Neuengamme

Neuengamme
Dwangarbeiders in Neuengamme
Periode	1938–1945
Type kamp	Werkkamp
Plaats	Hamburg, Noord-Duitsland
Mensen
Beheerder	Schutzstaffel (SS)
Kampcommandant	Walter Eisfeld (februari 1940 - maart 1940) Martin Gottfried Weiss (april 1940 - augustus 1942) Max Pauly (september 1942 - 4 mei 1945)
Gevangenen	106.000
Doden	42.900
Portaal Tweede Wereldoorlog

Neuengamme was een netwerk van nazi-concentratiekampen in Noord- Duitsland dat bestond uit het hoofdkamp Neuengamme en daar omheen meer dan 85 buitenkampen.

Let op! Sommige kinderen kunnen onderstaande tekst als schokkend (of eng) ervaren. Zij kunnen dit artikel lezen of bespreken met een volwassene.

Het kamp Neuengamme, werd opgericht in 1938 nabij het dorp Neuengamme in de wijk Bergedorf in Hamburg. Het werd het grootste concentratiekamp in Noordwest-Duitsland. Er verbleven meer dan 100.000 gevangenen in Neuengamme en zijn subkampen, waarvan er 24 kampen voor vrouwen waren. Uit onderzoek is gebleken dat er ​​42.900 mensen in Neuengamme zijn omgekomen: 14.000 in het hoofdkamp, ​​12.800 in de subkampen en 16.100 tijdens de dodenmarsen en bombardementen tijdens de laatste weken van de Tweede Wereldoorlog. Na de Duitse nederlaag in 1945 gebruikte het Britse leger de plek als interneringskamp voor SS- en andere nazi- functionarissen. In 1948 droegen de Britten het land over aan de Vrije Hanzestad Hamburg, die de houten barakken van het kamp direct afbrak en in plaats daarvan een gevangeniscellenblok bouwde. Hierdoor werd het voormalige concentratiekamp omgebouwd tot twee staatsgevangenissen die vanaf 1950 door de Hamburgse autoriteiten werden beheerd tot 2004. Na protesten van verschillende groepen overlevenden en bondgenoten doet de plek nu dienst als gedenkteken. Het ligt 15 km ten zuidoosten van het centrum van Hamburg.

De SS richtte op 13 december 1938 het concentratiekamp Neuengamme op als een subkamp (Duits: Außenlager) van het concentratiekamp Sachsenhausen en vervoerde 100 gevangenen vanuit Sachsenhausen om te beginnen met de bouw van een kamp en het bemannen van de steenfabriek. Op 4 juni werd het concentratiekamp Neuengamme een zelfstandig kamp (Duits: Stammlager) en kwamen er transporten uit heel Duitsland en al snel uit de rest van Europa.

Doordat er door de slechte leefomstadigheden en het zware werk er nogal veel gevangenen stierven, werd er in 1942 een crematorium gebouwd. In datzelfde jaar kwamen er de Jastram wapenfabrieken, waar ook gevangenen als dwangarbeider moesten werken.

Slachtoffers

In het kamp zaten gevangenen van verschillende nationaliteiten.

Land	Mannen	Vrouwen	Totaal
Rusland	21,000	2,000	23,000
Polen	13,000	2,700	15,700
Frankrijk	11,000	650	11,650
Duitsland	8,800	400	9,200
Nederland	6,600	250	6,850
België	3,500	150	3,650
Denemarken	2,400	-	2,400
Hongarije	1,400	5,800	7,200
Noorwegen	2,800	-	2,800
Joegoslavië	1,000	250	1,250
Litouwen	3,200	100	3,300
Tsjechië	800	800	1,600
Griekenland	1,200	-	1,200
Italië	1,100	100	1,200
Spanje	750	-	750
Australië	300	-	300
Luxemburg	50	-	50
Andere landen	2,100	300	2,400
Dood door deportatie			55,000
Niet officieel op de lijsten	-	-	5,900
Totaal	81,000	13,600	100,400