Masai

Wie zijn de Masai?

De Masai is een van de bekendste volken uit Afrika. Het is een volk dat leeft in het midden en zuiden van Kenia en in het noorden van Tanzania. In Kenia leven ongeveer 1.189.522 Masai en in Tanzania ongeveer 800.000. Met kleding gemaakt van rode doeken (shúkà) en opvallende sieraden vallen ze meteen op in het Afrikaanse landschap. De Masai zijn nomaden en hebben dus geen vaste woonplaats. Ze trekken rond en leven van de natuur.

Geloof

Tegenwoordig geloven veel Masai in het christendom. Maar het grootste deel van het volk gelooft in de god Engai of Enkai. Deze god had drie zonen en gaf elke zoon een cadeau. Het eerste kind kreeg een pijl-en-boog. Het tweede kind kreeg een ploeg. En het derde kind kreeg een stok en kon daarmee herder zijn van het vee. Dit is de voorouder van de Masai, alle Masai stammen van dit derde kind af. Door dit verhaal gelooft het volk dat zij al het vee (van de hele wereld) cadeau hebben gekregen en de taak hebben om ervoor te zorgen en er van te leven.

Vee is alles voor de Masai

De Masai geloven dus dat zij het vee cadeau kregen van god. Daarom zorgen ze goed voor de geiten, schapen en koeien en leven van deze dieren. Ze eten vooral het vlees van de dieren. En eten bijna geen groenten en fruit. De Masai drinken ook de melk en het bloed van het vee. De melk wordt vaak gemengd met urine (plas) van koeien om slechte bacteriën te doden. Dat klinkt misschien een beetje vies, net als het drinken van bloed. Maar ook dit is een traditie van de Masai. Het bloed wordt alleen gedronken bij speciale momenten of als er te weinig melk is. Een bijzonder dieet. En toch zijn de Masai super gezond.

Een kleurrijke taal

Net zo bijzonder als de eetgewoontes, is de taal die dit volk spreekt. Naast de officiële landstalen Engels en Swahili spreken veel Masai het Maa. Deze taal kent wel dertig woorden voor kleuren en ongeveer twintig woorden voor kleuren met een patroon. + Sikítóì betekent bijvoorbeeld geel en túlélèì is glimmend geel. Maar ze kennen ook een apart woord voor een gestipt of geruit patroon met de kleuren rood, zwart of bruin. Dat noem je márà.

Sieraden en Kleding

De Masai dragen één of twee doeken (shúkà), die ze om hun lichaam knopen. Over hun schouders dragen ze een groot doek die ze een kanga noemen. Deze doek beschermt hen overdag tegen de zon en 's ochtends en 's avonds tegen de kou. Deze doeken kunnen verschillende kleuren en patronen hebben, maar de meeste shúkà zijn rood. Rood is de kleur van het bloed en het leven en zou wilde dieren afschrikken. De mannen en krijgers dragen ook vaak speren en schilden. De vrouwen niet.

Het volk houdt ook van versieringen. Mannen en vrouwen dragen oorbellen, armbanden en enkelbandjes. Ook dragen ze veel kettingen, die gemaakt zijn van kleine kraaltjes waarvan elke kleur een aparte betekenis heeft. Een witte kraal staat bijvoorbeeld voor vrede en een blauwe kraal voor water. Ook kun je aan een ketting zien of iemand getrouwd is of niet. Dit is de traditionele kleding, maar de kledingstijl van de Masai verandert. Dichter bij de stad dragen Masai niet zoveel sieraden en normale kleren, zoals een spijkerbroek met een T-shirt.

Masai springen als de beste

De Masai zijn een muzikaal en ritmisch volk. Ze kennen veel tradities en rituelen waarbij gezongen en gedanst wordt. Een voorbeeld hiervan is de springdans, die de Masai adumu noemen. In deze dans laten Masai-jongens zien dat ze volwassen zijn geworden. Ze tonen er hun uithoudingsvermogen en kracht mee. Hoe hoger je springt, hoe meer kracht en uithoudingsvermogen je hebt. Met slippers van autobanden springen ze een paar keer kort op en neer, waarna ze in één keer wel anderhalve meter de lucht in springen!

De Masai dansen niet alleen op een bijzondere manier, maar kennen ook een aparte soort zang. Dit volk is namelijk een van de weinige ter wereld dat de keelzang kent. Met hun keel maken ze een laag en brommend geluid. Met deze geluiden proberen ze het vee na te doen.

Huizen

De Masai zijn een nomadenvolk en hebben geen vaste woonplaats. Ze wonen maar voor een tijdje in kleine dorpen dat ze boma noemen. Hieromheen staat een hek van doorntakken om de wilde dieren op afstand te houden. In de boma staan de hutten en in het midden is een plek voor het vee. Deze tijdelijke dorpen en huizen worden gemaakt met simpele technieken en materialen uit de natuur. Zo kan alles snel worden gebouwd en ook weer afgebroken. De hutten zijn vaak rechthoekig met ronde hoeken of helemaal rond. Eerst bouwen de Masai een basis van gevlochten takken. De gaten worden daarna opgevuld met modder en koeienpoep. De hutten zijn niet groot en hebben vier kamers:

• een slaapkamer voor de man;
• een slaapkamer voor de vrouw en kinderen;
• een huiskamer met een vuur en
• een kamer voor de zieke dieren.