Amalia van Solms

Uit Wikikids
⧼vector-jumptonavigation⧽ ⧼vector-jumptosearch⧽
Portret van Amalia van Solms (1602-75) Rijksmuseum SK-A-572.jpeg

Gravin Amalia van Solms (Slot Braunfels, Braunfels, Duitsland, 31 augustus 1602 - Den Haag, 8 september 1675) was de vierde dochter van graaf Johann Albrecht I van Solms-Braunfels en prinses Agnes van Sayn-Wittgenstein.

Amalia bracht haar jeugd door op Slot Braunfels, het slot van haar ouders. Ze werd hofdame van koningin Elizabeth van Bohemen, de vrouw van Friedrich V von der Pfalz, en toen Friedrich V verslagen werd, vluchtte Amalia met de zwangere koningin naar het westen. Uiteindelijk kwamen ze in Den Haag terecht. Ze maakte kennis met de broer van stadhouder Maurits van Oranje, Frederik Hendrik. Hij werd verliefd op Amalia, maar Amalia wilde zijn minnaar niet worden en dus wachtte ze totdat ze konden trouwen.

Op 4 april 1625 trouwde ze met Frederik Hendrik van Oranje-Nassau. Ze kregen 9 kinderen:

Toen Frederik Hendrik na het overlijden van zijn broer stadhouder werd, breidde hij zijn invloed op het beleid sterk uit. Hierdoor nam de invloed van Amalia ook toe. Samen zorgden ze ervoor dat het Haagse hofleven aanzienlijk uitgebreid werd. Ze lieten verschillende paleizen, waaronder het Huis ten Bosch, bouwen. Amalie was het brein achter de huwelijken van veel van haar kinderen met koninklijke prinsen of prinsessen. Nadat haar zoon Willem II gestorven was, nam Amalia de voogdij van haar kleinzoon, Willem III, op zich.

Na het overlijden van Frederik Hendrik, stond Felipe IV van Spanje Turnhout in België aan haar af. Ze heeft ook een keer gekeken naar het wonderbaarlijk lange meisje Trijntje Keever.

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Amalia_van_Solms&oldid=842969"