Zeehond Loeskus

In 1971 begon Lenie 't Hart met de opvang van zeehondjes in Pieterburen. Ze zette het werk voort van het Groningse echtpaar Wentzel, dat vooral moederloze zeehondenbabies (huilers) verzorgde. Lenie vond haar eerste zeehondje bij Lauwersoog. Loeskus, zoals ze hem noemde, woonde in een teiltje in haar achtertuin.

Na een paar weken van goede verzorging en verse vis was Loeskus opgeknapt en werd hij weer uitgezet in de Waddenzee, vanaf een veerboot. Dat is nu 35 jaar geleden. Lenie heeft Loeskus nooit meer gezien. Maar zeehonden worden ongeveer veertig jaar, dus de bejaarde Loeskus kan nog best ergens in de Waddenzee rondzwemmen of lekker op een Waddenstrandje in de zon liggen.

Na een grote geldinzamelactie liet Lenie in 1978 een echte zeehondencrèche bouwen. Tot die tijd gebruikte ze haar achtertuin, die ondertussen vol stond met badjes, als opvang. Tegenwoordig vangt ze behalve huilers, ook zieke of door vervuiling getroffen zeehonden op.

Bron

Met toestemming overgenomen van www.anno.nl