Grote modderkruiper
| Grote modderkruiper Misgurnus fossilis | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | groot deel van Europa en Azië | ||
| Leefomgeving | wateren met een dikke modderlaag | ||
| Behoort tot de | Karperachtigen (Cypriniformes), Zoetwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
| |||
De grote modderkruiper (Misgurnus fossilis) is een soort echte modderkruiper die een groot verspreidingsgebied heeft in Europa en sommige delen van Azië. Je vindt het in rivieren in Oostenrijk, Wit-Rusland, België, Bosnië-Herzegovina, Bulgarije, Kroatië, Tsjechië, Estland, Finland, Frankrijk, Duitsland, Hongarije, Kazachstan, Letland, Litouwen, Luxemburg, Macedonië, Moldavië, Montenegro, Nederland, Polen, Roemenië, Rusland, Servië, Slowakije, Slovenië en Oekraïne. In Nederland vindt je ze vooral in de sloten van ingepolderde voormalige overstromingsvlakten. Het is een allesetende aaseter en bodemvoeder, die zijn gevoelige weerhaken gebruikt om eetbare items te vinden. Het dieet bestaat voornamelijk uit kleine ongewervelde dieren die in het water leven samen met wat afval. De grote modderkruiper is lang en dun, waardoor hij door de modder kan graven en door plaatsen kan zoeken waar diepere vissen moeite mee zouden hebben. Het groeit tot 30 cm in totale lengte, hoewel er vissers zijn die zeggen dat ze langer hebben gevangen, tot 45 cm. Als dit waar is, zou de Grote modderkruiper de grootste soort echte modderkruiper zijn .
Deze modderkruiper heeft een zeer groot leefgebied, vooral in Europa. Het komt voor ten noorden van de Alpen, van de rivier de Maas in West-Europa tot aan de rivier de Neva in het noordwesten van Rusland. Het komt ook voor in het noordelijke deel van het stroomgebied van de Zwarte Zee van de rivier de Donau tot de rivier de Kuban, en in de Kaspische Zee in de rivier de Wolga en de rivier de Oeral. Het wordt ook door de mens geïntroduceerd in een paar verschillende gebieden, maar niet in de mate van de modderkruiper (Misgurnus anguillicaudatus).
Volwassen grote modderkruipers leven in dichte stukken waterplanten, terwijl 'pubers' het liefst in de buurt van de kustlijn leven in zeer ondiep water waar veel afval is; noch volwassenen noch jongeren worden gevonden in open gebieden zonder planten. Vanwege hun omgevingsvoorkeuren vormen baggeren en het verwijderen van onkruid in het water een gevaar voor populaties (groepen) grote modderkruipers. De grote modderkruiper wordt vermeld als minst zorgwekkend (IUCN-status) maar is beschermd in het grootste deel van zijn leefgebied. Ze kunnen overleven in omgevingen die veel andere vissen niet zouden kunnen vanwege hun vermogen om zuurstof uit de lucht in te ademen. Bij weinig zuurstof zal de weervis naar de oppervlakte zwemmen en lucht inslikken. De lucht gaat vervolgens door de darmen waar een complex systeem van bloedvaten de zuurstof onttrekt, voordat de lucht uit de anus (poepgaatje) wordt verdreven.