Cailleach

Afbeelding van Cailleach uit Wonder tales from Scottish myth and legend (1917)

In de Keltische mythologie is Cailleach een goddelijke heks en voorouder, die te maken zou hebben met de vorming van het landschap en met het weer, vooral stormen en de winter. Haar naam betekent letterlijk 'oude vrouw, heks', en wordt met deze betekenis gevonden in het moderne Ierse en Schotse Gaelic. Ze is terug te vinden in talrijke mythologische en folkloristische figuren in Ierland, Schotland en het eiland Man. In moderne Ierse folklore-studies staat ze ook wel bekend als The Hag of Beara, terwijl ze in Schotland bekend staat als Beira, Queen of Winter. Aan haar worden de winterse weersomstandigheden toegedicht.

Ze draagt ​​een hamer waarmee ze de heuvels en valleien zou hebben vorm gegeven, en er wordt gezegd dat ze de moeder is van alle godinnen en goden. Volgens onderzoeker Mackenzie was Beira een eenogige reuzin met wit haar, een donkerblauwe huid en roestkleurige tanden.

Er is onder andere een legende waarbij ze in een draaikolk van de zee haar mantel wast en deze helemaal wit wordt en ze deze uitspreid over de aarde als een deken van sneeuw.