Maag-darmstelsel

Het spijsverteringsstelsel

Het maag-darmstelsel, het (spijs)verteringsstelsel of digestieve systeem is het orgaanstelsel dat zorgt voor de vertering en opname van voedingsstoffen voor het lichaam. De stoffen waar ons lichaam niks mee kan doen, afvalstoffen, worden weer uit het lichaam verwijderd door ontlasting, wanneer we op het toilet onze behoefte doen. Bij de mens bestaat het verteringsstelsel uit de mond, slokdarm, maag, de twaalfvingerige darm, de dunne en dikke darm en de anus.

Vertering

Vertering wordt gedaan door verschillende organen van het lichaam, waaronder de maag, de darmen, de lever en de alvleesklier. De meeste voedingsstoffen in de voeding kunnen niet in het lichaam worden opgenomen. Het spijsverteringsstelsel heeft de volgende taken:

• Opname van voedsel
• Mechanische verkleining van de voedselbrokken (kauwen en kneden)
• Chemische verkleining onder invloed van enzymen (vertering)
• Transport van de voedselbrij door het spijsverteringskanaal (slikken en peristaltiek)
• Kneden en mengen van het voedsel (peristaltiek)
• Overdracht van de voedingsstoffen aan het bloed (resorptie)
• Uitscheiden van afvalstoffen door de lever in de darm
• Afgeven van niet verteerde resten (ontlasting)

Organen binnen het maag-darmstelsel

Hieronder een overzicht van organen binnen het maag-darmstelsel:

• Mond
• Slokdarm
• Maag
• Lever
• Galblaas
• Alvleesklier
• Twaalfvingerige darm
• Dunne darm
• Dikke darm
• Endeldarm
• Anus

Functies van de organen in het spijsverteringsstelsel:

Mond

De mond is het eerste gedeelte van waar ons voedsel in verwerkt wordt.  Met onze tanden, kiezen en tong wordt het voedsel wat wij opeten fijngemaakt.

Slokdarm

De slokdarm vervoert ons eten naar de maag.

Maag

De maag kneed ons eten, en voegt maagsappen toe, zodat het eten zacht wordt.

Lever

De lever maakt gal aan. Gal is een dikke vloeistof wat helpt om vet af te breken.

Een lever is een bijzonder orgaan. Het kan zichzelf herstellen, net zoals de huid.

Galblaas

De galblaas (een soort peervormig ballonnetje) is een tijdelijke opslag voor gal. Als een persoon iets eet, dan knijpt de galblaas leeg en stroomt de gal naar de twaalfvingerige darm.

Alvleesklier

De alvleesklier maakt sappen aan om suikers, eiwitten en vetten te verteren. Ook maakt de alvleesklier twee stoffen aan die helpen bij de bloedsuikerspiegel.

Twaalfvingerige darm

De twaalfvingerige darm (heet zo omdat hij twaalf vingerbreedtes lang is) is het punt in het lichaam waar de inhoud van de maag naar toe wordt vervoerd en waar het gal en de sappen van de alvleesklier worden toegevoegd aan het eten.

Dunne darm

De dunne darm is ongeveer vijf meter lang. Hier vindt het belangrijkste deel van de vertering plaats. De voedingstoffen van het eten worden via de wand van de darm opgenomen in het bloed.

Dikke darm

Alle niet verteerbare voedselresten die de dunne darm niet kan gebruiken, worden doorgestuurd naar de dikke darm. Hier wordt al het vocht van de ontlasting (poep) in het lichaam opgenomen.

Endeldarm

De endeldarm is het laatste deel van het maag-darmstelsel. Hier wordt de ontlasting tijdelijk opgeslagen. Zodra de endeldarm vol zit, gaat er een seintje naar de hersenen. Hierdoor krijgt een mens de aandrang om naar het toilet te gaan.

Anus

De anus is een spier die de endeldarm afsluit met de buitenwereld. Het houdt de ontlasting in de endeldarm tegen. Zodra een persoon aandrang krijgt om naar het toilet te gaan, wilt de anus ontspannen, zodat de ontlasting het lichaam kan verlaten.