Vlaamse immigratie naar Wallonië

Vlaamse emigratie naar Wallonië is de trek van vele Vlamingen naar Wallonië (ook als forenzen) om daar werk te vinden. Dit gebeurde al vanaf het zelfstandig worden van België (1830) tot ongeveer 1965.

In Wallonië vond de industriële revolutie veel eerder plaats dan in Vlaanderen. Er ontstonden fabrieken, er was mijnbouw en daardoor trokken de arme plattelands mensen uit Vlaanderen weg. Ook was er in 1870 een landbouwcrisis waardoor veel honger en armoede ontstond.

Sommigen verhuisden daadwerkelijk en anderen pendelden mede door de komst van de stoomtrein en spoorwegen heen en weer (forenzen dus)

Ook Vlaamse boeren verhuisden en namen vanaf de jaren 1930 Waalse boerenbedrijven over, vaak omdat de Waalse boeren geen opvolgers hadden. Na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde bovendien de industrie, steden en de infrastructuur in Vlaanderen, zodat landbouwgrond daar verdween.

In de jaren 1950-1960 is er ook een instroom van buitenlandse gastarbeiders.