Ragga

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Raggamuffin-muziek, meestal afgekort als ragga, is een substijl van dancehall- en reggaemuziek. De ragga wordt ​​voornamelijk gemaakt met elektronische 'muziekverwerkers'. Net als bij hiphop, speelt sampling vaak een prominente rol in raggamuffin-muziek. Sampling is het hergebruiken van een deel (of sample) van een geluidsopname in een andere (nieuwe) opname. Samples kunnen onderdelen bevatten zoals ritme, melodie, spraak, geluiden of hele maten muziek, en kunnen gelaagd, afgevlakt, versneld of vertraagd, opnieuw gepitched (veranderen van toonhoogte), gelooped (is een lus een zich herhalend deel van geluidsmateriaal) of op een andere manier aangepast zijn. De onderdelen worden meestal bewerkt met behulp van bijvoorbeeld een muziek-bewerking programma op de computer of een synthesizer.

Het nummer "Under Mi Sleng Teng" van Wayne Smiths werd geproduceerd door King Jammy in 1985 op een Casio MT-40 synthesizer. Dit nummer wordt algemeen erkend als het eerste ragga-nummer. "Sleng Teng" heeft Jammy's populariteit enorm gestimuleerd, en andere producers brachten al snel hun eigen versies van de riddim uit, begeleid door tientallen verschillende zangers en zangeressen.

Ragga wordt nu voornamelijk gebruikt als een andere naam voor dancehall-reggae. Ook wordt ragga gebruikt voor het beschrijven van dancehall met een deejay die praat in plaats van zingt bovenop de riddim. Zie ook dub.

Herkomst

Ragga is ontstaan ​​in Jamaica in de jaren '80 van de twintigste eeuw, op het moment dat de populariteit van elektronische dansmuziek wereldwijd toenam. Een van de redenen voor de snelle verspreiding van Ragga is dat het over het algemeen gemakkelijker en goedkoper is om te produceren (maken) dan reggae die wordt uitgevoerd op traditionele muziekinstrumenten. Ragga ontwikkelde zich eerst in Jamaica en later in Europa, Noord-Amerika en Afrika. Het verspreidde zich uiteindelijk naar Japan, India en de rest van de wereld. Ragga had een sterke invloed op de vroege Jungle-muziek. In de jaren '90 smelt de Ragga- en Breakcore-muziek samen, waardoor een stijl ontstond die bekend staat als Raggacore.

De term "raggamuffin" is een opzettelijke spelfout van "ragamuffin", een woord dat in de Jamaicaanse taal terechtkwam nadat het Britse rijk Jamaica in de 17e eeuw had gekoloniseerd. Ondanks de ongunstige toepassing van het begrip van de Britse kolonialisten, heeft de Jamaicaanse jeugd het woord zichzelf toegeëigend als een aanwijzing naar de eigen groep. De term "raggamuffin-muziek" beschrijft de muziek van Jamaica 's "gettobewoners" (bewoners van de sloppenwijken).

Ragga en Hiphop

Aan het eind van de jaren '80 was het de invloedrijke Jamaicaanse rapper Daddy Freddy die veel moeite deed om ragga en hiphopmuziek te combineren. Hiermee kreeg hij internationale bekendheid en kon hij zo de Ragga wereldwijd populair maken. In 1987 werden Daddy Freddy en Asher D 's "Ragamuffin Hip-Hop" de eerste multinationale single met het woord "Ragga" in de titel.

In 1992 bracht de Canadese hiphopgroep Rascalz hun debuutalbum uit onder de naam Ragga Muffin Rascals. Naarmate Ragga meer groeide, begonnen een toenemend aantal dancehall-artiesten zich ook onderdelen van de hiphopmuziek te gebruiken, terwijl raggamuziek op zijn beurt steeds meer hiphopartiesten beïnvloedde, met name KRS-One, Poor Righteous Teachers, de Boot Camp Clik, Das EFX, Busta Rhymes, evenals enkele artiesten met door Ragga beïnvloede stijlen, zoals Early Common, Main Source, Ill Al Scratch, Fu-Schnickens en Redman. Artiesten als Mad Lion groeide in populariteit tijdens deze trend uit het begin van de jaren '90, geïllustreerd door zijn mix van reggae naar hiphopcultuur .