Útgard

Loki laat Thor de 'waanbergen' van Útgard zien

Útgard (of Buitenplaats) is in de Noordse mythologie het uiterste ijle buitengebied van Jötenheim, de burcht van de Thursen en Joten. Deze plek zou donker zijn, en waarschijnlijk ook koud, want het verhaal verteld dat reuzen versteenden bij het aanzien van de zon.

In het verhaal Thor en Loki in Jotunheim leerden de goden dat Útgard een waan (illusie) was, opgewekt door de reuzen om hun angst aan te jagen.

In één versie van de mythologie wordt aangenomen dat Útgard de laatste van drie werelden is die verbonden zijn met Yggdrasil. De andere twee waren Åsgard (de verblijfplaats van de goden) en Midgard (de verblijfplaats van de mensen). Als Åsgard in het binnenste deel ligt, ligt Midgard buiten Åsgard, en aan het uiteinde liggen bergen en woestenij, water en meren en uiteindelijk de Noordelijke IJszee waar kou en duisternis heersen - en hier ligt Útgard. Dit gebied is gevaarlijk voor de AEsir (goden) en hier wonen machtige en rijke krachten; jots, gygers , rijst en andere soorten die in de oertijd zijn ontstaan ​​en die de orde in de kosmos bedreigen . De Jots zijn gevaarlijk voor de Asen, hoewel ze op zichzelf niet slecht zijn, maar gevaarlijk omdat ze, wanneer ze hun grenzen overschrijden, het machtsevenwicht bedreigen. Reizen naar Utgard was voor de Æsir net zo gevaarlijk als voor de Jots om naar Åsgard te reizen. [1]

In Gylfaginning vertelde Snorre Sturlason een van de avonturen van Thor en Loki toen ze Utgards-Loke bezochten in het kasteel van Utgard. Soms heerste er schijnbare vrede tussen de verschillende krachten en dan konden jota's en azen zich verzamelen voor drinkpartijen.