Marco Polo: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Marco Polo''' werd in 1254 in [[Venetië]] ([[Italië]]) geboren. <BR> |
'''Marco Polo''' werd in 1254 in [[Venetië]] ([[Italië]]) geboren. <BR> |
||
| − | Marco Polo kwam uit een rijk gezin, want zijn vader was een rijke [[koopman]] die luxe-artikelen invoerde uit Azië. Toen hij 6 jaar oud was ging zijn vader op een dag met een [[schip]] naar [[Istanbul]] om pas 9 jaar later terug te keren. De kleine Marco bleef thuis achter bij zijn moeder. Als zoon van een welvarende koopman heeft Marco wel school gehad. Hij leerde lezen en schrijven maar er waren geen boeken die hij kon lezen. De [[boekdrukkunst]] was toen nog niet uitgevonden. Toen hij 17 jaar was ging hij met zijn vader mee op reis naar [[China]]. |
+ | Marco Polo kwam uit een rijk gezin, want zijn vader was een rijke [[koopman]] die luxe-artikelen invoerde uit Azië. Toen hij 6 jaar oud was ging zijn vader op een dag met een [[schip]] naar [[Istanbul]] om pas 9 jaar later terug te keren. De kleine Marco bleef thuis achter bij zijn moeder. Als zoon van een welvarende koopman heeft Marco wel school gehad. Hij leerde lezen en schrijven maar er waren geen boeken die hij kon lezen. De [[boekdrukkunst]] was toen nog niet uitgevonden. Toen hij 17 jaar was ging hij met zijn vader mee op reis naar [[China]]. Toen na twee jaar nog geen nieuwe paus was gekozen, besloten de broers in 1271 zelf terug te keren naar Mongolië, vergezeld door de jonge Marco Polo. In Acre legden ze contact met de pauselijke nuntius Tebaldo Visconti, die korte tijd later werd verkozen tot paus. Als paus Gregorius X benoemde Visconti de Polo's tot zijn officiële gezanten en voegde twee dominicanen toe aan het gezelschap. Met officiële brieven en de gevraagde olie vertrokken ze in november 1271 vanuit Ayaş over de zijderoute in de richting van Armenië. De twee monniken haakten al snel af uit angst voor oorlogsgeweld van de kant van de Mammelukse sultan Baibars (1223-1277), maar de Polo's zetten hun missie door. Het zou ruim drie jaar duren voordat ze hun reisdoel bereikten. |
| + | |||
| + | Vanuit Tabriz, ook toen al vermaard om zijn tapijten, trok het reisgezelschap door de woestijn naar het snikhete eiland Hormuz in de Perzische Golf, een belangrijk knooppunt in de specerijenhandel. Het plan was om overzee naar China te reizen, maar de Venetianen durfden het niet aan met de gammele schepen ter plaatse zee te kiezen.[9] In plaats daarvan kozen ze de oostwaartse karavaanroute door de provincie Kerman en via de door Dzjengis Khan geplunderde handelscentra Herat en Balkh. |
||
| + | |||
| + | In de vruchtbare streek Badakhshan (in het noordoosten van het huidige Afghanistan) konden ze een jaar lang niet verder reizen vanwege een ziekte van Marco Polo. Mogelijk leed hij aan tuberculose, aangezien in Il Milione aangegeven wordt dat hij herstelde toen hij de berg opging (aan berglucht wordt in combinatie met tuberculose een heilzaam effect toegeschreven). Malaria is een andere mogelijkheid.[10] De omgeving van Badakhshan was rijk aan edelstenen zoals lapis lazuli, zeer geschikte handelswaar voor de reizende kooplieden. Het is waarschijnlijk dat de Polo's verschillende handelsmissies naar omliggende streken ondernamen. Na het herstel van Marco Polo staken de reizigers de Pamir over, een gebergte dat zo hoog lag dat er geen vogels meer vlogen en het kampvuur nauwelijks wilde branden.[11] Na de oasestad Kashgar wachtte hun de angstaanjagende Taklamakanwoestijn, waarover Marco Polo meldde dat er geesten zijn die 's nachts de mensen toeroepen en op trommels spelen. Deze geluiden zijn door meer reizigers beschreven en worden veroorzaakt doordat passerende mensen of de wind het zand in beweging zetten. |
||
| + | |||
| + | De drie Venetianen liepen opnieuw een jaar vertraging op in de Chinese provincie Gansu.[12] In deze streek was de pleisterplaats Dunhuang een belangrijk boeddhistisch centrum met talrijke kloosters en tempelgrotten. Na een reis door het noorden van China (Cathay is de benaming die Marco Polo voor dit gebied geeft) arriveerden de reizigers in mei 1275 uiteindelijk aan het hof van Koeblai. Dat was of in diens zomerresidentie in Shangdu of anders in de nieuwe hoofdstad Peking (Marco Polo noemt deze stad Cambaluc, 'stad van de khan'). De grootschaligheid en planmatige opzet van Cambaluc maakte grote indruk op Marco Polo:[13] |
||
| + | |||
| + | "Deze stad heeft een omtrek van ongeveer vierentwintig mijl, namelijk zes mijl aan elke kant, en is helemaal vierkant, zodat geen enkele zijde langer is dan de andere. Deze stad is omgeven door stadsmuren die tien passen breed en twintig hoog zijn. (…) Ze zijn allemaal wit en voorzien van kantelen. Er zijn tien poorten in de muren en boven elke poort bevindt zich een groot gebouw, zodat op elke zijde van het vierkant drie poorten en vijf gebouwen staan, want ook op elke hoek van deze muur staat een groot gebouw, waarin de mannen zich bevinden die de stad bewaken. De straten in de stad zijn zo recht dat je vanuit de ene poort de andere kunt zien; dat is aan alle kanten het geval." |
||
{{beg}} |
{{beg}} |
||
[[Categorie:Ontdekkingsreiziger]] |
[[Categorie:Ontdekkingsreiziger]] |
||
Versie van 13 jan 2017 12:53
Marco Polo werd in 1254 in Venetië (Italië) geboren.
Marco Polo kwam uit een rijk gezin, want zijn vader was een rijke koopman die luxe-artikelen invoerde uit Azië. Toen hij 6 jaar oud was ging zijn vader op een dag met een schip naar Istanbul om pas 9 jaar later terug te keren. De kleine Marco bleef thuis achter bij zijn moeder. Als zoon van een welvarende koopman heeft Marco wel school gehad. Hij leerde lezen en schrijven maar er waren geen boeken die hij kon lezen. De boekdrukkunst was toen nog niet uitgevonden. Toen hij 17 jaar was ging hij met zijn vader mee op reis naar China. Toen na twee jaar nog geen nieuwe paus was gekozen, besloten de broers in 1271 zelf terug te keren naar Mongolië, vergezeld door de jonge Marco Polo. In Acre legden ze contact met de pauselijke nuntius Tebaldo Visconti, die korte tijd later werd verkozen tot paus. Als paus Gregorius X benoemde Visconti de Polo's tot zijn officiële gezanten en voegde twee dominicanen toe aan het gezelschap. Met officiële brieven en de gevraagde olie vertrokken ze in november 1271 vanuit Ayaş over de zijderoute in de richting van Armenië. De twee monniken haakten al snel af uit angst voor oorlogsgeweld van de kant van de Mammelukse sultan Baibars (1223-1277), maar de Polo's zetten hun missie door. Het zou ruim drie jaar duren voordat ze hun reisdoel bereikten.
Vanuit Tabriz, ook toen al vermaard om zijn tapijten, trok het reisgezelschap door de woestijn naar het snikhete eiland Hormuz in de Perzische Golf, een belangrijk knooppunt in de specerijenhandel. Het plan was om overzee naar China te reizen, maar de Venetianen durfden het niet aan met de gammele schepen ter plaatse zee te kiezen.[9] In plaats daarvan kozen ze de oostwaartse karavaanroute door de provincie Kerman en via de door Dzjengis Khan geplunderde handelscentra Herat en Balkh.
In de vruchtbare streek Badakhshan (in het noordoosten van het huidige Afghanistan) konden ze een jaar lang niet verder reizen vanwege een ziekte van Marco Polo. Mogelijk leed hij aan tuberculose, aangezien in Il Milione aangegeven wordt dat hij herstelde toen hij de berg opging (aan berglucht wordt in combinatie met tuberculose een heilzaam effect toegeschreven). Malaria is een andere mogelijkheid.[10] De omgeving van Badakhshan was rijk aan edelstenen zoals lapis lazuli, zeer geschikte handelswaar voor de reizende kooplieden. Het is waarschijnlijk dat de Polo's verschillende handelsmissies naar omliggende streken ondernamen. Na het herstel van Marco Polo staken de reizigers de Pamir over, een gebergte dat zo hoog lag dat er geen vogels meer vlogen en het kampvuur nauwelijks wilde branden.[11] Na de oasestad Kashgar wachtte hun de angstaanjagende Taklamakanwoestijn, waarover Marco Polo meldde dat er geesten zijn die 's nachts de mensen toeroepen en op trommels spelen. Deze geluiden zijn door meer reizigers beschreven en worden veroorzaakt doordat passerende mensen of de wind het zand in beweging zetten.
De drie Venetianen liepen opnieuw een jaar vertraging op in de Chinese provincie Gansu.[12] In deze streek was de pleisterplaats Dunhuang een belangrijk boeddhistisch centrum met talrijke kloosters en tempelgrotten. Na een reis door het noorden van China (Cathay is de benaming die Marco Polo voor dit gebied geeft) arriveerden de reizigers in mei 1275 uiteindelijk aan het hof van Koeblai. Dat was of in diens zomerresidentie in Shangdu of anders in de nieuwe hoofdstad Peking (Marco Polo noemt deze stad Cambaluc, 'stad van de khan'). De grootschaligheid en planmatige opzet van Cambaluc maakte grote indruk op Marco Polo:[13]
"Deze stad heeft een omtrek van ongeveer vierentwintig mijl, namelijk zes mijl aan elke kant, en is helemaal vierkant, zodat geen enkele zijde langer is dan de andere. Deze stad is omgeven door stadsmuren die tien passen breed en twintig hoog zijn. (…) Ze zijn allemaal wit en voorzien van kantelen. Er zijn tien poorten in de muren en boven elke poort bevindt zich een groot gebouw, zodat op elke zijde van het vierkant drie poorten en vijf gebouwen staan, want ook op elke hoek van deze muur staat een groot gebouw, waarin de mannen zich bevinden die de stad bewaken. De straten in de stad zijn zo recht dat je vanuit de ene poort de andere kunt zien; dat is aan alle kanten het geval."
 |
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
 |
Dit artikel is een beginnetje.
|