Kagura suzu
.jpg)
Kagura suzu (Japans: 神 楽 鈴) zijn een set van twaalf klokken die worden gebruikt in kagura- dans. Dit slaginstrument uit Japan bestaat uit drie rijen bellen die zijn opgehangen aan opgerolde koperen draden aan een centrale handgreep: twee bellen op de bovenste laag, vier bellen op de middelste laag en zes bellen voor de onderste laag. Een soort bellenboom dus. Men denkt dat de vorm van de klokken is geïnspireerd (afgekeken) op de vruchten van de ogatamaboom (soort Magnolia).
De term suzu (鈴) verwijst naar kleine klokken in het algemeen, maar kan ook verwijzen naar twee Japanse instrumenten die verband houden met het Shinto-ritueel:
- Een enkele grote bel waarvan de vorm lijkt op een sleebel en aan één kant een gleuf heeft.
- Een handbediende klokkenboom met kleine kruisbelletjes die in drie niveaus aan een spiraaldraad zijn geregen.
De grotere vorm kan worden opgehangen aan een balk van het dak van een Shinto-heiligdom (soort tempel) en klinken door een gewaad of linten die binnen het bereik van de aanbidder hangen. De kleinere suzu wordt zit bovenop een handvat en wordt vastgehouden door vrouwelijke heiligdom-bedienden (de zogeheten Miko), die gekleed zijn in traditionele gewaden, witte gezichten hebben en het Heian-periode kapsel dragen tijdens uitvoeringen van Kagura- dansen.
Kagura (神 楽, "god-entertainment") is een term die gaat over Shinto instrumentale muziek, liederen en dansen die worden uitgevoerd in heiligdommen en aan het hof. Het werd al in 773 beschreven, toen het in het paleis verscheen. Deze kleine klokken, rituele (godsdienstige) gebruiksvoorwerpen uit de grote oudheid, kunnen ook in bundels worden gegroepeerd voor volks- en ceremoniële uitvoeringen.
Het instrument heeft wat weg van een bellenkrans of rammelaar met belletjes of klokjes wat voor kinderen wordt gebruikt.
Links
- YouTube - Kagura suzu