Icovellauna

Icovellauna was een godin uit de Keltische mythologie die meestal in Gallië werd aanbeden. Haar gebedshuizen omvatten een achthoekige tempel zoals die gevonden is in Le Sablon in Metz. Deze werd oorspronkelijk gebouwd boven een bron, waaruit vijf aan haar opgedragen inscripties (in steen gehakte teksten) zijn teruggevonden. Ook in Trier werd Icovellauna geëerd. Daar is een inscriptie gevonden in het Altbachtal tempelcomplex. Beide plaatsen liggen in de vallei van de rivier de Moezel in Oost-Gallië, in wat nu Lotharingen in Frankrijk en Rijnland-Palts in Duitsland is. Eén zo'n inscriptie was, enigszins ongebruikelijk, in Romeinse cursieve (schuine) letters op een koperen tablet gegraveerd.

Bij de tempel in Metz leidde een wenteltrap naar het waterniveau, waardoor aanbidders in de lente offers konden achterlaten en/of het water konden meenemen. Een beeldje van een lokale Gallische Mercurius behoorde tot de voorwerpen die bij het heiligdom in het water werden geworpen, dat ook munten en keramiek bevatte uit de 2e tot 4e eeuw na Christus. Onderzoekster Jeanne-Marie Demarolle stelt dat Apollo ook in verband werd gebracht met Icovellauna. Deze onderzoekster vertaald de naam Icovellauna als "goede fontein". Onderzoekster Miranda Green vertaald Icovellauna als "water" en denkt meer aan een "watergodin" die "de leiding had over de warmwaterbron te Zavel in het Moezelbekken. Onderzoeker Xavier Delamarre suggereert dat 'ico-' de naam van een vogel zou kunnen zijn, misschien wel de specht. Het achterste deel van de naam, 'uellauno-', is op verschillende manieren te verklaren. Hierbij heeft de vertaling "chef, commandant" meestal de voorkeur.