|
|
| Regel 7: |
Regel 7: |
| | ==Verhaal== | | ==Verhaal== |
| | {{verhaal}} | | {{verhaal}} |
| − | Er was eens een [[koning]] met een jonge, mooie dochter. Op een zonnige zomerdag ging ze naar de vijver bij het huis en speelde met haar gouden bal. Ze gooide hem op en ving hem en gooide hem op en ving hem weer totdat... de bal langs haar vingers gleed en zo in de vijver terecht kwam. Hij zonk naar de bodem. De vijver was zo diep dat de prinses de bal er niet uit kon halen.
| |
| − |
| |
| − | Wat was ze verdrietig om haar mooie bal. Ze huilde en huilde. Plots hoorde ze een stem: 'meisje, waarom huil je toch zo?'. Ze zag niks en vroeg wie daar was. 'Hier, in de vijver op de lelie'. En toen zag ze het: een dikke lelijke [[kikker]]. 'Ik ben mijn gouden bal verloren in de vijver' snikte het meisje tegen de kikker. 'Ik kan hem niet terug halen, want dat is te diep', vervolgde ze bedroefd. 'Stil maar meisje', antwoordde de kikker, 'Ik wil hem voor je halen, maar dan wil ik wel iets terug'. 'Tuurlijk, je kunt alles krijgen. Mijn goud, mijn kleding, zelfs mijn gouden kroontje zal ik je geven!' 'Nee, nee', zei de kikker, 'ik wil met je mee naar het paleis. Met je aan tafel zitten, van je gouden bordje eten, uit je gouden bekertje drinken en in je bedje slapen'. 'Oké', riep nu het meisje, dat een beetje ongeduldig werd, 'je kunt het krijgen zoals je het wilt, haal nou maar mijn gouden bal.' De kikker dook onder en kwam even later weer boven met de bal. Hij legde de gouden bal op de oever voor de voeten van het meisje. Nog voor hij weer op adem was gekomen om iets te kunnen zeggen, was de prinses er al vandoor. Ze wilde helemaal niet met zo'n vieze kikker aan tafel, van hetzelfde bord eten, uit dezelfde beker drinken en laat staan in hetzelfde bed slapen.
| |
| − |
| |
| − | De kikker riep nog: 'Je hebt het beloofd!', maar het hielp allemaal niets.
| |
| − |
| |
| − | 's Avonds zat de koningsfamilie aan tafel. Ineens werd er op de deur geklopt. Het prinsesje deed open en schrok. De kikker was helemaal van de vijver naar het [[kasteel]] gehopst en zat nu voor de deur. Ze deed snel de deur weer dicht en ging weer aan tafel zitten. Haar vader zag dat ze wit was en vroeg of ze ergens van geschrokken was. 'Was dat soms een reus aan de deur, die je wou meenemen?' grapte de koning. 'Ach nee, vader' zei de prinses, 'het is een kikker vader. Vanmiddag, toen ik aan het spelen was, viel mijn gouden bal in de vijver. De kikker heeft hem voor me opgedoken, op voorwaarde dat hij van mijn bordje mocht eten, uit mijn bekertje mocht drinken en in mijn bedje mocht slapen'. 'Als je dat beloofd hebt, moet je hem binnen laten'. 'Maar vader, het is een kikker!' 'Wie een belofte doet, moet zich daar aan houden!
| |
| − |
| |
| − | Laat hem binnen!' commandeerde de koning boos. En dus liet ze de kikker binnen. Ze ging weer aan tafel zitten, maar de kikker zei: 'til me op, ik wil op de tafel'. Na een boze blik van de koning tilde de prinses de kikker op. 'Nu, schuif je bordje naar me toe, dan kunnen we er samen van eten'. Ook dat deed de prinses. De kikker at zijn buikje vol. 'Wil jij niks eten prinses?' vroeg hij toen hij echt niks meer op kon. 'Nee', zei ze, 'ik heb niet zo'n honger meer'. Ze walgde van de vieze, vette kikker. Toen de kikker ook gedronken had, zei hij: 'Pak me op en laten we naar je kamer gaan. Dan kunnen we lekker gaan slapen.' 'Vader', klaagde het meisje, 'ik wil niet met zo'n vieze pad slapen!' Maar vader antwoordde niet en keek boos, ze moest doen wat ze beloofd had. En dus pakte ze de kikker met twee vingers op.
| |
| − |
| |
| − | Toen ze naar haar kamer liep, hield ze de kikker ver van zich af. In haar kamer stopte ze hem in een hoekje, maar toen ze in bed stapte, sprong de kikker op haar bed en zei: 'Je hebt het beloofd, ik mag bij je slapen'. Zuchtend pakte ze de kikker op, en zette hem met tegenzin op haar hoofdkussen. De kikker zei: ‘Prinsesje, ik ga nog 1 ding van je vragen, en dan ben je van me af. Krijg ik nog een nachtzoen van je?’ Dat vond de prinses maar niets, zo’n vieze kikker zoenen. Maar aan de andere kant, dan was ze wel van hem af. Met haar ogen dicht gaf ze de kikker een vluchtig kusje. Toen ze haar ogen weer open deed, zat er ineens een knappe prins op haar bed! De prinses stond versteld. 'Ja prinses', zei de prins, 'ik ben geen kikker. Ik was betoverd door een [[heks]] en alleen jij, jouw vriendschap, kon de vloek verbreken'. De prinses en de prins trouwden kort erna. Bij hun kasteel hebben ze ook een vijver. De prinses en de prins zorgen er voor dat geen enkele kikker iets tekort komt...
| |
| | | | |
| | ==Achtergrondinformatie== | | ==Achtergrondinformatie== |
