionisten gebied opkochten. Economische ontwikkeling was welkom in de regio. De verschillende volkeren en religies konden nog goed met elkaar overweg. Dat veranderde toen bleek, dat zionisten dat land gingen ontvolken! Zich beroepend op hun zogenaamd eigendomsrecht werden alle niet-joden middels gewapend geweld van het gekochte pachtgebied gerdreven. Dorpen, huizen, boerderijen, eeuwenoude begraafplaatsen etc. werden massaal gesloopt. Dit bleek standaard te zijn, elke keer dat Zionisten land verwierven of innamen. “Alleen voor Joden” werd standaard op zionitisch gebied. de oorspronkelijke bevolking werd altijd met geweld verdreven. Wikipedia schrijft : Er is sprake van etnische zuiveringen wanneer er gewelddadige acties ondernomen worden om een etnische groep(ering) in een gebied in aantal te verminderen of naar elders te verdrijven. Dat is precies wat er hier gebeurde. Natuurlijk zorgden de Christelijke Zionisten in de Engelse regering ervoor, dat hier niet tegen opgetreden werd. Natuurlijk verspreidde zich een gevoel van onrecht, dat de Palestijnen werd aangedaan, maar alleen onder de Palestijnen. Internationaal stond men onder leiding van de Vier Grootmachten er ongeinteresseerd bij, of was men vooral steunend voor de zionisten. Natuurlijk ontstonden er onrust over het zionistisch racistisch geweld en de minachting voor de belangen van niet-joodse Palestijnenen. Discriminatie en racisme was nieuw voor de bevolking in dit gebied. Tot de komst van de Zionisten hadden de volkeren respect gehad voor elkaars belangen. Zionisten waren echter buitenlanders, met totaal geen kennis van de lokale verhoudingen of ook maar enige interesse in de verhoudingen en belangen van anderen. Als er mensen er tegenstand tegen boden van huis en haard verdreven te worden, werd dat gemakkelijk als antisemitisme weggezet. Ze hadden geen enkele interesse om ook maar na te denken over wat ze te weeg brachten bij anderen! Deze racistische opstelling komt ook naar voren in het veelvuldig gebruik van de slogan: “ Een land zonder volk, voor een volk zonder land”. Dat suggereert, dat het land niet door mensen bewoond werd. De Slogan wordt geheel ontkracht door Moshe Dayan, toen die later schrteef: “We came here to a country that was populated by Arabs and we are building here a Hebrew, a Jewish state; instead of the Arab villages, Jewish villages were established. You even do not know the names of those villages, and I do not blame you because these villages no longer exist. There is not a single Jewish settlement that was not established in the place of a former Arab Village.”Nahalal arose in the place of Mahalul, Gevat - in the place of Jibta, Sarid - in the place of Haneifs and Kefar Yehoshua - in the place of Tell Shaman. There is no one place built in this country that did not have a former Arab population.” Ook hij erkent, heel specifiek dat het gebied duidelijk niet “zonder volk”, niet onbewoond was. Wat werd dan bedoelt met “Een land zonder volk”? woonden er geen mensen? Niet in de ogen van de Zionisten! Wat ze hier duidelijk zeggen is, dat de bewoners van Palestina in hun ogen maar “wilden” en “geen echte mensen” waren. Ze werden/worden als inferieure mensen gezien. Ze tellen niet mee als mensen bij de zionisten. De bedoeling was van meet af duidelijk: Ze wilden Palestina van het begin af aan enkel bewoond zien door joden. De niet-joodse bevolking had te verdwijnen!! Etnisch zuiveren past daarbij! [[Bestand:NKUSA.ORG at AIPAC protest 2005.JPG|miniatuur|Neturei Karta leden protesteren bij de AIPAC conferentiebij het Washington DC convention center.]] De Engelsen deden niets tegen deze etnische zuiveringen. Ze stonden ze oogluikend toe, en lieten ook de zionistische bewapende Hagana gewoon ontstaan. De invloed van Christen Zionisten op de achtergrond van de Britse politiek hier is waarneembaar in dit zwak en dubieus Engels beleid, dat vooral het Zionisme hielp en Palestijnen bestrafte. Ook bij rellen en onrust werden meestal enkel de Palestijnen bestraft. Tegen zionistische moordenaars van Engelsen werd wel opgetreden. Maar er was/is ook tegenstand tegen het zionisme onder Joden. Er heerste veel onbegrip en woede over het verdrijven van niet-joden. Vooral onder de christen- en moslim Palestijnen, maar ook binnen lokale joodse gemeenschappen, waarvan vele zich tot de dag van vandaag tegen Israël blijven verzetten. Deze joodse bevolkingsgroepen vonden het vaak prima om met de andere Palestijnen vreedzaam samen te wonen. Ook waren er religieuze bezwaren. De joodse wet (halacha) die de oprichting van een joodse staat vóór de komst van de Messias verbiedt, speelt daar ook een rol. Bekend zijn de joodse Satmar en en de Neturei Karta als ook in Israël gevestigde antizionistische beweging. Ook in de USA leven relatief veel antizionistische Joden, die door Zionisten vaak als verraders, of zelfs antisemitische zelfhatende joden worden neergezet. Bekend zijn de demonstraties in New York, maar ook elders in de USA. Bij de zionisten heerste een mentaliteit van: dit is ons gebied, niet-joden moeten weg. Wij willen alleen levensruimte voor joden hier. Die mentaliteit is gebleven en komt vooral bij de “kolonisten in bezet gebied openlijk naar buiten. In de Louis_Theroux documentaire “The Ultra Zionists” zegt een kolonist; wijzend op een Palestijns dorp: Palestijnen moeten weg. Ik wil dat daar joden gaan wonen. Palestijnse rechten? Heb ik niks mee te maken. Ze zien maar. Mensenrechten? Ik ken alleen Joodse rechten”. Een ander werd gevraagd: “Wat ga je dan met dat geweer doen op Palestijns gebied” “Hit on Palestinians”. Schieten op Palestijnen! Palestijnen jagen dus! Dat leerde hij zijn kinderen ook, die bevestigden in de toekomst ook Palestijnen te gaan jagen! “De autoriteiten zeggen af en toe ‘Foei, dat mag niet joh’, maar ze doen er niet echt iets tegen” zegt hij lachend. De Engelsen, onder leiding van de christelijke Zionisten, deden er weinig tegen en als er al eens individuen vrede en rechtvaardigheid voor iedereen wilden, werden die snel en makkelijk omgebracht door Zionistische terroristengroepen. Ook daar bleven de Engelsen in gebreke. Zo werd Graaf Bernadotte vermoord. Hij had aandacht voor het lot van Palestijnen en Palestijnse vluchtelingen en hun omstandigheden. Dat mocht niet van de Zionistische terroristengroepen. Volgens Yaacov Shavit, professor Joodse Geschiedenis aan de universiteit van Tel Aviv, plaatste vooral de Lehi veel artikelen met het thema: Levensruimte voor het Joodse “meesters ras”, dat de plicht had “alle niet-joden te verdrijven en eventueel uit te roeien.” Ze vonden Arabieren maar een “ras van slaven”. Inferieure mensen dus. De vergelijking met het Nazie-Duitse “Lebensraum fuhr das Herrenrasse’’ en “vertreibung und vernichtung” van de “Untermenschen” , is daarbij snel gemaakt. Ook de Israelische Krant Haaretz benoemt dat op 25 aug 2011 in een artikel: “lebensraum as a justification for Israeli Settlements” De Lehi wordt door Israël als de belangrijkste groepering vrijheidsstrijders gezien en geëerd met eigen ordes eretekens, standbeelden e.d. Zelf zagen de Lehi zich als terroristen en riepen openlijk op tot terrorisme. Zo publiceerden de Lehi in hun ondergrondse blaadje “He Khazit”( het Front ) : “Noch Joodse ethiek, noch joodse traditie kan terrorisme als strijdmiddel afkeuren. We zijn ver verwijderd van morele bezwaren als het gaat om onze nationale oorlog. Voor ons ligt het bevel van de Thora waarvan de moraal dat van elk ander geheel van wetten in de wereld overtreft: 'Gij zult ze tot de laatste man uitwissen.' Hier word dus de boodschap van Joshua ( de opvolger van Moses.. zie de bijbel) aangehaald, die opdracht gaf alle Filistijnen, mannen, vrouwen, kinderen en babies, allemaal uit te roeien en alleen vruchtbare vrouwen te houden als seksslaaf. Wat onlangs ook een issue was, toen de zionistische hoofd legerrabby vermeldde, dat zionistische soldaten best wel Palestijnse vrouwen mochten verkrachten bij wijze van vermaak. Dat is ook geheel volgens Joshuaregels dus. Hij moest dat later wel terugtrekken, maar dit maakt wel duidelijk hoever de Ideeën van Joshua door zionisten als leidraad worden beschouwd in de benadering van Palestijnen. De vergelijking Palestijnen-Filistijnen werd niet enkel door de Lehi openlijk gemaakt en doorgetrokken. Palestijnen moesten weg uit wat de joodse staat moest worden. Op wat voor manier dan ook. Verdrijven of uitroeien! Joshua was duidelijk. “Die paar die zich schikken in hun rol van minderwaardige mensen, mogen als tweederangsburger blijven, zodat we ze kunnen gebruiken. De rest moet zijn verzet stoppen en weggaan, als ze willen overleven”. Dat is waar de zionisten dus voor staan. Deze verklaring laat goed zien, wat er in Palestina/Israël is gebeurd en nog steeds gebeurt. In het begin ging dit heel geleidelijk. Geweldsincidenten leken het. Ze hadden de Volkerenbond nog nodig om de joodse staat te erkennen. Daartoe moesten ze zich vooral als slachtoffers blijven presenteren. Het verzet van de Palestijnen tegen de onrechtvaardigheid, onderdrukking, etnische zuiveringen, verdrijving en moord moest vooral als antisemitisme verkocht worden worden toegeschreven aan haat en politieke agitatie. Misleiding door antisemitische leiders en dergelijke Volgens de Zionisten ging het enkel maar om, dat Palestijnen de joden geen eigen staat gunden en antisemieten waren. Dat er voor de komst van de Zionisten een verdraagzame samenleving was in Palestina leek heel snel vergeten of weggemoffeld door de westerse – lees christelijk-zionistisch georiënteerde – regeringen. Arabieren verwerden per definitie tot een antisemitisch volk bestempeld. “Ze waren altijd al antisemitisch was geweest” werd er plotseling beweerd. <big>'''collectieve bestraffing'''</big> Een goede tactiek om het hele volk van Palestijnen tot criminelen en antisemitische terroristen om te vormen, was de collectieve bestraffing. Het grootste effect ervan is, dat alle Palestijnen voortaan direct en zonder bezwaar tot de groep plegers mogen worden gerekend. Iedere Palestijn is dus ergens schuldig aan en mag willekeurig bestraft worden voor wat dan ook. De hele groep Palestijnen was nu schuldig en iedere individuele Palestijn hoefde niet meer individueel bekeken te worden, maar enkel als onderdeel van de schuldige groep! Redenen waren niet eens meer nodig, of werden verzonnen. Ze waren Alle Palestijnen, dus altijd schuldig aan alles wat er ooit was voorgevallen en nog zou voorvallen. Moshe Dayan zegt daar later over: “The method of collective punishment so far has proved effective.” De collective punnishment- methode hield in, dat als er een dorp of gebied veroverd of aangevallen moest worden, er gewacht werd op een incident, of er een werd veroorzaakt. Als er niets gebeurde werd er gewoon een incident verzonnen, dat als smoes en reden kon worden gebruikt om de aanval te lanceren. Westerse landen pikten dit argument van “vergelding” massaal., ook al was er veel protest, dat dit wel erg vaak leek te gebeuren als er nieuwe settlements in dat gebied gepland waren. De Collective Punishment gold alleen voor Palestijnen. Als er een joods iemand een moord pleegde , werd het huis van zijn gezin niet opgeblazen, werden er geen mensen van zijn gemeenschap vermoord of aangevallen. En als hij een Palestijn had vermoord werd hij vaak niet eens vervolgd. Als er al bewijslast was, verdwijnt die in die gevallen volgens Israëlische joodse mensenrechtengroepering B’tselem nog steeds meestal op miraculeuze wijze. De onderdrukte bevolking wordt er ook altijd van beschuldigd zelf de schuld ervan te zijn, dat ze onderdrukt worden. Collectieve bestraffing wordt internationaal overal verafschuwd en veroordeeld. Behalve als die door de Zionisten wordt toegepast op Palestijnen. Het ging zelfs zover, dat de Engelsen meededen met de collectieve bestraffing en bijvoorbeeld Palestijnse huizen markeerden voor de Zionisten, die bij wijze van collectieve bestraffing opgeblazen moesten worden. De verdrijving van de Palestijnen van hun huis en haard, bezit en land, had het het verlies van huisvesting, maar ook van werk en middelen van bestaan voor de Palestijnen tot gevolg. Dit werd nog eens verergerd door de duidelijke Engelse en Europese steun aan de zionistische agressie en de racistische actie van de Joodse vakbond Histadroet, om enkel joodse werkkrachten te gebruiken. Dit heeft tot diverse grote rellen geleid. Die van ‘20-21, 28-29 leidden tot wat halfslachtige Engelse maatregelen, die meer de schijn van onpartijdigheid moesten vertonen, dan daadwerkelijk iets oplossen. Bij de opstand van de Palestijnen in ‘36-’39 werd er zelfs gezamenlijk met de Zionisten opgetrokken om de Palestijnen te verslaan!! De harde Engelse aanpak van de opstand had tot gevolg, dat de Palestijnen hun hele kader en politieke structuur verloren. Hierna kregen de niet- Zionisten de overhand in de Engelse regering. Toen het onderzoekende commissies duidelijk werd wat er werkelijk speelde en gespeeld had in Palestina, werd de samenwerking met de zionisten opgezegd en de Balfourverklaring ingetrokken. Middels een “ Witboek”werd er gestreefd naar een meer rechtvaardige oplossing voor de Arabieren. Het Witboek bevatte de volgende punten: -Binnen 10 jaar een Arabisch-Joodse eenheidsstaat opzetten -Joodse immigratie beperken tot 25.000 in een keer en daarna 10.000 per jaar. -Verdere immigratie alleen met toestemming van de Arabische bevolking. Dat Witboek was het Officiële Engelse beleid tot 1948. De breuk met het zionisme kwam echter te laat om aan de status quo of het zionistisch streven naar Judificatie van Palestina ook maar iets te veranderen. De eens zo onderling vreedzame, respectvolle en verdraagzame samenleving van verschillende volkeren in Palestina was door de komst van de buitenlandse zionisten blijvend veranderd in een samenleving, van racistische overheersing, ethnische zuivering en onderdrukking door onverschillige kolonisten, gebaseerd op Nazi-achtige ideologie van enkel “Lebensraum”voor het “Herrenrasse, vernietiging en verdrijven van de Palesrtijnse “Untermensch”. De Engelse aandacht verslapte ook behoorlijk, door de dreiging van de tweede wereldoorlog dreigde en Palestina werd minder belangrijk. '''Samenwerking en Contacten tussen Zionisten en Nazies''' Om zich te bevrijden van de Engelsen zochten de Zionisten in de jaren 30 ook contact met de Nazies. Het was een grootmacht en steun/ samenwerking met grootmachten leek van belang. De Britten waren in de mandaatperiode heel bruikbaar geweest en mogelijk zou de opkomende macht Duitsland dat in de toekomst ook worden. Zo leek men te denken. Feivel Polkes voerde namens de Hagana de onderhandelingen met Adolf Eichman over de eventuele steun van de Nazi's aan een op te richten joodse staat in Palestina. De twee bleken het goed met elkaar te kunnen vinden en in 1937 bezocht Eichman zelfs Palestina op uitnodiging van de Hagana. Het Ha'avara Abkommen werd afgesloten met Nazie-Duitsland, als reactie op het groeienede antisemitismne daar. Daarin hoopten zowel de Zionisten als de Nazies, dat de Joden ertoe bewogen konden worden massaal naar Palestina te emigreren. Dit werd geen succes. Mogelijk speelde het een rol, dat de Joden dan al hun bezit moesten opgeven. Daar werden dan door Duitsland geproduceerde nuttige dingen als landbouwmachines voor joodse gemeenschappen in Palestina van gekocht. In 1941 zocht de Lehi contact met Otto von Hentig, van het Duitse ministerie van buitenlandse zaken. Lehi zei namens alle Zionisten te willen komen tot een samenwerking met de Nazies, als deze overeen zouden kunnen komen, dat Palestina erkend werd als een onafhankelijke joodse natie. Ze wezen er op, dat het zionisme en de Duitse nazi-ideologie eigenlijk gelijksoortige ideologieën waren. Ze boden aan om voor de Duitsers de Geallieerden te gaan bestrijden middels moord- en terreuraanslagen, spionage en sabotage. Tegelijker tijd werd er ook een brief gestuurd aan Franz von Papen, de Duitse ambassadeur in Turkey. Daarin schreven ze o.a.“'Eigenlijk zijn onze inzichten gelijk aan de Uwen. Er is geen onderscheid tussen onze opvattingen en daarom zijn we solidair met U en vragen U, waarom zullen we niet gezamenlijk handelen?'” De brief aan von Papen werd ondertekend door Stern Gang oprichter Yaïr Stern en de latere Israëlische premier Jitzhak Shamir, die destijds de tweede man was. Toen ze aanboden om voor de Duitsers de Gealieeerden te gaan bestrijden middels moord- en terreuraanslagen, spionage en sabotage, was er dus duidelijk sprake van hoogverraad door de zionisten. Later ontkennen de zionisten daarom, dat Lehi namens alle zionistische leiders handelde. Net als ‘collectieve bestraffing’ was dit ook een vaak gebruikte tactiek om kritiek op het zionisme in de kiem te smoren. Waar het handelen van één Palestijn of een enkele Palestijnse organisatie gemakkelijk wordt ingezet om alle Palestijnen collectief tot criminele en antisemitische terroristen te bestempelen,- “DE palestijnen hebben dit gedaan en beweren dit… “ Omgekeerd hieraan wordt de wereld onwelgevallig handelen door een zionist of zionistische organisatie, als fout handelen van de enkeling weggezet. De Zionisten zijn daar niet schuldig aan. Zo wordt het verkocht. De discrepantie tussen beide benaderingswijzen valt blijkbaar niemand in het westen op. Zo ook hier omtrent het handelen van de Lehi. Daartegenover staat echter, dat de Lehi wel degelijk beweerde namens alle zionistische leiders te praten. Burgerlijk zowel als militair. Hoe hadden ze anders ook kunnen onderhandelen over Israël, als niet met instemming van de rest van de zioniostische leiders? Ook het feit, dat Lehi leider Yitzak Shamir later premier van Israël werd, laat zien, dat er een behoorlijke steun voor zijn ideeën bestond in Israël. Hongarije werd in de tweede wereldoorlog lange tijd als veilige haven gezien door de opgejaagde joden. Het was geen hemel, maar ze werden er tenminste niet vervolgd, wat al heel wat was voor het Europa van toen. Pas in 1944 werd Hongarije bezet en kwam Adolf Eichman persoonlijk daarheen om de vernietiging van de daarwonende joden ter hand te nemen. Hij sloot een overeenkomst met de zionistische leider Kasztner. Leider van het Joodse “Relief and Rescue Commite”. Eichman en Kasztner konden goed met elkaar overweg en dat kwam tot een overeenkomst. Kaszner beloofde de joodse gemeenschap gerust te stellen en onrusten te voorkomen, als hij met een aantal Zionistische jongeren mocht vertrekken. Zo gebeurde dat ook. Kaszner vertrok met 1684 jonge zionisten en 450.000 niet-zionistische joden werden zonder al te grote onrusten afgevoerd naar de vernietigingskampen. Eichman zegt daar in een interview “Hij was ongelofelijk vasthoudend bij zijn pogingen om biologisch waardevol joods bloed veilig te stellen, dat wil zeggen, menselijk materiaal dat in staat was tot voortplanting en zware arbeid.” Kasztner zou volgens Eichman hebben gezegd; “jij mag de anderen hebben, maar laat mij over deze groep beschikken”. Kasztner is nooit echt vervolgd en heeft een hoge functie in de Israëlische regering gekregen. Zijn latere moord heeft Israël een beschamende rechtszaak bespaard. De Engelsen probeerden het Witboek te handhaven. De Arabische liga bleef aanspraak maken op een Arabisch Palestina, zoals in het mandaat was afgesproken en verwierpen de Zionistische aanspraken op Palestina voor een joodse staat als kolonialisme en imperialisme. Ze verwierpen het westers-zionistisch argument, dat de zionist een missie had om de arme achtergebleven Palestijnse bewoners op een hoger plan te helpen. Daar was ook duidelijk tot dan toe nog nooit sprake van geweest bij de zionisten! De Zionisten wilden geen Arabisch joodse staat, maar een alleen voor joden staat en voerden hun terroristische aanslagen en oorlogsvoering flink op. Bij de verovering van Haifa is Operatie Bi'ur Hametz bekend geworden, omdat de Zionisten erg trots waren op hun psychologische oorlogsvoering daar. Ze maakten gebruik van luidsprekers en radio uitzendingen om in het Arabisch o.a. te verkondigen, dat de strijd verloren was e.d. en dat de Arabieren de stad moesten verlaten, wilden ze overleven. Erg demoraliserend daarbij was dat de zionisten van Carmeli’s 22^e Bataljon de opdracht hadden om “van huis tot huis te gaan en alle arabieren te vermoorden” Ook moest alles dat wilde branden in brand gestoken worden, zodat het er zeer ernstig uit zag. Door de ontstane onzekerheid, angst en onrust kon de stad gemakkelijk van zijn bevolking ontdaan worden. Velen vluchtten ook in Paniek met achterlating van alles. Moshe Dayan werd benoemd om toezicht te houden op de achtergebleven bezittingen van de verdwenen bevolking. Hij besloot ze massaal te stelen en onder de kolonisten verdelen of voor het leger in beslag genomen. Op 21 april werd er rapport opgemaakt, dat Haifa ingenomen was. Op 22 april 1948 hadden de britten enkel nog de macht in het havengebied. De rest was in handen van de Hagana en de Carmeli Brigade. Er was een restant aerabische bevolking van zo’n 4000 perrsonen over, samengedreven in een paar gebieden, terwijl de vernietiging van arabische huizen op gang kwam. Als de Engelsen echt hadden gewild, was er een Arabisch-Joodse staat ontstaan in Palestina, maar ze waren oorlogsmoe. Ze gaven bij de VN aan het mandaat te willen beëindigen. De VN nam het plan aan om Palestina te verdelen in een joods- en een Arabisch gebied. Hoewel de Arabische bevolking 2 x zo groot was, als de joodse bevolking, zou het joodse gebied 56,4% van het gebied beslaan. 498.000 Arabieren zouden het aan zionisten toegewezen gebied moeten verlaten en 10.000 joodse bewoners het aan de arabieren toegewezen gebied. De belangrijke havenstad Haifa werd ook aan de Zionisten toegewezen. Een belachelijk onrechtvaardig plan, dat uiteindelijk werd goedgekeurd na schandalige chantage praktijken van de (door christelijke zionisten gerunde) USA regering op landen als Haïti en Liberia. Natuurlijk wist de VN wel, dat bewoners zich niet zomaar van hun land lieten schoppen en er problemen in de maak waren, die vele doden zou opleveren. Hoe zouden wij reageren als de helft van Nederland aan (meest illegale)buitenlanders werd toegewezen en wij maar moesten verhuizen uit dat gebied?. Op 14 mei 1948, 8 uur voor de officiële beëindiging van het Britse mandaat riep de Jewish Agency for Israël onder leiding van David Ben Goerion de onafhankelijke staat Israël uit. Dit was de start van de grootschalige verdere moord en verdrijving van de meeste van de niet-joodse bevolking uit Palestina. De Palestijnen spreken van Al-Nakba : de Ramp In het Fries dagblad van 29 Februari 2012 verteld de uit Roemenië afkomstige joodse immigrant over deze periode: “Ik heb veel gedood. Ik vocht voor mijn land. Dat deden we allemaal. De oorlog heeft ons zo gemaakt, we konden niet anders, begrijp je. Ja, het is fout, een gat in onze ziel. Maar dat land, dat was van ons. Eindelijk. Niet weer delen met vreemdelingen. Weg ermee!”. Ze was lid van de Palmach en verteld hoe ze de huizen van de Palestijnen afpakten en Palestijnen vermoorde als die terugkwamen om bezittingen op te halen. Waar ze zelf de vreemdeling was in Palestina bestempeld ze de oorspronkelijke bevolking voor het gemak maar even als vreemdelingen. Het geweten werd gesust met dat vechten voor je land, en een redenatie, die maakte dat zij als vreemdeling er wel hoorde en de oorspronkelijke bevolking eigenlijk de vreemdelingen waren, die er niet hoorden en verdreven moesten worden. Ze heeft niet door hoezeer ze een racistische Nazi-ideologie verkondigt. Zoals zo veel zionisten, dacht ze, dat er eindelijk een 100% joodse staat Israël was en dat het klaar was. Niemand in het westen hield de Zionisten aan de mensenrechten, of het internationaal erkende oorlogsrecht. We stonden er bij te juichen, hoe de zionisten "dat antisemitisch tuig" een lesje leerde. Dit alles word helemaal vreemd, als je kijkt naar wat er in een artikel van dekennisvannu van 10 juni 2010 Kijkt. Dit artikel verteld over een 2 DNA onderzoeken, naar onderlinge verwantschap van de diverse joods gemeenschappen. De onderzoeken werden uitgevoerd, door Universiteiten uit de USA, Israël, Rusland en div andere europese landen. Het onderzoek werd in de hoogwaardige bladen “American Journal of Human Genetics” en “Nature” gepubliceerd. De eindconclusie is, dat er inderdaad enige onderlinge verwantschap is, maar dat de grootste verwantschap van alle joodse volken niet onderling is, maar er bovenal met de PALESTIJNEN, de DRUZEN en BEDOUINEN uit Palestina! De mensen, die ze kwijt willen! Dat bestempeld die volkeren als meer Joods qua DNA , dan bijvoorbeeld de Europese joden en de zioniosten. Dat roept de vraag op wie er nou antisemitis is.'