Hars
.jpg)
In de polymeerchemie en materiaalkunde is een hars een vaste of zeer stroperige substantie van plantaardige of synthetische oorsprong die gewoonlijk kan worden omgezet in polymeren (soort plastic). Harsen zijn meestal mengsels van organische verbindingen. Sommigre harsen staan bekend als wierook en mirre.
Planten zoals dennenbomen scheiden harsen af vanwege hun beschermende voordelen als reactie op een beschadiging aan de boom. Harsen beschermen planten tegen insecten en ziekteverwekkers. Harsen brengen een groot aantal van herbivoren, insecten en ziekteverwekkers in verwarring, terwijl de vluchtige fenolverbindingen (lokgeurtjes) weldoeners kunnen aantrekken, zoals parasitoïden (parasieten) of roofdieren van de herbivoren die de plant aanvallen.
De meeste plantenharsen zijn samengesteld uit zogeheten terpenen, waar ook terpentijn van wordt gemaakt. Dit is een oplosmiddel dat door schilders wordt gebruikt.
Voorbeelden van plantenharsen zijn barnsteen en balsemdat gebruikt wordt bij balsemen.
Schellak wordt ook gemaakt van een bepaald soort hars. Dit wordt als lak gebruikt voor het lakken van een viool (muziekinstrument). Ook wordt het gebruikt als isolatielaag om dunne koperdraden in een elektrice spoel te bekleden. Hars wordt als blokje ook gebruikt om de haren van de strijkstok van een viool of het draaiwiel van een draailier mee stroef te maken.
Tegenwoordig kunnen harsen ook chemisch worden gemaakt en deze stoffen zijn belangrijk voor de verf- en geurenindustrie.
Hars wordt ook als ontharingsmiddel gebruikt. Harsen heet dat.