Engels-Zanzibarese Oorlog
De Engels-Zanzibarese Oorlog was een oorlog tussen het Verenigd Koninkrijk en het Sultanaat Zanzibar. Met een duur van 38 minuten was dit de kortste oorlog ooit. De oorlog werd op 27 augustus 1896 uitgevochten, van 9:02 tot rond 9:40.
De oorlog
De oorlog vond plaats na de dood van Hamad bin Thuwaini, de sultan die eigenlijk niet veel meer was dan een marionet van de Britten. Zijn neef en opvolger, Khalid bin Barghash, was juist tegen de Engelsen en vóór de Duitsers, die op Zanzibar loerden. De Britten waren het daar natuurlijk niet mee eens en zeiden: "Als je voor morgen 9:00 niet aftreedt, zullen we Zanzibar de oorlog verklaren." De nieuwe sultan maakte zich klaar en riep zijn paleiswacht, zodat uiteindelijk 2800 gewapende mannen klaarstonden om hem te helpen. Hij liet de volgende dag om 9:00 de deuren van zijn paleis barricaderen en de oorlog begon.
De Britten hadden intussen een kleine vloot van vijf schepen met in totaal rond de 1050 mensen aan boord verzameld. De leider van hen was schout-bij-nacht Harry Rawson. Om twee over negen beschoten de Engelsen het paleis van de sultan, die zich daartegen niet kon verweren. Ook werden twee Zanzibarese boten en het jacht van de sultan tot zinken gebracht. Het paleis vloog in brand en de Engelsen zouden zeker winnen. De Zanzibari's hadden wel kanonnen, maar ze hebben uiteindelijk maar één Engelsman verwond. Er waren 500 doden aan de kant van de Zanzibari's, maar de Engelsen stopten pas toen ze de vlag van Zanzibar van het dak van het paleis hadden geschoten.
Het lukte sultan Khalid nog om te vluchten naar Dar es Salaam dat toen in Duits-Oost-Afrika lag. De nieuwe sultan onderscheidde Harry Rawson als dank voor zijn hulp met de Orde der Lovenswaardigheid, uiteraard eerste klas. Zo kwam er een eind aan de kortste oorlog ooit.
Zie ook
- Driehonderdvijfendertigjarige Oorlog, de langste oorlog ooit.