Australische dwangarbeiderskolonies
Australische dwangarbeiderskolonies | |
Port Arthur op Tasmanië was de bekendste dwangarbeiderskolonie | |
Land | ![]() |
UNESCO-regio | Azië en de Grote Oceaan |
Eigenschappen | |
Werelderfgoed sinds | 2010 |
Status | Niet-bedreigd |
Type | Cultureel |
Meer informatie | www.unesco.org |
Werelderfgoedlijst van UNESCO |
De Australische dwangarbeiderskolonies zijn een verzameling van elf voormalige koloniën in Australië. De koloniën bevinden zich verspreid over het gehele land. In de 18e en en 19e eeuw was Australië een strafkolonie van het Britse Rijk. Misdadigers uit het Verenigd Koninkrijk (en Ierland) werden naar Australië vervoerd. Tussen 1788 en 1868 gebeurde dat met meer dan 162.000 veroordeelden.
De koloniën speelden een belangrijke rol bij de kolonisatie van Australië. Ook hadden de koloniën een invloed op de inheemse bevolking van het land. Sinds 2010 staan de elf locaties op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Gevangenen in Australië
Maar waarom werden die veroordeelden zelfs naar Australië gestuurd? Door de industriële revolutie vond in het Verenigd Koninkrijk veel verstedelijking plaats. Mensen trokken van het platteland naar de steden voor beter werk. Armoede werd hierdoor een stuk zichtbaarder. Terwijl de steden groeiden, ontstond er ook meer misdaad. De Britse gevangenissen raakten daardoor overvol. Hoewel de doodstraf bestond, vonden rechters die te zwaar voor kleine misdaden (zoals diefstal). Een vijfde van de gevangenen zat namelijk vanwege diefstal in de gevangenis. De gevangenissen waren zelfs zo vol dat men schepen moest inzetten.
De Britse politici kwamen toen met een nieuwe oplossing: gedwongen migratie naar Australië. Eerder hadden de Britten gevangenen al naar de Verenigde Staten gestuurd. De Verenigde Staten werden echter onafhankelijk, waardoor dat niet meer kon. Australië was net ontdekt en de Britten wilden het dolgraag koloniseren. Door middel van dwangarbeid werden mensen daar aan het werk gezet. Het leven in de dwangarbeiderskolonies was zwaar. Vooral in het begin stierven mensen door gebrek aan water en voedsel.
Tijdens de 19e eeuw ontstond er steeds meer kritiek op de gevangenentransporten. Het laatste schip met gevangenen kwam in 1868 aan in de kolonie.
Locaties
- Cockatoo Island Convict Site (New South Wales)
- Great North Road (New South Wales)
- Hyde Park Barracks (New South Wales)
- Old Government House (New South Wales)
- Kingston en Arthurs Vale Historic Area (Norfolk)
- Brickendon en Woolmers Estates (Tasmanië)
- Cascades Female Factory (Tasmanië)
- Kolenmijnen Historic Site (Tasmanië)
- Darlington Probation Station (Tasmanië)
- Port Arthur (Tasmanië)
- Fremantle-gevangenis (West-Australië)